atc,kaarten,brocante en overpeinzingen Hallo, ik ben Saartje,woon in Lelystad, ,geboren 7-12-1952, getrouwd , heb 2 zoons,een kleinzoon, een
hond,schildpad,tortelduif en vissen en een poes Pukkie .Ik heb veel hobbies,knutselen, genealogie,tuinieren
06-06-2012
Mijn 1e Tilda pop
Ik zag ze her en der al voorbijkomen, op de knutsel blogjes en ik vond ze enig.Dus wat doe je dan? Je gaat aan de pruts en knutsel.Mopperend, want de naaimachine deed raar, dus dan maar met de hand.
Tilda zat ,in onderdelen, regelmatig vast aan mijn rechter wijsvinger.Dan had ik per ongeluk een stukje vel mee genaaid (ik ben linkshandig).Maar in het vuur van het creëren, maakt dat niet uit.Het vullen van de diverse ledematen, viel nog niet mee.Nadat ik de benen, met de stevige dij'tjes had gevuld, leek het wel, of Tilda enorme O benen had.Dus duwen en vouwen en knijpen, tot de beentjes een beetje redelijk waren.
Ik had geen "huid"stof, dus een T shirt ,uit de kast van mijn lief gehaald en Tilda er uit geknipt.Moet kunnen, toch???????????????.
Ik ga er zeker meer maken,maar eerst even mijn eigen onderdelen laten genezen.Een naald kan soms verdomd scherp zijn.
Gisteren teruggekomen van de week vakantie met de andere zoon en schoondochter.Schitterend weer gehad en erg genoten.Ik heb een nieuwe vriendin, zoals jullie op de foto zien.We konden het zeer goed samen vinden en ik ben stapeldol op haar.Helaas moest ze in het park achterblijven, sniksnik.
Kortom het was weer genieten.Vandaag kwam er een schitterend boeket bloemen binnen, vast voor ons robijnen jubileum.Van de ouders van onze schoondochter.We waren er verlegen mee.
Nu de was wegwerken en verder met de drukte, want de maand juni is er eentje ,hoor.Reken dus maar niet op mij.Ik houd jullie af en toe op de hoogte.
Na een heerlijke vakantie,met zoon,schoondochter en kleinzoon.Thuisgekomen, had de andere lieverd ,de keuken geplaatst,zodat we aan de afwerking kunnen beginnen.Dus nog even verder blogpauze,maar om leuke redenen.
Gisteren ben ik mijn mijn lieve schoonzus,naar de Libelle zomerbeurs geweest, op Almere strand.Dat zomer konden ze uiteraard wel weg laten, toen ik naar het station liep, kwam het met bakken de hemel uit.Maar oh, wonder, toen we samenkwamen op station Strand, was het droog,zowaar.
Over de hele dag hebben we maar een paar buien gehad en ach, dan duik je een paviljoen in.Het was weer super gezellig.Alles stond in het teken van China, zeiden ze.Daar waren de meningen wat over verdeeld.Buiten,dat het hele terrein leuk was versierd,met rode lampions en er een Chinese supermarkt was en een Chinese thee stand, met Chinese workshops en Tai chi, was alles verder gewoon hetzelfde, tot aan de grunninger worsten aan toe.Ach het hoort er bij en het was lekker druk.Mijn dag kon sowieso niet meer stuk, want er waren veel life style en brocante stands.
Het was een top dag.
Ik las even een blogpauze van een aantal dagen in, wegens omstandigheden (leuke!!!)
Afgelopen week waren we weer in het tuincentrum.Altijd leuk, om even door heen te lopen en tegenwoordig hebben die centra minder met tuin,maar meer met life style.Dus mooi, om idee'tjes op te doen.Vooral het merk Riverdale vind ik erg mooi,maar het is ook erg duur.
