Is een woord dat niet in een woordenboek voorkomt. Voor mij heeft het echter een reële bestaanswaarde. Het leven is een aaneenschakeling van ups en downs. Een “Palindroom” dat verder gaat in het zichtbare of onzichtbare oneindige.
Dat éne lichtje dat aanwezig is in mijn hart dat lichtje van hoop en vriendschap
Dat geef ik nu door aan jou opdat je het zou bewaren daar in je hart
En warmte moet het je geven omdat je het nooit koud zult hebben
En licht, ja véél licht opdat je nooit bang hoeft te zijn in het donker
Maar vooral veel liefde zodat je het kunt doorgeven aan degene die zo dierbaar voor je is
En dat die het ook weer doorgeeft
zodat het kan groeien en schitteren in het hart van ieder mens
Geef je het door?
"levensnevel"
"Bezit je niet wat je op prijs stelt, stel dan op prijs wat je bezit."
25-02-2020
Kladblok.
.
Kladblok.
Weet je over wat ik nu eens wil schrijven over restjes die somtijds over blijven van toenmalige schrijfsels in het klad waar ik toen geen plaats meer voor had.
Zoals toen ik wou schrijven over de zon die lange regenperiode toen net begon we moesten toen dat regenwater hozen en daar hadden we niet voor gekozen.
Weet je nog toen ik schreef over de maan toen ik buitenkwam ze niet meer zag staan want al die wolken hingen in de weg en alzo mijn ogen ‘t zicht werd ontzegd..
Dan had ik het ook nog over de sterren daar moest ik mijn ogen voor opensperren ze waren er dat was niet het probleem ‘t was die lantaarn die in mijn ogen scheen.
Soms weet ik niet waar te beginnen soms moet ik zo maar iets verzinnen zoals de vorst van de nacht is een heer maar zelfs dat, dat weet ik niet meer.
Doe nu mijn kladblok maar dicht ’t woord dat veel beloofd weegt licht maar hoe kan ik nu zoiets verzinnen als ik niet meer weet waar te beginnen.
De maandag geeft de start misschien nog wat verward De dinsdag is de tweede die brengt ons terug tot rede De woensdag als derde brengt veel goeds ten berde Donderdag is de helft voorbij dit is de mooiste in de rij Vrijdag de laatste van de week waar elkeen zo naar uitkeek
De zaterdag wil ik alles doen van ’s morgens tot de late noen De zondag is het platte rust je niet vervelen is een must Dan begint het weer vooraan opgelucht dat we aan de slag mogen gaan.
Als de vredespijp is gerookt
en het water is gekookt
is het tijd om thee te zetten
die lang genoeg laten trekken
gelijkertijd word er nagedacht
over die mogelijke klacht
als de thee dan is gedronken
zijn de klachten weggezonken.
Kale
bomen
die staan te dromen
van het groen
in de tijd van toen
als de wind
vlot doorgang vind
grote takken
zomaar afkraken
neervallen
op grond of stallen
schade maken
zonder te raken
aan de natuur
massieve muur
van wat kan komen
van kale bomen.
Een sneeuwman stond voor de deur
volledig in het wit, niet in kleur
vroeg of hij zich binnen mocht warmen
of, of ik hem eventjes wou omarmen.
Door de koude wind had hij het fris
omdat de sneeuw dan op zijn beste is
liever zag hij de zon vrolijk schijnen
maar de wolken lieten haar verdwijnen.
Binnen gekomen was er een probleem
de warmte pakte hem net onder zijn been
hij kon werkelijk niet meer blijven staan
is maar aanstonds terug naar buiten gegaan.
Daar staat hij nu terug op zijn vaste stek
met een warme omslagdoek om zijn nek
uitbundig genietend van het gure klimaat
wil er op wedden dat hij er morgen nog staat.
Stond
te pronken achter het raam
veel brandende lichtjes had hij aan
buiten zag hij de sneeuw neerkomen
daar kon hij alleen maar van dromen
dat eens de feestdagen voorbij zijn
hij terug buiten mocht,
en kerstboom te zijn, vond hij fijn.
Driehonderd vijfenzestig dagen
de weken die kunnen ze dragen
op een dag als vandaag
me aan geen voorspelling waag
maar wat t nu is mag je mij altijd vragen.
Het
bos staat nu in vuur en vlam maar warm krijg je t er niet van het zijn de bladeren die verkleuren maar ook is er de lust van geuren die er nu het meest vrij komen maar nog niet bij alle bomen sommigen blijven nog in kleur eindigen toch ook in mineur want de tijd is aangebroken je kan er niet van gaan lopen wel kan je rusten op een stam want het bos staat in vuur en vlam.
Een kind dat geen liefde kent is veel erger dan een kind dat word verwend met veel geschenken dat de waarde van een aai door het haar ervaart als iets saai maar is beter af als een kind dat word verwend of nog erger als een kind dat geen liefde kent.
Elke avond stipt op tijd
sta je daar, hemelwijd
majestueus te pralen
echter zonder te stralen
door enkel
het weerkaatsen van licht
dat is zelfs niet je plicht
toch ben je er elke dag weer
en dat waardeer ik meer en meer.
