Mijn eerste poging om contacten te zoeken in het verre Spanje dateert van 30 jaar geleden en was via het politiekantoor die op hun beurt een brief stuurden met alle gekende details naar de plaatselijke politie van Bilbao met het verzoek om enige medewerking te willen verlenen.U kunt het al raden," request denied "!!! Verdere stappen waren uiteraard via het internet de zoekmachine google.Ik vind wel een vijftal identieke namen terug doch deze komen voor in allerlei teksten, verslagen...maar geen enkel contactadres!!! Op 27/2/2006 heb ik een email gestuurd naar Spoorloos. KRO Nederland met de vraag of zij mij konden verder helpen met mijn zoektocht.Ik heb enkele goede tips gekregen ; gewoon in de telefoongids te gaan bladeren. Ik heb een twintigtal naamgenoten van mij gevonden! Die namen zijn wel wat langer dan mijn achternaam, zoals Tomasa Ibanez de Opacua Saez Del Burgo en Francisco Javier Ortiz de Urbina Saez Del Burgo, ook een paar kortere als Esteban Martinez Saez Del Burgo. Ik heb een klein briefje opgesteld en laten vertalen in het Spaans met de bedoeling naar al die adressen er één te versturen en met de vraag indien zij zich herkennen als afstammelingen, mij te emailen.De tekst begint als volgt:"Queridos, Me llamo Carlo Saez del Burgo y vivo en Bélgica....Estoy buscando a parientes de mi abuelo....He mandado esta carta a todas estas direcciones para rogar que entren en contacto conmigo si reconozcan algunos de estos nombres......por correo electrónico: arlette.carlo@telenet.be
Queridos,
Me llamo Carlo Saez del Burgo y vivo en Bélgica. Soy el hijo de Jacques S. Saez del Burgo.
Estoy buscando a parientes de mi abuelo : Serafín Saez del Burgo, nacido el 30 de julio 1896 en Bilbao y fallecido el 24 de noviembre 1929 en Gante, Bélgica.
Era el hijo de HelarionSaez del Burgo y Felipa Buraga.
Tendría tres hermanos y dos hermanas (según fotografías) : Dolores, Cresen, Lola, Roberto y Filipo.
En este momento estoy en busca de descendientes de estos hermanos.
Hasta ahora he encontrado unas veinte direcciones en el guía de teléfonos.
He mandado esta carta a todas estas direcciones para rogar que entren en contacto conmigo si reconozcan algunos de estos nombres.
Muchas gracias y con un cariñoso saludo.
P.S. Haga el favor de escribirme, cuando posible, en inglés. (por correo electrónico)
Mijn naam is Saez del Burgo Carlo en ik woon in België. Ik ben de zoon van Saez del Burgo Jacques S.
Ik ben op zoek naar familieleden van mijn grootvader Saez del Burgo Sérafin geboren op 30 juli 1896 in Bilbao en overleden op 24 november 1929 te Gent, België.
Hij was de zoon van Saez del Burgo Helarion en Buraga Felipa.
Hij zou nog 3 zussen en 2 broers gehad hebben (volgens fotos): Dolores, Cresen, Lola, Roberto en Filipo.
Nu ben ik op zoek naar afstammelingen van die zussen en broers.
Tot nu toe heb ik een twintigtal adressen teruggevonden in de telefoonboek.
Ik heb naar al die adressen deze brief verstuurdmet het verzoek mij te willen contacteren indien zij één van die namen zouden herkennen.
Hartelijke dank en vriendelijke groeten.
PS. Gelieve mij, indien mogelijk, te e-mailen in het engels.
Vandaag (10 maart) heb ik gereserveerd voor een verblijf in de streek van Vitoria-Gasteiz bij een vlaams koppel in het Palacio de Riezu.Dit is namelijk in de nabijheid van de regio waar deze naamgenoten wonen.Woensdag 15 maart heb ik 21 brieven verstuurd naar diverse adressen in Spanje.Voornamelijk naar de provincie Alava, een drietal naar Madrid, een paar naar Bilbao en eentje naar San Sebastian of Donostia zoals de basken het zeggen.En nu maar afwachten !? Vrijdag 24 maart 2006: nog geen enkele reactie ontvangen! Eindelijk woensdag 5 april een brief ontvangen vanuit Madrid vanwege Alfredo Valiente Saez Del Burgo.Volgens deze eerste berichten zou het kunnen zijn dat hij inderdaad familie is.Hij is de zoon van de zuster van mijn grootvader; ik vermoed in de zeventig jaren oud.Hierna volgt de vertaling van zijn brief:
Madrid, 29/03/2006 Carlo,
ik heb uw brief ontvangen en ik denk dat we verwant zijn.
Ik heet Alfredo Valiente Sáez del Burgo, zoon van Dolores Sáez del Burgo en Sáez de Buruaga.
Haar ouders heetten Hilarión en Felipa Sáez de Buruaga.
Mijn moeder had een broer, genaamd Serafín, en 2 zusters, Engracia en Cresen.
Serafín trok weg naar Frankrijk en we hebben niets meer van hem gehoord, we hebben zijn verblijfplaats opgespoord in Frankrijk maar het is ons niet gelukt het te weten te komen.
Je kan je wel voorstellen hoe blij ik was met deze ontdekking , daarom moeten we zeker contact houden om alles verder te bevestigen.
In afwachting van verder nieuws, een dikke omhelzing.
