Je hebt iemand nodig, stil en oprecht, die als het erop aan komt voor je bidt of voor je vecht. Pas als je iemand hebt, die met je lacht en met je grient, dan pas kun je zeggen: 'k heb een vriend.
05-12-2005, 18:38 geschreven door Herma Reacties (0)
30-11-2005
Geef niet op
Geef niet op...
Op zekere dag liep een jongeman langs een verlaten weg toen hij zoiets als een gehuil hoorde. Hij kon niet met zekerheid zeggen wat het geluid was maar het leek te komen van onder een brug. Naarmate hij de brug naderde, werd het geluid harder en toen zag hij een zielig tafereel. Daar, liggend in de modderige rivierbedding, zat een jong hondje van ongeveer twee maanden oud. Het had een diepe snee in zijn kop en zat onder de modder. Zijn voorpoten waren gezwollen waar ze stevig vastgebonden waren met touwen.
De jongeman werd onmiddellijk met ontferming bewogen en wilde de hond helpen, maar toen hij dichterbij kwam, hield het huilen op en de hond liet zijn tanden zien en begon te grommen. Maar de jongeman gaf niet op. Hij ging zitten en begon zachtjes tegen de hond te praten. Het nam veel tijd in beslag maar uiteindelijk stopte de hond met grommen en kon de man centimeter bij centimeter dichterbij komen en uiteindelijk de hond aanraken en het stevig vastgebonden koord losmaken. De jongeman droeg de hond naar huis, zorgde voor de wonden, gaf hem eten en water en een warm bed. Zelfs bij dit alles bleef de hond, telkens als de jongeman naderde, grommen. Maar de jongeman gaf niet op.
Weken gingen voorbij en de man bleef voor het jonge hondje zorgen. Toen kwispelde de hond op zekere dag met zijn staart. Constante liefde en vriendelijkheid hadden gezegevierd en er begon een levenslange vriendschap van loyaliteit en vertrouwen.
Als ik dit verhaal zo lees, dan voel ik een zekere herkenning.Aan de ene kant de mens, die op een punt is gekomen, dat ie t helemaal niet meer ziet zitten in t leven.En aan de andere kant God, die klaarstaat om die mens te omarmen en van de ondergang te redden.Maar ook wij zijn vaak zo gewond door t leven, dat wede liefde die God ons aanreikt maar moeilijk kunnenaanvaarden. Onze pijn, ons wantrouwen, onze angst omtoch weer in de steek gelaten te worden het zijn dingen, die ons ervan weerhouden om Zijn liefde te aanvaarden. Maar gelukkig laat God ons niet zomaar weer los. Zijn liefde en geduld voor en met ons zijn zo groot, dat Hij zich over ons blijft ontfermen, net zo lang totdat wij ons aan Hem durven overgeven en Zijn liefde durven aanvaarden.Dat is het begin van een levenslange relatie met onze hemelse Vader.
30-11-2005, 15:53 geschreven door Herma Reacties (0)
Een klop op je schouder
Een klop op je schouder
Even een klop op je schouder, een kus of zomaar een arm. Je ziet veel dingen weer anders en 't wordt van binnen weer warm. Het zonlicht dringt door de ruiten en lacht je vriendelijk toe. 't Is net of alles gloednieuw wordt, iets minder treurig en moe.
Even een klop op je schouder, een klein en vriend'lijk gebaar. De last die jij hebt te dragen, die tillen we met elkaar. Dan worden de zorgen lichter en dat gepieker verdwijnt, omdat zo'n kleine omhelzing, zo'n zonnestraal je beschijnt.
Even een klop op je schouder: Kom op, nu straalt weer de dag! We gaan er samen voor vechten met 'n gulle, hart'lijke lach. Jij blijft in onze gedachten, totdat de zorg niet meer drukt en wij spontaan kunnen roepen: "Goddank, het is weer gelukt!"
30-11-2005, 15:43 geschreven door Herma Reacties (0)
Je bent bemind
Je bent geliefd en ook bemind, God is jouw Vader, je bent Zijn kind. Hij ziet alleen het goede in jou, omdat Hij zoveel van je houdt.
