Mijn eerste dag met een blog en ik ben er nog steeds. De zenuwen zijn al minder gespannen en het schijven zou al wat makkelijker moeten gaan. Bedankt om mij niet meteen van de site te smijten, ok toegegeven sex in de naam van je blog zetten is er eigelijk vragen om problemen, ik wou enkel aantonen dat het woord sex in ten alle tijden enorm overroepen is. Hoe meer ik op het internet ronddwaal hoe meer ik mijn pc begin te bekijken als "De hotline" de pinup club van vroeger. Ok ik kom altijd ergens uit waar ik niet moet zijn en mijn vrienden en kennissen blijkbaar niet en het zal mijn achterdocht wel zijn ... maar ze weten blijkbaar wel altijd waarover het gaat .Het is zoals vroeger ... weet je nog vroeger de pinup club ? daar keek ook niemand naar iedereen zat de volgende morgen met een slaapkop achter zijn buro, en al hadden zij het dan van "horen zeggen" wisten ze allen ... beter dan ik die er naar gekeken had .. wat er precies te zien was geweest en dan maar roddelen over wie er allemaal naar die vunzigheid had zat te kijken. Nu is het op het internet juist hetzelfde..... wie zei er ook weer dat tijden veranderen ?
We worden er niet jonger op, dat weten we allemaal en zeker hier op het seniorennet De tijd gaat snel ... veel te snel Ik weet zeker dat we allemaal wel eens terug kijken naar ons leven en denken "Was het dat nu ?" was dat nu "HET" leven ? Misschien jij niet maar ik heb dat soms. Wat maakte ik mij druk over alles en nog wat, als ik achteruit kijk ... ik had het allemaal anders moeten aanpakken. We waren achtien mijn man en ik toen we trouwde, het waren de beginjaren 70 we wisten heel goed wat we wilde ... een auto een huis liefst een heel groot, 2 kinderen na vijf jaar huwelijk en als het allemaal niet lukte dan zouden we als vrienden uit elkaar gaan, wat kan het leven simpel zijn als je achtien bent. Veel tijd om ons af te vragen of het nog altijd goed ging hadden we onderweg niet of die tijd namen we ons niet, de auto het huis weet je nog .. centjes als waren het toen nog frangeskes je moest er voor werken, maar er was werk we waren jong en sterk en we wisten van aanpakken. Nu we alle twee een auto hebben en een huis dat veel te groot is drie kinderen die de deur uit zijn ... zijn we oud moe en versleten. Soms kijk ik naar mijn man als hij thuiskomt van zijn werk, na het eten zet hij zich in de zetel de tv op en na enkele minuten slaapt hij. Mijn man werkte altijd in de bouw en nu hij eind de vijftig is zijn de werkdagen zwaar, zijn knieen zijn versleten zijn rug ook ... het trekpaard van vroeger lijkt nu meer op een leeuw zonder tanden ... zonder haar trouwens ook. Wat hadden we anders moeten doen ? als we het zouden kunnen overdoen ... zouden we het dan anders doen ? misschien niet, misschien zouden we precies hetzelfde doen wat we gedaan hebben, we zijn nu eenmaal zoals we zijn. Onze gevoelens veranderde ook met de jaren, toen we jong waren wou mijn man altijd vroeg naar bed, ik probeerde altijd nog wat tv te kijken tot ik zeker wist dat hij sliep ... wat wil je, ik moest er ook vroeg uit om te gaan werken, en vroeg gaan slapen betekende sex geen voorspel geen naspel enkel een kort en hevig tussenspel ... en een hoop opkuis, nu is dat helemaal anders ik ga niet meer mee buitenhuis werken ... en eigelijk is de sex ook anders dan vroeger.... er is veel voorspel ... er is veel naspel ... en dat is het zo ongveer. Hoe we vroeger ook ruzie maakte, dat de stukken soms in het rond vlogen .. en het dan weer met sex goed maakte ... ook dat de stukken in het rond vlogen .. nu is alles beter, het naar elkaar kijken is nu in dezelfde richting kijken geworden, en we proberen er het beste van te maken ... onze relatie is nu beter jaja niet alles was vroeger beter ... toen we jong en sterk waren