PS ik schrijf je niet in het Engels omdat ik deze taal niet ken.
Zaterdag 8 april heb ik een email gekregen van César López Saez del Burgo uit Vitoria-Gasteiz Alava zeggende dat hij wel geen familie is maar het toch sympatiek vond dat ik naar mijn familie in Spanje op zoek was.Een nieuwe brief ontvangen van Alfredo Valiente op 28 april met de vraag of ik zijn eerste brief wel degelijk ontvangen heb. Nu heb ik mijn tweede brief per toeval naar hem verstuurd op diezelfde dag zodat de enige info die wij tot nog toe van elkaar wisten mekaar gekruist heeft.
Querido Alfredo :
Perdóname que he tardado mucho para darle una respuesta pero he ido de vacaciones.
Estoy muy contento con su carta y tengo muchísimos preguntas. ¿ Cuántos años tiene? ¿Tiene hijos y nietos? ¿Engracia y Cresen, tienen hijos y nietos? ¿Cómo llegó en Madrid? Etc.
Yo tengo 56 años y estoy casado con Arlette De Clercq. Tengo 2 hijos, un hijo Pedro de 33 años y una hija Sara de 27 años. Pedro ya tiene dos hijos, Arthur(Arturo) de 2 años y Jules (Julio) quien nació el 21 de abril. Sara todavía no tiene hijos y convive con su amigo.
Yo tengo también una hermana, Carmen, que tiene 49 años y que tambiéntieneun hijo.
Mi padre, Jacques Serafin, murió el año pasado, el 20 de febrero. Tenía 77 años. Tenía un hermano, Lucien Roger, nacido el 15 de febrero de 1929 pero que murió en la cuna el 27 de abril de 1929. En aquel año (1929) , el 24 de noviembre, murió Serafin, el hermano de su madre, a causa de un accidente de trabajo. Porque la mujer de Serafin casi no supo nada de su familia española, era casi imposible para ella de buscar contacto. Yo tengo algunas fotos de mi abuelo y sus hermanas (entre ellas su madre).
Serafin se casó en Gante el 7 de julio de 1929 con Juliana De Ruyck. Trabajó en una compañía eléctrica en Gante. Cuando fue a visitar Paris con su esposa en avanzado estado de gestación, nació allí mi padre, Jacques Serafin Saez del Burgo.
Además estoy muy curioso para saber más de mi familia española. Escríbame lo antes posible.
P.S. ¿No es posible de comunicar por internet porque va más rapidamente.? Yo también tengo que dar la traducción a alguién.
De vertaling luidt als volgt:
Deinze, 26 abril 2006.
Beste Alfredo,
Vooreerst wil ik mij verontschuldigen omdat het zolang geduurd heeft om u te antwoorden maar ik ben met vakantie geweest.
Ik ben zeer blij met uw brief en ik heb wel duizend vragen voor u.Hoe oud bent u eigenlijk, heeft u kinderen en kleinkinderen? Zijn er kinderen en kleinkinderen van Engracia en Cresen? Hoe zijn jullie in Madrid beland? Enz ..
Ikzelf ben 56 jaar oud en getrouwd met Arlette de Clercq, heb 2 kinderen; een zoon Pedro van 33 jaar en een dochter Sara van 27 jaar. Pedro heeft ook al 2 zonen; Arthur van 2 jaar en Jules die nu pas (op 21 april) geboren is. Sara heeft nog geen kinderen en woont samen met haar vriend. Ik heb nog een zuster Carmen die 49 jaar oud is en die ook een zoon heeft.
Mijn vader die Jacques Serafin noemde is vorig jaar op 20 februari overleden; hij is 77 jaar geworden. Hij had nog een broer Lucien Roger geboren op 15 februari 1929 maar is de wiegendood gestorven op 27 april 1929. In datzelfde jaar op 24 november 1929 is ook Serafin, de broer van uw moeder, overleden ten gevolge van een arbeidsongeval.Aangezien de vrouw van Serafin bijna niets wist van haar Spaanse familie was het dan ook voor haar bijna onmogelijk om terug contact te maken.Ik heb wel enkele fotos van mijn grootvader en zijn zussen (waaronder uw moeder dus)
Serafin is gehuwd in Gent op 7 juli 1928 met Juliana De Ruyck. Hij werkte in een grote elektriciteitscentrale in Gent. Toen hij samen met zijn hoogzwangere vrouw een uitstap maakte naar Parijs, is mijn vader Jacques Serafin Saez del Burgo daar geboren.
Verder ben ik zeer benieuwd naar mijn Spaanse familie. Schrijf mij vlug terug.
Hartelijke groeten van Carlo en Arlette.
PS. Is het echt niet mogelijk om via het internet te corresponderen want het gaat zoveel vlugger. Ik ook moet telkens mijn brief door eengoede ziellaten vertalen.
Dinsdag 9 mei een derde brief ontvangen van Alfredo in antwoord van mijn tweede brief. Deze keer met als bijlage vele foto's en een soort anagram van een stamboom en een zeer gedetailleerde brief over zijn familie. Hij is 74 jaar en heeft zelf drie zonen: Carlos,Raul en Alfredo (2) die op hun beurt voor 7 kleinkinderen zorgen; 5 zonen en 2 meisjes.Hierna volgt de vertaling: "
Madrid 04/05/2006
Beste Carlo:
Ik ontvang jouw 2de brief met veel vreugde en bijgevolg beantwoord ik enkele van jouw vragen.