Geen kwaad wil Hij van je horen, Want door Hem ben je uitverkoren. Hij zegent je dag aan dag, Zodat je in Zijn liefde leven mag.
Je gebrokenheid mag je Hem geven, Ook dat is een deel van jouw aardse leven. Met Zijn vleugels zal Hij je beschermen, Hij wil zich over jou ontfermen.
Zodat jij de wereld mag laten weten, Dat God bestaat en geen mens zal vergeten. Je bent uniek en een waardevol geschenk, Omdat je een zegen voor de mensheid bent.
30-11-2005, 15:41 geschreven door Herma Reacties (0)
29-11-2005
Spreuken
Ach waren alle mensen wijs. En deden daarbij wel. Dan was d' aard een paradijs. Nu is het vaak een hel.
We zijn niet op aarde om elkaar voor te zijn, maar om er voor elkaar te zijn.
De armste mensen in de wereld zijn zij die meer bezitten dan ze nodig hebben maar denken dat het nooit genoeg is... (Henry van Dijke)
29-11-2005, 00:00 geschreven door Herma Reacties (0)
Uitnodiging
U nodigt mij uit, om bij Uw troon te komen, om te knielen aan Uw voeten, en mijn hart aan U te geven.
Hier ben ik dan, ik heb Uw uitnodiging geaccepteerd hier ben ik dan, voor uw troon, en kniel aan Uw voeten neer om mijn hart aan U te geven.
Ik geef U al mijn hoop, en breng al mijn dromen bij U, mijn wil, ik geef het aan U, ik leg mijn leven in Uw Hand, opdat U het zult bewerken naar Uw wil,
Mijn hart zal zingen, ik zal U aanbidden met heel mijn hart, en bewandel de wegen die U mij wijst,
Nooit zult U mij los laten, nooit zult U mij vergeten, en altijd zult U van mij blijven houden ik dank U dat ik bij U mocht komen.
(jinke)
29-11-2005, 00:00 geschreven door Herma Reacties (0)
28-11-2005
U bent er altijd
U bent er altijd.
Zo koud en leeg voelt het van binnen geen echte blijdschap in mijn hart, 'k kan van Uw goedheid niet meer zingen en mijn gedachten zijn zo verward. De hele dag moet ik maar denken aan zoveel dingen telkens weer, wilt U mij toch Uw vrede schenken Uw blijdschap en Uw rust o Heer?
De dingen die mij zo benauwen 'k kan ze niet zien, maar 'k voel ze wel, 'k kan niet goed zeggen wat mij dwarszit maar ik kan niet verder, 'k zit in de knel. oh Heer, ik zag altijd weer Uw licht ook als het nog zo donker leek, ik zag Uw lief'lijk aangezicht wanneer ik, Heer, naar boven keek.
'k probeer mijn blik op U te richten vanuit de diepte roep ik Heer, wilt U deze duisternis verlichten, neemt U mij in Uw armen weer. Vertwijfeld strek ik, Heer, mijn handen uit naar U die er altijd bent, U laat mijn levensschip niet stranden omdat U al mijn wegen kent.
Bij U is rust, bij U is warmte ik voel Uw armen om mij heen bij U weet ik mij steeds geborgen, want U Heer, laat mij nooit alleen. Bij U mag ik gewoon mijzelf zijn ik weet dat U het diepste in mij kent, U zegt:Ik heb je lief Mijn kind, Ik houd van jou zoals je bent.
'k Wil al mijn zorgen bij U brengen 'k leg mijn gedachten voor U neer, ik wil in U mijn vreugde vinden mijn vrede en mijn rust o Heer. 'k Wil niet meer zien op de moeilijke dingen maar alleen op Uw liefde, Uw trouw en Uw kracht, ik tel alleen mijn zegeningen en dat geeft mij vreugde, zelfs in de nacht.
Ingrid Steenbeek
28-11-2005, 00:00 geschreven door Herma Reacties (0)
Welkom
Fijn, dat u hier eens een kijkje komt nemen. Ik hoop, dat u op uw reis door het leven ook verrassende dingen tegenkomt, die uw leven zullen verrijken en dat deze log daar een bijdrage aan mag leveren. Ik wens u een fijne tijd toe.
28-11-2005, 00:00 geschreven door Herma Reacties (0)