Te duur,voor iets ,wat je simpelweg ook zelf kan maken.Een glazen pot,daarom heen iets van een jute achtige stof, stempel er op, kantje bovenaan en voilà, flinke prijs
Dus thuis gekomen:windlicht gezocht,stof geknipt, lijmpistool aangezet.Stempel gepakt, erop gedrukt, kantje bovenaan en twee vlindertjes van een oud muziekboek op karton geplakt en met gesso bewerkt.
nog geen 3 euro en dan reken ik ruim.Het windlicht heb ik al jaren in huis, voor rond de Kerst en de stof kost 7,50 per meter, maar daar heb ik slechts een klein stukje van gebruikt.,kantje gekregen,pagina muziekboek, ca. 5 cent.
Tot slot ,drie roosjes van dezelfde stof gemaakt en er op geplakt.Kaars er in
Het brandt erg leuk,schijnt ook mooi door.
Weinig werk, niet moeilijk om te maken en een boel geld uitgespaard.
Het is een mandarijnenkistje,die rond de kerst, altijd in de
supermarkten staan.Ik heb alles er afgesloopt, het geschilderd en toen
bestempeld,beplakt etc.
Dus dit is recycle in optima forma.
Ik wens jullie allemaal een fijn weekend
Koninginnedag was een heerlijke dag, prachtig weer met volop zon.De avond er voor,waren mijn oudste zoon en ik,ook al naar de vrijmarkt geweest,want die begint hier de avond ervoor al.Het was erg gezellig en loei druk.De waren,die aangeboden werden vielen tegen.Er was erg veel speelgoed en kinderkleding.Zoveel speelgoed,dat ik wel eens dacht:hoe hebben die kleintjes tijd gevonden,om met alles te spelen.Je weet niet ,wat je ziet.Complete boten en huizen stonden er,voor Barbie,maar zo groot, dat een drie jarige er met gemak zelf in kan.Alles fel roze.
En tientallen Barbie's, op die zelfde kraam.Wat ze kostten? Drie euro per stuk!.Mijn zoon draaide zich naar me toe en zei:allemachtig, die dingen kosten een vermogen in de winkel.Hoezo wegwerp maatschappij??Onze zoon is 32,maar zelfs hij verbaast zich er over.Maar goed, dat moet iedereen zelf weten.Toch, heel af en toe, stoor ik me er een beetje aan,vooral, als je ziet, dat er,achteraf, een grote kraam van de voedselbank staat, die ook wat dingen probeert te verkopen.Een groter contrast is er niet.
Maar de zon scheen voor iedereen en gratis (nog wel, hihi) en het was een heerlijke dag,vol gezelligheid en vrolijke gezichten.Ik zelf heb wat bladen gekocht,twee witte,houten, bakjes, een parfumflesje,met zilverkleurige dop en een vogelkooi,die ik nog moet schilderen.
Waar blijft het voorjaar???
Even dacht ik,dat het lente was,maar 1 blik naar buiten, doet mij beseffen,dat ik niet heb opgelet, maar dat het inmiddels weer herfst is.Ik moet toch minder gaan knutselen,want het jaar gaat zo wel erg snel, haha.
Omdat het van dat akelige weer is, vermaak ik me binnen maar.Geen moeite mee, hoor,integendeel.
Afgelopen week heb ik van een kennis oud kant gekregen, waarvoor ik klosjes gemaakt heb.Ook heb ik nog van die piepschuimen bollen liggen, ooit gekocht,maar nog niks mee gedaan.Ik heb een bol omwikkeld met kant en er toen een "toef"op gemaakt,van zelfgemaakte stoffen roosjes.Voorheen werkte ik veel met textiellijm,maar eigenlijk bevalt me het ouderwetse lijmpistool beter.Oke, ik heb wel eens een blaar opgelopen, omdat kant niet erg dik is en de hete lijm dan lekker op de vinger blijft kleven,maar ach,een kniesoor die daar op let.Het enige vervelende aan een lijmpistool, vind ik,zijn de draden,die er altijd vanaf komen.Ben je lekker aan het frutselen, blijk je ineens in een soort spinnenweb te zitten.Links maaien, rechts maaien, om er weer een uitweg uit te zoeken.Na zon middag lijkt het wel, of er meer lijm om je heen zit,als op het geknutselde object.Maar het plakt uitstekend en verkleurd nooit.