Ik ben 74 jaar, ik had een zoon die gestorven is en een dochter die in Madrid woont, ze heeft een zoon.
Cresen is vele jaren geleden gestorven en liet een zoon en een dochter na, van wie we niets meer horen.
Dolores, mijn moeder, stierf vele jaren geleden, had 3 zonen : Jorge, Antonio en ik (Alfredo). In het organigram vind je meer details.
Naar mijn moeder vertelde (Dolores) verhuisde mijn hele familie naar Madrid rond het jaar 1925 en daar huwden de zussen, Engracia met Francisco, Cresen met Benito en Dolores met Reyes (mijn ouders).
Mijn moeder hield steeds jouw grootvader Serafín in gedachten, men heeft verscheidene malen geprobeerd hem te lokaliseren maar zonder resultaat.
Ik meen me te herinneren dat ik op aanwijzen van mijn moeder Concha bezocht, dochter van Serafín, die in Bilbao woonde, maar we verloren contact.
Mijn moeder vertelde me dat haar vader Hilarión in een ijzersmelterij werkte als opzichter. In Vitoria Alava wonen er verre familieleden, maar ze dragen niet de naam Sáez del Burgo en Sáenz de Buruaga.
Ik heb fotos van grootmoeder Felipa met Cresen en mijn moeder Dolores, ik zal proberen er enkele mee te sturen in deze brief.
Ik, Alfredo, heb altijd in Madrid gewoond, werkend in een elektriciteitsbedrijf, ik ben met pensioen gegaan op mijn 65 jaar.
Met 2 vennoten hebben we een bedrijf gesticht gewijd aan de levering van reinigingsmiddelen gebruikt in Waterjet (hogedrukreiniger??) waarvan het moederbedrijf in Duitsland gevestigd is en 2 bijhuizen in België, vanwaar we de produkten halen om ze in Spanje te verkopen.
Ik zal proberen dit schrijven in het Engels te bezorgen via internet.
Zowel mijn vrouw Marisol, als ik, zouden jullie heel graag leren kennen en jullie een dikke familiale omhelzing geven.
Als ik dit per internet verstuur, zal ik de fotos per post versturen"
Vrijdag 19 mei een derde brief verstuurd naar Alfredo tesamen met vele foto's van onze familie en ook veel info gevraagd over zijn kinderen en kleinkinderen.Hierna volgt de nederlandse tekst:
Beste Alfredo en Marisol,
Bedankt voor de mooie fotos, ikzelf heb dezelfde foto van uw moeder Dolores en uw grootmoeder Felipa tezamen met Cresen; dus dit zal wel de bevestiging zijn van onze verwantschap.
Ik had nog enkele vragen omtrent uw kinderen want volgens het organigram dat u mij toestuurde heeft u drie zoons namelijk Carlos,Raul en Alfredo die op hun beurt al 7 kleinkinderen zouden verwekt hebben doch volgens uw brief heeft u één dochter en een reeds overleden zoon??
Ook zou volgens uw brief mijn grootvader Sérafin reeds een dochter Concha in Bilbao gehad hebben voor zijn huwelijk met zijn Belgische vrouw??Kunt u mij hieromtrent nog meer details bezorgen omtrent hun identiteit; familienamen , adressen , enz want dit is wel een grote verrassing voor ons.
In uw brief maakt u ook melding van familie die er nog zou zijn in de streek van Vitoria Alava. Daar ik in september in deze streek op vakantie ga, zou het voor mij interessant zijn enkele namen en adressen te weten om deze mensen te kunnen opzoeken.
Graag zou ik ook de juiste namen en geboortedata weten van al uw kleinkinderen en hun adressen en eventuele emailadressen of telefoonnummers.Mijn kinderen vragen ernaar.
Nog een vraag omtrent jullie bedrijf; welk is de juiste naam en het adres van deze firma?
Ikzelf ben altijd werkzaam geweest in de banksector (KBC Bank)gedurende 33 jaaren ben op mijn 53 gestopt; mijn vrouw is altijd een kleuterleidster geweest tot haar 55 en is ondertussen ook gestopt.Mijn zoon Pedro is werkzaam in de graanstokerij Filliers als distilleerder en mijn dochter Sara is een lerares en oefent het beroep uit van medisch afgevaardigde bij de firma Menarini.
In bijlage bezorg ik u enkele fotos van mijn ouders, mijn zuster Carmen, mijn kinderen en kleinkinderen en van onszelf. Ook stuur ik u een oude foto,vermoedelijk Serafin,vader Helarion en een nog onbekend iemand; kunt u mij deze persoon aanduiden? Wie is de jonge dame op de foto met de sluier ? Onze familie heeft altijd innige banden gehad met het Spaanse moederland. Mijn ouders en later ikzelf zijn bijna altijd naar Spanje op reis geweest. Eerst op camping naar de Costa Brava en Dorada en later naar Zuid Spanje, Balearen en de Canarische eilanden met het vliegtuig. Mijn vrouw Arlette en ik vertrekken op 14 juni naar het eiland Fuerteventura.
Verder nog vele hartelijke groeten aan gans de familie en tot een volgende brief.
PS. Stuur mij een recente foto van u, uw vrouw, kinderen en kleinkinderen aub.
