1975 - 1989
Op 8 april 1975 wordt Anouk in Den Haag geboren. Ze erft haar voorliefde voor blues van haar moeder, een zangeres in een bluesband. Van kinds af aan zingt ze zelfbedachte liedjes, maar in haar pubertijd gaat het zingen ook een belangrijke emotionele vluchtroute voor haar betekenen. Ze kan er haar frustraties in kwijt wanneer niet alles gaat zoals het zou moeten gaan.

1990 - 1994
Op haar vijftiende verlaat Anouk voortijdig de Mavo. Zonder diploma op zak maar gezegend met een soulvolle stem zingt ze als achtergrond zangeres in de bruiloften- en partijenband Shotgun Wedding. Anouk doet auditie bij het Rotterdams Conservatorium. Hoewel ze niet beschikt over de vereiste vooropleiding wordt ze toch aangenomen. Na twee jaar moet ze echter van school af omdat haar theoriekennis te zwak is.

1995
Anouks carrière raakt in een stroomversnelling wanneer op 29 juni 1995 tijdens het Haagse Zeeheldenfestival Barry Hay (Golden Earring) enkele nummers samen met haar ging zingen. Barry was zo onder de indruk van de zang en performance van Anouk, dat hij het hier niet bij liet zitten.
In de popwereld is radio-dj Alfred Lagarde de eerste die haar talent opmerkt. Hij mixt enkele demo's van haar. Via haar toenmalige echtgenoot leert ze Golden Earring-frontman Barry Hay kennen. Juist als ze het conservatorium moet verlaten komt Hay met de vraag of ze geïnteresseerd is in het opnemen van een single.

1996
Anouk's eerste single verschijnt, Mood Indigo. Van huis uit heeft de toen pas 21-jarige zangeres een voorliefde voor blues en jazz, maar door de invloed van de muzikanten van Golden Earring is haar repertoire grotendeels gestoeld op rock. Mood Indigo doet het goed op de radio en Anouk gaat veelvuldig met Golden Earring op tournee om het voorprogramma te verzorgen. Ze ruilt haar amateurband in voor professionele muzikanten en neemt standvastig zelf alle touwtjes in handen. Na het succes van Mood Indigo duurt het vrij lang voordat een opvolger verschijnt. Barry Hay heeft het druk met het opnemen van een nieuw album met Golden Earring en heeft weinig tijd om daarnaast voor Anouk te schrijven. Via de drummer van haar band ontmoet de zangeres Bart van Veen, een verpleger die thuis voor de lol nummers schrijft. Met Bart begint Anouk aan het schrijven van repertoire voor een album waardoor zij ook haar eerste schreden op het componistenpad zet.

1997
Vooruitlopend op haar debuutalbum, wordt live-favoriet Nobody's Wife in augustus '97 vast uitgebracht op single. Het nummer verovert in korte tijd vele internationale hitlijsten en behaalt de platina status in Nederland.

Een prachtige basis voor de release van Anouks eerste album Together Alone, enkele maanden later. Het nummer (een compositie van Anouk, Satin Kalpoe en Bart van Veen), maakt een golf van enthousiasme los. Wekenlang staat het nummer hoog in de hitparade. Meegetrokken door de single stormt het album Together Alone de top veertig binnen op nummer 4. De volgende week staat het zelfs op de eerste plaats. Zo snel is een debuutalbum nog nooit aangeslagen. Op dit indrukwekkende debuut staan hoofdzakelijk songs die Anouk zelf met haar goede vriend Bart van Veen heeft geschreven.

Together Alone groeit in het kielzog van Nobody's Wife uit tot een internationaal succes, met een eerste plaats in de Nederlandse albumlijst (waar het inmiddels viermaal met platina is bekroond) en langdurige noteringen in diverse Europese landen. Als ook de singles It's So Hard en Sacrifice hits worden, is duidelijk dat Anouk een blijvertje is.

Het overtuigende album bevat tijdloze rock met afwisselend een bluesy of alternatief randje. Haar razendsnelle doorbraak trekt de aandacht van de media, die in haar de Nederlandse exponent zien van de Amerikaanse zangeressen die zich profileren als 'sterke vrouwen'. Ondertussen ontvangt Anouk zowel voor de single als voor het album een gouden cd. Vlak voor het eind van het jaar wordt ook het eerste succes uit het buitenland gemeld. In Denemarken haalt Nobody's Wife al even snel de top tien als in Nederland. Ook krijgt het nummer veel airplay op de clipzender MTV.