Ik hoop de komende dagen toch nog een beetje zon te zien, al is het maar voor alle mensen,die willen gaan verkopen op de diverse konginnemarkten.Ik vind het altijd een triest gezicht, al die verkleumde gezichten,speurend naar mensen, die nog iets willen kopen.
Vanavond ga ik al rondlopen,samen met mijn oudste zoon, die er ook dol op is.Misschien tikken we nog wat leuks op de kop.De spuitbusjes witte verf staan al klaar!
Zomaar wat impressies
Helaas heb ik geen goede camera,maar heb toch mijn best gedaan,om een paar redelijke foto's te plaatsen.
Gisteren bezig geweest, om een paar nieuw indelingen en hoekjes te maken.Soms zit je met dingen, die je er eigenlijk niet bij wil hebben,maar die domweg te mooi zijn, om niet neer te zetten.
Dat heb ik met het lampetstel.Uit de 19e eeuw,wit met blauw, compleet, op de po na.
Ik heb het toch weer,op kammen- en zeepbakje na, een ere plekje gegeven.
De planken in mijn hobbykamertje staan vol,met allerlei frutsels, die ik even niet kan gebruiken,maar die te mooi of te leuk zijn ,om weg te doen.Weggooien is ,voor mij, een van de moeilijkste dingen ,om te doen.
En niet alle oude dingen , wil of kun je een lik verf geven.Een paar blogjes geleden schreef ik al, over de oude nachtponnen,ik heb er een paar op de foto gezet.Anderen liggen in de kast te wachten, tot ze ook ten toon gesteld kunnen worden.Ik moet maar eens wisselen.Soms is het schipperen met de ruimte,als je een kleinere woning hebt.
Maar maakt dat wisselen en opnieuw indelen eigenlijk het verzamelen niet leuker?
Je raakt niet snel op dingen uitgekeken, omdat ze wisselen.
Vanmiddag kwam er een kennis langs,met een karton vol oude kant.Wat ben ik daar blij mee.
Gewoon er naar kijken,geeft me al een fijn gevoel.
Dat vind ik nu het leuke van brocante,simpele en kleine,eenvoudige dingen om toveren, tot ware kijk objecten.
Toen we op vakantie waren, vond ik na een winderige dag, een klein, puntgaaf ,vogelnestje in het bos.
Ik heb het voorzichtig opgepakt en meegenomen.
Het ligt nu onder een glazen stolp.
Een kunstwerkje uit de natuur, een kleine vogel kraamkamer
Oke, het weer was slecht, ijs, sneeuw en later regen,maar daardoor laten wij ons niet weerhouden.Iedere morgen, voor we iets gingen bekijken, wandelden we eerst een flinke tijd met Truus.Ze wordt 14 en haar inenting tegen hondsdolheid loopt in september af., dus ik wilde haar perse nog een keertje meenemen.
Lief zag het niet zo zitten, want Truuskind wordt nu wel erg oud,maar ik heb doorgezet en het diertje had de week van haar leven.Ze mag niet meer los, i.v.m. doofheid en slecht zien,maar haar neus werkt nog fantastisch en ze snoof als een jachthond.Truus wil niet op paden ,nee, dat is saai,Truus wil dwars door het bos.Dus gingen vrouwtje en baasje ook dwars door het bos, klimmend en klauterend.Maar voor Truus hebben wij veel over.
En ze had geluk, we zagen herten, hazen, eekhoorntjes, roofvogels en veldmuisjes en het neusje van Truus ging maar:snufsnufferdesnuif.
Ze vond het een feest, in Pfalzfeld en eerlijk gezegd, wij ook.
De tent hebben we weer op zolder moeten drogen, want die hadden we kletsnat moeten meenemen en we waren erg blij, dat we 2 elektrische kacheltjes bij ons hadden.
Het was zo koud, dat we er vaak twee aan moesten hebben ,in de voortent.
Maar ik ga zo terug, als het zou kunnen.Rust, enkel de natuur, de vogels,verder stilte...............
Heerlijk, geen telefoon, geen geschreeuw, geen muziek en vooral:geen stress.
We waren gisteren nog geen uur thuis, of daar was ie weer, de gejaagdheid, de stress,de bulk aan informatie.