Op 24 juni terug een brief ontvangen met veel foto's van hem en zijn familie.Schoon volk! Een email verstuurd naar een nieuw adres van Alfredo in het Engels op 4 juli. Pas op 17 juli een antwoord terug ontvangen in het Engels vanwege zijn jongste zoon Carlos die zich excuseerde opdat het zolang geduurd had maar hij was 14 dagen op zakenreis geweest.Ik heb dan terug een bericht verzonden naar het adres van Carlos zeggende dat mijn Spaanse brief die ik zou versturen pas in augustus kan opgemaakt worden daar mijn vertaalster pas dan terug is uit verlof! Onlangs heb ik mijn reservatie in de Palacio de Riezu (Spaans Baskenland) geannuleerd daar mijn familie nu toch in Madrid woont en zodoende het zinloos zou zijn nog in Vitoria op zoek naar hen te gaan.Ik ben nu bezig een briefje te schrijven in het nederlands om het later te laten vertalen.Woensdag 25 oktober heb ik mijn vierde brief verstuurd naar Alfredo en Marisol, hopelijk heb ik spoedig een antwoord. "
Querido Alfredo y Marisol :
Estaba muy contento con las fotos que me ha enviado. Tiene una familia maravillosa.
Nosotros pasamos unas vacaciones agradables en Fuerteventura y después en Bélgica había tanto calor durante el mes de julio (lo más caluroso de siempre). En agosto llovía mucho y había poco sol. Acabamos de pasar unas vacaciones de bicicleta en Limbourgo, en la frontera con Holanda.
Hemos anulado nuestras vacaciones en el País Vasco porque no valía más la pena , hemos encontrado nuestra familia en Madrid y sus alrededores.
El sábado, 19 de agosto, Arlette cumplió 58 años y lo hemos celebrado con nuestros hijos Pedro y Sara, sus parejas y sus hijos.
En septiembre he empezado un curso de Español por fin que pueda escribir yo mis cartas españolas. Estoy contento que ahora usted tenga una dirección electrónica. De vez en cuando puedo enviarle un emilio en inglés.
El 1 de septiembre empezó el año escolar en Bélgica y porque la mujer de Pedro, Stefanie, es maestra, nosotros cuidamos a nuestros nietos cada martes. Artur ya ha crecido bien y habla bastante bien por su edad (2,4 años) Jules , que tiene 6 meses, es también un chico de buena salud.
¿Ha recibido mi carta de cumpleaños para su hijo, Alfredo? Lo he enviado el 23 de agosto a su dirección electrónica avalientes@telefonica.net
Mi mujer y yo hemos empezado a un programa para correr Start to run para mejorar nuestra condición y también vamos a nadar cada semana. Tenemos planes de ir de vacaciones en Alemania un poco más tarde este año (en la región del Mosel)
¿Cómo están Ustedes? ¿Tienen planes para ir de viaje? ¿Y cómo están los hijos y los nietos?
El 25 de octubre cumplo 57 años. Mi hijo Pedro tiene ya 33 años (el 25 de septiembre)
Mi hija Sara está embarasada y ya sabe que será una hija; el parto está previsto para el 15 de marzo.
Espero de recibir noticias de ustedes.
Muchos recuerdos a toda la familia y hasta la próxima carta.
Arlette y Carlo
Deinze, 23 de octubre 2006"
Donderdag 9 november reeds een antwoord gekregen van Alfredo! Dit is de vertaling: "
Madrid, 3 november 2006.
Beste familie,
Na enkele maanden zonder nieuws, zijn we opnieuw met elkaar in contact gekomen, wat ons veel plezier doet. We hebben uw brief ontvangen op 30 oktober.
Het doet ons plezier dat jullie een aangename reis naar Fuerteventura hebben gemaakt.
Bedankt voor de commentaar over onze familie, die ook uw familie is.
Wat goed dat je Spaans studeert.
Deze zomer zijn we naar de Middelandse Zeekust geweest en daarna naar Benidorm en Zahara de los Atunes, een dorpje in Cadiz, met enorme stranden en lekker eten aan een correcte prijs.
Gedurende juli en augustus is er weinig volk in Madrid wat ons toelaat door het oude centrum te wandelen en naar dorpjes in de omgeving te gaan die heel mooi zijn.
Alhoewel we te laat zijn, een gelukkige 58ste verjaardag aan Arlette en aan jou gelukkige verjaardag voor je 57 jaar.
Proficiat voor de zwangerschap van Sara. Elvira, de vrouw van Carlos, is ook zwanger en het valt ongeveer samen met Sara, de geboorte is voorzien omstreeks begin april.
Ik blijf een beetje op pad gaan om het bedrijf te helpen wat we in Elche(Alicante) hebben, zoals ik reeds zei verdelen we granaat (edelsteen) in Spanje en Portugal.
Kennen jullie Madrid niet? Het is een zeer gezellige stad vol monumenten, musea en parken, goede restaurants en de typische sandwich met ham, en heel wat lekkere wijnen. Indien jullie eens naar Madrid zouden komen, dit zou ons heel aangenaam zijn.
Met al onze kleinkinderen gaat het heel goed, Patricia (dochter van Alfredo) studeert Bedrijfsbeheer en Rechten, 2 opleidingen waarin ze voor beide slaagt. Ze wil deelnemen aan een vergelijkend examen voor een rechterlijke loopbaan.
