voor mijn ongeboren dochtertje
zij zou nu 23 jaar zijn


Naamloze naam

een naam had je niet

toen de wereld jouw mocht bekijken

een naam kreeg je niet

niet de naam die wij je gaven

een naam had je al

de naam die je was verloren

naamloze naam

niet voor mij

want jouw naam

blijft ons altijd bij

18-03-2008 om 14:33 geschreven door roosjerood

Zoals een dag

beginnend in de morgenstond

nog traag haar zonlicht tovert

het ontluiken van de natuur

in zich meedragend

beschermend haar hand

legt over het mooie

zo ook

denkt iedere moeder

over het geluk van haar kinderen

haar hand

over hun schouder leggend

open bloeiend

in parelende liefde

17-03-2008 om 11:30 geschreven door roosjerood

’t was alsof de woorden zwegen

zomaar weg gegaan in rook

zonder regels op een blaadje

zomaar woordeloos

en de dichter schreef enkel stilte

alsof woorden er niet zouden bestaan

toen de hemel nam zijn schrijven

gebroken faam

nooit meer leest men schrijfsel

van de man die woorden schreef

toch leeft hij in herinnering

want zijn echte boek dat bleef

16-03-2008 om 09:56 geschreven door roosjerood

Ze zei

heel zachtjes

alsof de dag geen klanken had

zo zachtjes

mama , waarom wordt het steeds nacht

is het omdat de zon moet slapen

dat de sterretjes er zijn

of dekt  ons Lief Heertje boven

ons met een duister gordijn

laat hij dan de engeltjes zweven

zachtjes dekken ze ons dan toe

zodat alles stil wordt

onze oogjes heel erg moe

geeft hij ons de dromen

over elfjes ,kaboutertjes of zo

laat het nachtje dan maar komen

dromen zijn een mooi cadeau

15-03-2008 om 16:08 geschreven door roosjerood

15-03-2008 om 16:02 geschreven door