Mijn vader huwde mijn moeder voor de sex en mijn moeder huwde mijn vader om van huis weg te zijn. Michien hebben wel vele die fout gemaakt, maar in die tijd was het nog van "trouwen is houwen". Ondanks de te snelle start (mijn zus was al onderweg) moet ik toegeven .. vader was trots op zijn stadsjuff en moeder maakte daar dankbaar misbruik van. Mijn moeder was lui en slordig en als ze dan de hele dag achter de leuvense stoof gezeten had met haar Ivanov boekskes dan gebeurde het wel vaker dat het eten niet klaar was tegen dat vader thuis kwam en daar waren wij de kinderen dan steeds de duppe van, "ach wat zijn ze weer lastig geweest de hele dag en luisteren doen ze nooit" was dan haar uitleg met een heel triest gezicht alsof ze op sterven na dood was, de beste truc die ze regelmatig uithaalde was de volgende, als ze merkte dat het al laat geworden was, haalde ze het gestreken linnen terug uit de kast, schikte het mooi in de wasmand of op de kast, zette de stijkplank op en dan deed ze net alsof ze de hele namiddag aan het stijken geweest was. Ik weet het het is niet mooi om zulke dingen van je moeder te zeggen "Mamas zijn lief" punt uit ... net zoals " Van de doden geen kwaad woord " alsof het allemaal heiliggen zijn op het kerkhof. Maar vaak blijf je dan wel zitten met je frustraties, nu mijn moeder de tachtig voorbij is en stilaan dement aan het worden is ( haar kort geheugen is al helemaal weg ) heb ik het soms moeilijk, wij diegenen die een paar jaar na de tweede wereldoorlog geboren zijn lijken wel een sandwich generatie.. aan de kant van de ouders was het steeds -zwijgen en luisteren en niet tegenspreken- en aan de kant van de kinderen - steeds toegeven om hun ontplooiing niet in de weg te staan. Wij moesten steeds ja knikken, ik weet niet of ik het aankan om mijn moeder op te vangen, als ik er met mijn zus over spreek merk ik dat zij het er ook moeilijk mee heeft.