De andere kleinkinderen blijven groeien en studeren, we zijn heel blij als ze bij ons zijn.
Een omhelzing van de hele Madrileense familie en we hopen mekaar op een dag eens te ontmoeten.
Alfredo en Marisol " Op 18 december heb ik een kerstkaart gekregen van Alfredo. Zelf heb ik ook mijn kerstwensen overgemaakt enkele dagen later aan de hand van een familiefoto. Ik heb hem ook gezegd dat we hem gaan bezoeken eind april 2007.Vandaag 26 januari 2007 terug een brief ontvangen van Alfredo.
...... vandaag 14 mei 2013 schrijf ik verder aan mijn blog. Regelmatig sturen wij mekaar een brief of een kaartje, vooral met Kerst en Nieuwjaar en telkenmale als wij of zij op reis zijn geweest. Ik heb 2 jaar avondschool spaans gevolgd maar 'k ben ermee gestopt. Wel hebben wij elkaar ontmoet in april 2007, een 3-daagse Citytrip naar Madrid, een warm onthaal van gans de familie ! Wijzelf zijn op hotel gegaan maar Alfredo heeft ons gedurende 2 dagen rondgevoerd en ons allerlei bezienswaardigheden in Madrid laten zien. Hij woont op een appartement dicht bij de "arena" waar ze stieregevechten organiseren. Indrukwekkend gebouw ! Op de derde dag werd een kleinzoon geboren en zijn wij dan maar alleen het stad ingetrokken. Druk ! Het was een enige ervaring.
Eigenlijk ben ik nog altijd op zoek naar familieleden die in het noorden van Spanje zijn gebleven en nu woonachtig zouden zijn, volgens Alfredo, in Vitoria. Wie kan mij verder helpen ?
Allen welkom op de weblog van de familie Saez del Burgo! Het verhaal.
De bedoeling van deze weblog is om op een eenvoudige manier opzoek te gaan naar mijn familieleden in Spanje, meer bepaald de streek van Bilbao. Mijn grootvader, Saez del Burgo Séraphin emigreerde in 1924 naar Belgie omwille van een familiekwestie maar overleed reeds in 1929 te Gent door een arbeidsongeval. Mijn vader, Saez del Burgo Jacques, was amper 2 jaar toen zijn vader stierf; zodoende spreek ik geen spaans. Mijn grootvader had nog 1 broer en 3 zussen maar sprak daar nooit over. Ikzelf, Saez del Burgo Carlo, heb besloten om daar nu eens mijn werk van te maken en serieus opzoek te gaan. Eerdere pogingen via internet(google,genealogische sites) via brief aan politie, via zogezegde stamonderzoekspecialisten...enz. brachten geen enkel resultaat op. Zoals reeds eerder vermeld moet ik niet zover teruggaan in de tijd om een "echte"spaanse voorvader te noemeren: mijn grootvader Séraphin.Hij was de zoon van Hilarion Saez del Burgo en Felipa Buraga, geboren en wonende in Bilbao: Spaans Baskenland. Naar aanleiding van onenigheid in de familie emigreerde hij in 1924 naar Belgie en brak volledig met zijn land van herkomst.Na verloop van tijd ontmoette hij uiteindelijk mijn grootmoeder te Gent met name Julienne De Ruyck.Als gevolg van deze onstuimige relatie werd op 30 november 1927 tijdens een reisje naar Parijs en ietwat te vroeg, mijn vader Jacques S.Saez del Burgo geboren ; ergens in het 10de arrondissement. Terug in Gent besloten ze in 1928 op 7 juli, in het huwelijk te treden.Al vlug was mijn grootmoeder terug zwanger en werd er op 15 februari 1929 een zoon geboren met de naam Lucien Roger Saez del Burgo. Ongelukkiglijk stierf de kleine Lucien op 27 april 1929 aan wiegedood; amper 2 maand oud ! Nog een groter ongeluk trof mijn grootmoeder toen datzelfde jaar haar man om het leven kwam door een arbeidsongeval in de electriciteitscentrale te Gent op 24 november. Séraphin was 33 jaar geworden!!! Als gevolg van zijn vroege dood had hij dan ook de kans niet gehad om de kleine Jacques(nog geen 2 jaar oud) het Spaans aan te leren.Vele jaren later toen mijn vader; Jacques, 16 jaar was leerde hij een meisje kennen : Gisella Lambrecht.Het was liefde op het eerste zicht en dit in volle oorlogsjaren met veel honger en ontberingen ! Ondertussen was mijn grootmoeder opnieuw gehuwd met een weduwenaar met 3 kinderen en hield ze een café open aan" de Knok"Mijn vader zijn stiefvader, die in het dagelijkse leven een arbeider was, slachtte in het geheim varkens(want dit was verboden door den Duits) waarmede Jacques dan hielp bij het aan de man brengen van dit vlees(s'nachts met de fiets) en zodoende een aardig centje bijverdiende als bijna 18-jarige! In de ogen van zijn geliefde was hij dan ook "ne rijken"vergeleken met vele van zijn leeftijdsgenoten.Hij kon al meer tracteren als een ander,cadootjes kopen, naar de cinema gaan en uitstapjes doen.Na zijn collegetijd kreeg mijn vader de kans om een opleiding van kleermaker te volgen bij zijn nonkel Adolf in Brussel. Wat hij ook gedaan heeft en hij kon het dan ook als geen ander ! Terug thuis vestigde hij zich dan ook als kleermaker in zijn atelier bij zijn moeder Julienne, die toen een lingeriewinkel openhield in de Kortrijkstraat te Deinze.Als een overgelukkig koppel kon het resultaat van deze passionele liefde niet lang uitblijven en bleek Gisella zwanger te zijn.Met de moed der wanhoop moest mijn vader dat thuis gaan vertellen; wat nogal meeviel. Zijn stiefvader had gezegd "we gaan wij daar nie veel spel van maken, als da meiske azo is, wel dan moet gij dan maar met haar trouwen".En zo geschiedde dat