Volgende week geen blog.Ik wens iedereen een hele fijne week.Wij gaan er een week tussen uit,dus nu heb ik het druk, om het huis in orde te maken, omdat zoon en schoondochter hier tijdelijk bivakkeren, om voor de beestjes te zorgen en de plantjes.
Niet stil gezeten
De afgelopen dagen , heb ik niet stil gezeten(alsof ik dat überhaupt kan,hihi)Het begon zaterdag, we liepen in het centrum en plot gaf ik een gilletje.
De paspopjes bij de Xenos waren afgeprijsd,van 34,95 voor 19,95.Nou ik vloog de trap op, om even later, met Mien onder mijn arm,weer af te dalen.Dat laat je toch niet lopen.Kijk, ook ik wil wel zo'n mooie oude pop,maar die zie je niet veel en kosten een vermogen.Maar Mien kan ik ook pimpen!!.
Dus thuis Mien uitgetrokken, althans haar standaard en nu is ze 1 meter 71 groot.Manlief keek en keek en opperde heeeeeel voorzichtig,of ik het ding in de kamer ging zetten.Ja natuurlijk ,riep ik uit ,waarop een gepast zwijgen kwam,want tegen zoveel enthousiasme in te gaan, heeft hij al jaren geleden opgegeven.
In de loop der jaren heb ik heel wat antieke nachthemdjes opgedoken, de meeste in Italië.Waar ik er hier ,op de Noordermarkt in Amsterdam,meer dan 25 euri voor neer moest tellen,verkocht de tweede hands kledingman in Tavernelle ze voor 1,50.De caravan was aardig vol,dat jaar.
De mooiste heb ik Mien aangetrokken,met een superfijn kantje.
Maar d'r nekkie was nog wat kaal.Dus gisteren, toen de zon even scheen, heb ik buiten,aan de picknicktafel,met stof en schaar en lijmpistool ,zitten frutselen.
Een ketting met katoenen roosjes,dezelfde techniek,als bij het hoedje.Staat haar leuk, vind ik.
De dag ervoor had manlief het geschilderde kastje weer in elkaar gezet.
Jarenlang heb ik er tegenaan zitten hikken.Het is een heel,heel erg oud kastje.Een stuk,wat al bij mijn ouders stond.
Maar het is geen origineel,mijn vader had allerlei onderdelen aan elkaar gemaakt,nadat hij er ,toendertijd, de door houtworm aangetaste stukken,had uitgehaald.
Maar ja,het was wel meer dan 150 jaar oud.Toen bedacht ik:waarde heeft het alleen voor ons, geldelijk is het niks waard,wie vindt het later mooi of wil het hebben? Waarschijnlijk niemand, dus wat let me?
Het was een klus, jaren lang in de was gezet,maar Lief heeft het voor elkaar gekregen en ik ben er heel blij mee..
Het staat nu weer te pronken.Natuurlijk had het ook een nadeel: De hele kamer moest verhuisd.
Dat is mijn kwaal, ik kan soms de lust ,om te veranderen ,niet bedwingen.Ik heb het bescheiden gehouden, slechts een paar dingen.De oven staat immers ook nog in de kamer,na de stilgelegde verbouwing.
Ooooh, als die weg is,dannnnnnnnnnnnnn, laat maar,nog even niet aan denken, hihi.
Omdat de verbouwing van de keuken ,door de knie van oudste, nog wel even op zich zal laten wachten,staat het hele huis nog steeds vol rotzooi en dozen.
Ook op mijn eigen hobbykamertje heb ik heel weinig ruimte.Daarbij komt ook nog eens, dat het in de nacht weer erg koud is, dus een aantal planten staan ook weer binnen.De ruimte van een A4 is dus nog over.
Dat houdt in,dat de projectjes ook kleiner worden.Dacht al aan luciferkoppen decoreren, of vingerhoedjes schilderen.Maar ja, wat doe je daar nu mee?
Toen zag ik op een blog(weet niet meer welk) een idee, om van oude theezakjes ,roosjes te maken.Een leuk idee.
