Bloedworst en kaas. Een gedicht dat we leerden in het Middelbaar ( Sint Franciscus Evergem ) De maker van het gedicht is mij niet bekend. Er was eens een bloedworst van Duits makelij.... Die trots op zichzelf in de winkelkast lij.... Daar lag ook een kaasje van Franse kom-af.... met stukken en brokken en hoeken er-af. Vol viezige kleuren, vol putten en scheuren, dat zo'n verschrikkelijke geur van zich gaf. " Jij stinkende kaas " heeft de bloedworst gezucht, " ik heb me al ziek van benauwdheid gekucht, hou op met dat muffen, ik lig hier te puffen.... zeg.... schaam jij je niet voor die akelige lucht ???? Welneen" zei het kaasje, ik schaam me geen zier, want als ik geen lucht gaf, dan lag ik niet hier. Zo ben ik geboren, ik riek naar behoren, dat muffen en puffen is juist mijn plezier...... Toen kwam er een magere Heer uit Den Haag die ze alletwee kocht voor zijn maal van vandaag. De worst lag te brommen : zo ver moest het kommen... nu ga ik met hem indezelfde maag !!!!! De Heer uit Den Haag die dineerde gezond. Daarna stak hij smullend de kaas in zijn mond. De smaak vond hij pittig, de reuk vond hij kittig.... En de bloedworst ????? Die was voor de maag van zijn hond !!!!!!
Reacties op bericht (1)
11-03-2010
Dit kende ik niet Sabine
Op deze voor mij toch wel speciale dag breng ik een bezoekje aan je blog.
De laatste 14 dagen had ik het druk, hopelijk word het nu iets rustiger, en krijgen we iets beter weer.
Groetjes,
Remi