zij op 10 mei 1949 in het huwelijk traden.Mijn moeder droeg een "deux -pièceske"door pa gemaakt maar hier en daar zat nog speldeke om alles op zijn plaats te houden alsook zijn kostuum waarvan de vest nog geen zakken had was alles behalve af.Maar niemand heeft iets gezien ! En toen...werd ik geboren, op 25 oktober 1949.Mijn vader, die ondertussen in een confectieatelier als kleermaker was gaan werken, omwille van de zware concurentie, had toen twee nationaliteiten de Belgische en de Spaanse.Hij werd opgeroepen om zijn militaire dienst te doen in Spanje! Gelukkiglijk had iemand uit de familie de mogelijkheid om zijn naturalisatie tot Belg een beetje te bespoedigen en kon hij tenslotte toch zijn militaire dienst in Belgie doen. Hij was bij de luchtmacht ingedeeld als KROO en belande na zijn opleiding op de vliegbasis van Koksijde bij de UDA voor 18 maanden !Vrouwlief woonde in bij haar vader, ondertussen weduwnaar geworden en die het niet al te veel op prijs stelde dat hij alle dagen moest optornen tegen die "bleitende kleine"Mijn moeder vertelde me later dat het een moeilijke tijd was en daarom besloot ze van zodra mijn vader soldaat af was te verhuizen naar een huurhuis.En zo gebeurde het ook, we gingen in de Bisschopstraat wonen... met ons drieen.Wat een luxe! Vader terug aan de slag bij het confectiebedrijf en na de uurtjes wat bijklussen in zijn kleermakersatelier bij zijn moeder thuis.Mijn grootmoeder was in die tijd met de winkel gestopt en was met een frituurkar begonnen vlak voor de cinema bij café de Pulle.Iedere zondagmiddag moesten mijn pa en zijn stiefvader de kar met de hand van de garage naar de staanplaats duwen en iedere zaterdagnamiddag was het bij mémé patatten schillen, manden vol en ik was overal bij ! Onvergetelijk en oergezellig !Iedere zaterdag was ook wasdag bij mémé in een echt bad, het water werd verwarmt in een ketel gestookt met kolen !!Zalig !! Als kleine gast van acht jaar waren het ook avontuurlijke jaren in die zin dat mémé mij telkens de zondag tijdens de namiddagvoorstelling in de cinema binnensmokkelde," gratis en voor niets"! Ik hielp haar ook frietjes maken met een soort frietpers.En die dan proeven...mmm ! In 1957 op 11 februari kreeg ik een zusje erbij Carmen.Was dat een verandering in mijn leven. Bijna 8 jaar had ik alles voor mij alleen gehad en nu moest ik delen met iemand! Maar ja die iemand was dan wel mijn zus en omwille van het grote leeftijdsverschil hadden wij nooit problemen. Mijn vader kreeg wel problemen in die zin dat het confectiebedrijf gesloten werd en hij zonder werk kwam te zitten.Maar al vlug kon hij aan de slag bij een grote meubelfabriek als stoffeerder die eigenaar was van zijn peter!Mijn vader had toen ook het idee opgevat om zijn eigen tent te maken. Een "witte canadees" heel stevig gemaakt maar loodzwaar! Al in de zomer van 1958 werd ze getest aan zee en wat ik mij nog herinner is dat we op een bepaald ogenblik moesten opbreken omwille van de alsmaar neergutsende regen.Wat een avontuur ! Toen mijn vader zijn legerdienst gedaan had,was hij vrijwillige brandweerman geworden bij het korps van Deinze.Hij moest wekelijks gaan oefenen en daarna was het ook oefenen dan wel in andere discipline ! Enfin, 't waren toch schone tijden voor hem. Toen kwam de zomervakantie van1960. Een nicht van mijn vader: Monique, was op het idee gekomen om eens samen op reis te gaan met hun volkswagenbusje.Zijzelf hadden toen ook twee kinderen zodat we met zijn achten in één auto op weg gingen naar de zon: Zuid Frankrijk. Monique en Julien sliepen toen in het busje en wij in onze "witte canadees" Toen waren er nog geen autostrades en verliep de route over de "nationals" en door de steden. Na de eerste dag waren wij halverwege Frankrijk en moest het kamp worden opgeslagen.Echt avontuurlijk en onvergetelijk! Wij voelden ons echte pioniers want bijna niemand ging toen op reis. 's Morgens terug alles afbreken en weg waren we.We belanden in Bandol-Sananry aan de Côte d'Azur.We hadden een fantastische vakantie en op onze terugreis gingen we dan nog eens langs bij de reus van Bon Secours, een café op Frans-Belgische grens. Iets wat we dan ieder jaar daarna hebben gedaan behalve het jaar 1961.Dat jaar, zou achteraf blijken, mijn leven totaal veranderen. Wij verhuisden naar een nieuw huis, nieuwe wijk en aan de andere kant van de stad: het Ricardplein. Wat een ervaring ! Nieuwe geburen, nieuwe vrienden en al die ruimte en vrijheid ! Spelen, voetballen en ravotten in de natuur, in den "jakker" Hectaren grote akkervelden en weilanden waar we hoog in de bomen ons kampen maakten en rivaliseerden met" de bende van de vaart" Ik heb toen ook mijn plechtige communie gedaan en geloof het of niet, ook voor de eerste maal mijn latere vrouw ontmoet.Wij waren nog niet verhuisd en nog niet aangesloten op het waternet en mochten zodoende bij haar thuis water komen kranen. Ik was twaalf jaar; maar ja, ik had toen ook nog geen kriebels in mijn buik voor haar; dat zou pas later komen. Een jaar was weeral eens voorbij en ik ging naar de middelbare school in het Koninklijk Atheneum van Deinze afdeling