|
Mijn verdriet om jou mam!
Ik heb zoveel verdriet om jou
Ook al liet je me achter in de kou
Maar toch blijf ik je zo missen
Want jij bent niet uit mijn leven te wissen
Dertien jaar hebben we het fijn gehad
Wij samen en met pap
Waar ben je toch na dertien jaar naar toegegaan
Zweef je daar soms boven bij de maan
Mijn grootse angst is dat je dood bent
Als ik daar aan denk weet ik dat ik nog veel verdriet ken
Maar toch komt die gedachten steeds vaker na boven
En begin ik het te geloven
Want na zes jaar niets van je te laten horen
Dat kon jij zelfs niet verwoorden
Ik hoop dat je mijn gedichten leest
En dan zegt het is genoeg geweest
Dat je weer iets van je laat horen
En niet nog langer blijft verloren
Weet je wel dat je oma word?
Wil je het vertellen in het kort
Het is een te lang verhaal voor op papier
Mama was je maar hier
Ik heb niet veel moed meer
Maar ik ga door keer op keer
Ik voel dat je nog ergens bent
Want we hebben in die dertien jaar zoveel geluk gekend
Ik zal je blijven zoeken
Totdat ik je gevonden heb
|