Ben dus aan de slag gegaan.Dagen hebben er bungelende zakjes aan het droogrek ,buiten, gehangen.De mensen zullen wel gedacht hebben:de zaken in huize Saartje gaan bijzonder slecht, ze moeten nu al meerdere keren met de theezakjes doen.
Nee hoor, zo erg is de crisis niet .
Toen de zakjes eenmaal droog waren, heb ik de gruis thee er voorzichtig uitgeklopt en ben aan de knutsel gegaan.Het resultaat is leuker geworden, dan ik zelf verwacht had.En de roosjes zijn op vele manieren toe te passen,met of zonder steeltje.
Onze jongste zoon werd gisteren 30 jaar en is totaal geen verjaardags vierder.
Maar omdat het een speciale gelegenheid,30 jaar,was, organiseerde onze schoondochter een surprise party voor hem.
Weken is ze er mee bezig geweest en haar ouders en wij hebben ook een klein steentje bijgedragen, o.a.door slingers en eten te maken.
Het was een hele verrassing voor de jarige en hij vond het toch wel heel erg leuk.We waren als clown verkleed, omdat hij niet van clowns houdt.Hij moest er dus erg om lachen en hees zich met plezier in zijn klaar liggende pak.
Het was heel geslaagd en onze schoondochter had veel eer van haar werk en alle weken spanning.Een dag, om met een grote glimlach naar terug te kijken.
Het feest heeft me goed gedaan, voel me gelukkig een stuk beter,
Vandaag is onze zoon jarig en mams is nog niet jofel
Even een kort berichtje.We zitten hier nog steeds in de lappenmand.Ik heb het benauwd en hoest me suf, voel me nog niet lekker.Oudste zit nog met zijn knie, dus het gaat hier niet zo.
Maar 1 positief bericht:Vandaag wordt de jongste zoon alweer 30 jaar.
Ik hoop,dat ik komende week weer de puf heb, op blogbezoek bij jullie te gaan, ik mis jullie.
Voel me hondsberoerd en morgen wordt onze zoon aan zijn knie geopereerd.Dus even een kopie van een stuk,dat ik schreef voor een ander blog.
Liefs, Sarina
Het wordt me roze voor de ogen
Ik heb een probleem, een groot probleem.Ik hou niet van roze.
De kleur geeft me kippenvel.Ja, ik beken het beschaamd.
En dat is momenteel een rampje, aangezien alles roze lijkt te zijn.In de bladen, op de blogjes, in de winkels.Het enige roze,dat ik nog kan verdragen, is het oudroze,wat een zweem grijs in zich heeft.Oud kant van die kleur,kan me nog wel bekoren,maar dat mierzoete,baby roze, brrrr.
Nu kan ik natuurlijk het scherm zwart/wit zetten,maar dat is toch wel al te rigoureus ,dus ik bijt
mezelf door de zoete appel heen en wacht op betere tijden, eh.kleuren.
Ik hou zelf erg van wit,grijs ,in alle schakeringen, creme,grijs/groen.
Groen is trouwens mijn lievelingskleur,maar na het huis jarenlang in allerlei groen tinten te hebben gehad, heb ik de knop omgegooid, ik was het zat.
Begon zelf bijna groen uit te slaan, lol
Dus toen brak het witte virus uit.
Ze zeggen,dat het geen kleur is,maar je hebt er wel ongelofelijk veel schakeringen in.Vroeger dacht ik altijd:saai,deed me erg aan de Bouvrie denken, strak,kil,maar nee, fout fout fout.
Er zijn onnoemelijk veel mogelijkheden.
En daar geniet ik van, ik struin op alle mooie blogjes rond, doe idee'tjes op en beleef heel veel plezier aan de mooie foto's ,die er geplaatst worden..
Dingen maken is de lust in mijn leven, heerlijk frutselen met kantjes, bandjes, wit katoen, grof linnen,ik kan er geen genoeg van krijgen.
Gisteren een "schilderij'tje"gemaakt,met allerlei restjes kant,zelfs een oude onderjurk moest er aan geloven.
De tuintafel heb ik vanmorgen vroeg al schoongemaakt,ik ga straks lekker buiten prutsen.Maar nu eerst Truus uitlaten, die zit zowat met gekruiste pootjes.