moderne. Ik had er toen daar al negen jaar opzitten: drie jaar kleuterklas en zes jaar lager onderwijs. Ik ging er graag naar school.Het was dichtbij huis en ik kon te voet gaan. Die eerste moderne was zeker een aanpassing voor mij maar ik was er wel door zonder herexamen . Mijn vader voelde zich niet meer gelukkig in zijn werk bij de meubelfabriek V-form (Vermaercke) en dank zij gebuur Kamiel kon hij solliciteren voor een baan als handelsreiziger bij een saniteur bedrijf in Gent: Callens.Het toffe voor ons was dat wij nu een wagen hadden; een volkswagen kever! Dat jaar gingen we naar Spanje op vakantie; Costa Brava, Golf de Rosas, Camping El Delfin Verde in Toerella de Montgri.Mijn moeder had nog op het allerlaatste moment besloten om een nieuwe tent te kopen in de GB. Tesamen met gebuur Etienne zijn we dan naar Gent getrokken. Onze "witte canadees" was te zwaar en te omslachtig om vlug op te stellen.Onze kever had wel een "porte bagage" maar al de rest moest in en op het volkswagenbusje van Julien en Monique.Zijzelf hadden zich ook een grote tent aangeschaft.Tijdens die reis zijn ook de nieuwe begrippen ontstaan zoals:"spaanse kilometers" en "bij den baard".Daar het onze eerste keer was dat wij naar deze camping gingen moesten wij op een bepaald ogenblik van de weg afslaan en een aardeweg volgen; nog 5 km stond er te lezen. Dat bleef echter maar duren tot we uiteindelijk bij de ingang van de camping kwamen; we hadden 15 km op onze teller staan.Bij latere uitstappen zou ook blijken dat hun begrippen over afstanden nogal rekbaar waren. Vandaar de "spaanse kilometers"Het kampeerterrein dat direkt aan zee lag werd aan de linkerzijde begrenst door een stoffig met struiken begroeid terrein dat op zijn beurt grensde aan een rivier de "Rio Ter" Daar wij ook fervente vissers waren gingen wij regelmatig naar de rivier om ons hengeltje uit te slaan en moesten wij dat woestijnachtig gebied doorkruisen.Bleek dat ongeveer halverwege een hut stond dat dienst deed als "restaurant"We konden er oa.kip met friet krijgen "Polo a rost"en andere vormen van snacks en echt, voor een appel en een ei, spotgoedkoop! Een fles wijn van 1 liter koste toen 9 pesetas! Maar het gekste van dit alles was dat de vrouw des huizes een baard had !Aangezien wij daar toch bijna dagelijks over de vloer kwamen hadden wij zodoende al vlug een eigen naam bedacht: "bij den baard" Verder heb ik een aangename en rustige jeugd gehad tot ik op mijn zestiende vlindertjes in mijn buik begon te krijgen voor mijn buurmeisje; wat een passie beleefde ik toen ! Smoor was ik ! Ik volgde toen in de humaniora; de economische afdeling nog altijd in het Atheneum van Deinze en studeerde af in 1968. Mijn lief had toen ook gedaan en was kleuterleidster geworden.Zij ging praktisch onmiddellijk aan het werk terwijl ik in oktober 1968 mijn legerdienst begon: bij de Zeemacht! St Kruis bij Brugge dat was ons opleidingscentrum en na enkele maanden deden wij onze proeven en mochten wij, al naargelang onze examenuitslag, kiezen waar wij wilden terechtkomen.Ik had reeds afgesproken met enkele vrienden voor aan boord te gaan van een kustmijnenveger indien mogelijk Vooraf hadden wij alle reizen en bestemmingen van alle schepen mogen inzien om onze keuze te kunnen staven.Het moederschip de Zinnea vertrok onder andere tesamen met vier kustmijnenvegers waaronder de Heist op een echte cruisetocht van 6 weken beginnend in Stockholm,Zweden naar Gran Canaria,Canarische eilanden.Wat had u gedacht,onze uitslagen waren goed en mochten vrij vroeg kiezen: de kustmijnenveger de Heist.Een dekmatroos, een radioman en een plotter, de beste vrienden tesamen op een schip van 40 man!Daarnaast zijn we nog verschillende malen naar England geweest (10-tal keer)Een onvergetenlijke 8 maanden aan boord van een mijnenveger!Toen hoefde ik als milicien slechts 12 maanden legerdienst te doen en de laatste maand muteerde ik naar een hoogzeemijnenveger Dufour omdat, op het ogenblik dat ik zou afzwaaien, de Heist terug in Zuid Amerika zou geweest zijn; vandaar mijn vroegere transfert.Mooie tijd !! Eind september 1969 zwaaide ik af en kon ik beginnen op zoek te gaan naar werk.Ik deed hier en daar wat examens mee maar had niet onmiddellijk resultaat.Toen kreeg ik bericht dat ik aan de slag kon in de garage Vandepoel als bediende dit vanaf 15 december.Ik was echter nog maar pas gestart of ik kreeg bericht van de Kredietbank dat ik ook bij hen kon beginnen vanaf 19 januari 1970.Ik heb dan ook de overstap gedaan en ben begonnen in een filiaal van KB te Gent St Pieters.Ik heb daar drie maanden gewerkt en toen kwam er een plaats vacant in mijn geboortestad zodoende muteerde ik toen per 1 april naar Deinze.Mijn lief had toen ook al een gans jaar gewerkt in de St Vincentiusschool te Deinze vandaar dat we begin 1971 plannen begonnen te maken om te trouwen. Op 6 augustus 1971 ! Een regenachtige dag met af en toe wat zon.We trouwden in de OLV-kerk aan de Leie.De huwelijksfoto's werden genomen in de tuin van het huidige OCMW op de Karel Piquélaan te Deinze.Het feest ging door in Restaurant Dulhaeghe.Een prachtige dag !