Tony Berk en Anouk poseren beiden met een gouden exemplaar van het best verkochte debuutalbum in Nederland : Together Alone

Bart van Veen kreeg ook een gouden plaat voor Together Alone

1998
Anouk is volgens de jury van de TMF Awards de meest belovende nieuwe act en de single Nobody's Wife wordt beste single.
Edisons ontvangt ze in de categorieën Nederlands beste zangeres, nieuwe artiest en video. Het album Together Alone behaalt in Scandinavië de gouden en in Italië zelfs de platina status.
It's So Hard is de derde single. Het nummer doet het goed, maar is lang niet zo succesvol als Nobody's Wife. Bij concerten, zoals tijdens Noorderslag, roept de begeleidingsband nogal wat kritiek op. Anouk houdt echter stug vast aan haar begeleiders en ziet haar publieke optredens een enorm succes worden. Tijdens de Koninginnenach in Den Haag op 29 april trekt Anouk zoveel publiek dat de boel uit de hand dreigt te lopen en de politie besluit haar optreden voortijdig te stoppen. Dit jaar heeft de zangeres op grote Europese festivals gestaan. Met veel succes staat ze ook op Parkpop. Iets minder vergaat het haar op Pinkpop, waar Anouk een ei naar haar hoofd gesmeten krijgt. De zangeres antwoordt met het uittrekken van haar besmeurde T-shirt en het onverdroten voortzetten van haar optreden.
Sacrifice, geschreven door Orfeo Bouman en Simon van Amerongen, tevens goede vrienden van de zangeres, is de vierde single. Het liedje behaalt een mooie zevende plek in de hitlijsten. Met drie keer platina voor het album Together Alone is Anouk, na Marco Borsato, de best verkopende Nederlandse artiest van het jaar. In november gaat de Bennie & Ballie-tour (genoemd naar haar twee katten) van start. Het is Anouk's eerste echte tour door Nederland. Behalve door haar begeleidingsband wordt ze bijgestaan door het rapduo D.o.o.A. Ondertussen gaat in Amerika een grote publiciteitscampagne van start. De Haagse sluit een platendeal met de Amerikaanse maatschappij Sony / Columbia.

1999
Anouk schrijft geschiedenis door met het nummer Nobody's Wife op de tiende plaats de Top 100 Aller Tijden binnen te komen. De hoogste positie ooit door een Nederlands product behaalt. Ondertussen treedt Anouk door het hele land op. De tour wordt evenwel onderbroken door een keelontsteking die de zangeres noopt het een tijdje rustig aan te doen. Tussen alle bedrijven door gaan de voorbereidingen voor de nieuwe cd gewoon door. Omdat ze in Nederland geen rust kunnen vinden reizen Anouk en Bart regelmatig naar de Algarve in Portugal om aan nieuw materiaal te werken. De demo's voor de nieuwe cd, waarop ze wordt begeleid door haar eigen band, klinken zo goed dat Anouk en mixer Erwin Musper besluiten ze de nummers te remixen in plaats van de nummers opnieuw op te nemen. Dit resulteert in Urban Solitude, net als Together Alone een solide rockplaat met aanstekelijk up tempo materiaal en aansprekende ballads.
Het is een gevarieerd en zeer persoonlijk album dat Anouks gevoelens en gevarieerde smaak weerspiegelt. Zo bevat de pakkende eerste single R U Kiddin' Me zomaar een stukje ska, is Michel een gevoelige akoestische ballad, en gaan rock, funk en hiphop broederlijk hand in hand in The Dark en Don't.

Voor Urban Solitude ontving de zangeres twee Edisons (beste zangeres/beste artiest) en vier TMF Awards.
De single R U Kiddin' Me trekt de aandacht en zorgt ervoor dat het album de nummer één is tijdens de Sinterklaas- en Kerstaankopen. Ondertussen start de kaartverkoop voor haar nieuwe tournee, ditmaal Tournedos genaamd, waarbij Anouk een tour langs 17 zalen maakt. Meer dan 25.000 mensen hebben deze uiterst succesvolle zegetocht door Nederland bezocht.