.........vandaag 14 mei 2013 schrijf ik verder aan deze blog. Ondertussen ben ik 63 jaar geworden, nog altijd gelukkig getrouwd met Arlette, hebben 2 kinderen (zoon en dochter) gekregen en 4 kleinkinderen. Onze zoon Pedro heeft op zijn beurt 2 zonen en onze dochter Sara heeft 2 meisjes. Ikzelf heb 33 jaar bij KBC bank gewerkt en mijn vrouw is 35 jaar kleuterleidster geweest ! Met de fusie met Cerabank werd mij een uitstapregeling aangeboden in 2003 (een soort brugpensioen)met behoud van statuut als personeel tot mijn zestigste waarop ik dan ook ben ingegaan, ik was toen 53 jaar. Mijn vrouw is ook gestopt op 55 jaar (in TBS) Onze zoon Pedro heeft ook al een hele loopbaan achter de rug bij Filliers stokerij Deinze. Hij is ondertussen ook al bijna 40 en is sedert een aantal jaren gepromoveerd tot meester stoker van het bedrijf. Dochter Sara behaalde haar diploma aan de Artevelde hogeschool Gent als leerkracht. Zij heeft een tweetal jaren les gegeven doch stapte daarna over naar het beroep van medisch vertegenwoordiger (Meranini, Nordine) Pedro is gehuwd met Stefanie die les geeft als onderwijzeres in het MPI in Bachte Maria Leerne en hebben 2 zonen; Arthur en Jules resp. bijna 9 jaar en 7 jaar. Sara haar man noemt Tom, is ingenieur bij Philips en zij hebben 2 meisjes. Kato is 6 jaar geworden en Tika 4. In 2005 hebben zij gebouwd in Zingem en gaan de meisjes daar ook naar school. De ouders van Tom (Rik en Ina)die oorspronkelijk van Antwerpen zijn hebben ook een huis gebouwd in Zingem en zijn daar ook sedert enkele jaren woonachtig. Tom heeft nog een oudere zuster die Kim heet en in Orange (Frankrijk) woont.
...........vandaag 25 januari 1917 probeer ik verder te schrijven. Ik ben nu 67 jaar en al meer dan 12 jaar thuis. Tot nu toe hebben we een koude maand januari gehad met veel vorst doch weinig wind en regen.
mi carta español a Alfredo y su familia- 09 noviembre 2007
Querido Alfredo y Marisol, He recibo vuestra cartas de fechas 29 agosto y 11 octubre bueno. Gracias para las fotos más bonitas de Carla, de Elvira y Carlos y de la familia. Gracias también para los folletos y vuestra felicidades para mi cumpleaños. Todo la familia está bueno. Kato está ya una nieta vigorosa y pesa casi 8 kilo. Este año han sido muchos en viaje. Después nuestra visita a Madrid en abril hemos viajado en junio a Tenerife (Los Cristianos) para 11 días. Una isla muy bonita con un clima templado. En el mes de julio hemos hecho en Holanda para ir en bicicleta. Luego en el mes de agosto hemos viajado en Bretaña (Francia) una semana junto nuestro hija Sara, Tom y Kato. Seguidamente hemos hecho en septiembre una semana en Austria. Hemos paseado muchos. Tiempo bueno; he hecho fotos bonitas. Para mi cumpleaños hemos celebrado el fin de semana 26 octubre en Cochem (Mosel-Alemania) Un fin de semana "gastronómico" Querido Alfredo, estudio ya 2 meses español en secundo año y siempre lo quedo un idioma mucho difícil, tanto hablar como escribir. Arlette y yo, ya prepararnos para los días festivos y especialmente Navidad. Entonces todo la familia vienen a comer. Deseamos a todo fiestas agradable y feliz año nuevo 2008 con mucha salubridad. Muchos recuerdos y abrazos para todos.
Arlette y Carlo.
PS. Alfredo, puedo preguntarle a corregir me carta por favor?