2000
Anouk wordt het gezicht van Pepsi Cola. De Amerikaanse frisdrankgigant is tevens hoofdsponsor van haar tournee. Anouk is de grote winnaar bij de TMF Awards. Ze wint er maar liefst vier. In de categorieën Beste Single, Beste Zangeres, Beste Live Act en Beste Videoclip. Bovendien sleept ze twee Edisons in de wacht. Ze wordt door het publiek gekozen tot Beste Artiest en de jury kiest haar in de categorie Beste Zangeres Nationaal als winnares.
Anouk staat op alle grote festivals (Pinkpop, Parkpop, Torhout/Werchter en Bospop) geprogrammeerd, maar besluit in mei op dokters advies een rustperiode in te lassen en zegt alle optredens af.

Het album Urban Solitude wordt uitgebracht met bonus cd met daarop live opnames en twee videoclips. Anouk biedt op haar internetsite een aantal collectors items te koop aan. Fans kunnen via e-mail een bod doen op een gesigneerd Urban Solitude Songboek of een speciaal shirt met capuchon. De hoogste bieders krijgen het artikel opgestuurd. De opbrengst van de veiling gaat geheel naar de Dierenambulance in Den Haag. De single Break Down The Wall komt uit en is alleen te bemachtigen door spaarpunten van Pepsi in te leveren bij het postkantoor. Na drie maanden volledige rust is Anouk voldoende hersteld om naar Amerika te gaan voor nieuwe opnames. Het eerste Nederlandse optreden na haar gedwongen rustperiode is op 8 december in de Jaarbeurs te Utrecht tijdens een feestje vanwege het 7 jarig bestaan van Radio 538.

2001
De nieuwe single Don't is het startsein voor de AA Tour-Semi Acoustic-tour die vanaf februari door het land trekt. De begeleidingsband bestaat dan uit Paul Jan Bakker (gitaar), Roland Dirkse (gitaar) Michel van Schie (bas), Satindra Kalpoe (drums), aangevuld met gitarist Stef van Es en toetsenist U-Gene van U-Gene & Oh Jay. Dyzack verzorgt het voorprogramma.
Het concert op 15 februari in het LVC te Leiden, in het kader van de Week van de Nederlandse Popmuziek, wordt afgezegd omdat Anouk een operatie moet ondergaan.
Daags erna (op 19 februari) krijgt het optreden in Carré op 19 februari juichende recensies.
Op 27 februari wordt het nummer Michel tijdens de Edison Music Awards door het Nederlandse publiek verkozen tot beste single van het jaar. Eind maart verschijnt Lost Tracks, een album met niet eerder uitgebrachte nummers zoals duetten met zangeres Sarah Bettens van K's Choice en The Anonymous Mis, alternatieve en akoestische versies van oude nummers en alle tot dan toe gemaakte videoclips inclusief de nog nooit vertoonde 'forbidden version' van Sacrifice.
Na de tour besluit ze met een nieuwe begeleidingsband in zee te gaan. Anouk staat op de grote festivals geprogrammeerd.
Eind mei hervat ze haar optredens met een nieuwe band die bestaat uit drummer Hans Eijkenaar, bassist Silvano Matadin, gitarist René van Barneveld (beiden ex-Urban Dance Squad), toetsenist Robin van Vliet (Slagerij van Kampen) en gitarist Jack Pisters (The Project, The Wishing Well). Ze speelt voor de tweede keer op Pinkpop, Parkpop en Werchter.

Anouk tijdens Parkpop 2001 met maar liefst 80.000 mensen die voor haar kwamen !!!
Foto : Daylight

2002
Anouk neemt tijdens Noorderslag de Popprijs 2001 in ontvangst. Het juryrapport looft haar veelzijdigheid, uitstraling, inzet en haar concerten.
Ondanks dat Anouk hoogzwanger is, geeft ze daar een miniconcert waarbij ze de nieuwe nummers Hail, Who cares en het bekende Michel ten gehore brengt. Ze wordt op gitaar begeleid door Lex Bolderdijk.

Op 18 april bevalt Anouk van een zoon, die de namen Benjahmin Kingsley mee krijgt. De vader is haar levenspartner Remon Stotijn, zanger van de rap formatie Postmen.