Leonie             °Eernegem      22/12/1878

                         +Eernegem     31/03/1966

Leonie leefde haar gehele leven bij haar zuster Leontine en Beuselinck Richard op het boerderijtje in de wijk Turkyen. Na de dood van Leontine in 1948, was er geen plaats meer voor haar in het huisje. Het boerderijtje werd verkocht aan Hilaire en Maria Blomme, Richard trok in bij zijn broer op de ouderlijke hofstede langs de Streule en Leonie verhuisde naar het oudemannenhuis in Koekelare. Na vier jaar kwam er voor haar plaats vrij in het rusthuis te Eernegem. Hier was ze midden haar familie. Leonie had een kamertje juist boven de toegangsdeur. Ze verbleef er tot haar dood in 1966.

·          Haar leven werd op een perfecte manier beschreven op haar bidprentje:

“Godsvrucht en nederigheid waren kenmerken van haar leven. Uit een diepchristelijk gezin ontsproten, heeft zij vanaf haar jeugd de Heer trouw gediend. De kerk was haar als een tweede thuis geworden. Spijts haar hoge jaren was zij daar vanaf de vroege morgen, ze volgde er al de missen en verzorgde met liefde het licht bij de heiligenbeelden.

Op haar past het woord van de psalm : "Een zaak heb ik gevraagd, te mogen wonen in het huis van de Heer, al de dagen van mijn leven."

Zij leefde vol eenvoud, teruggetrokken, ver van 'swerelds praal en gedoe. De wet der waarheid lag op haar lippen en zij beoefende de naastenliefde door aalmoes en gebed.

God roept mij, ik ga rustig de eeuwigheid in. Beste dank om uw genegenheid te mijnen opzichte; ik blijf hierboven voor u bidden. Gedenkt mij in uw gebeden.

Eerwaarde Zusters van het Rustoord, 14 jaren lang mocht ik genieten van uw toewijding en zorgen”.

·                                    Ik heb haar zeer goed gekend. We ontleden even de tekst van haar bidprentje, kwestie van de nadruk te leggen op bepaalde zaken.

-“ Godsvrucht en nederigheid waren kenmerken van haar leven”.

Godsvruchtig was ze in ieder geval. Eigenlijk leefde ze als een begijntje. Ze werkte heel weinig, bad zeer veel. In eenvoud en nederigheid kende ze haar gelijke niet.

- “Uit een diepchristelijk gezin ontsproten, heeft zij vanaf haar jeugd de Heer trouw gediend”.

Ook haar broers en zusters waren erg christelijk, al kon niemand van hen aan haar tippen qua godsdienstigheid. ‘sMiddags werd er voor het eten een Onzevader en een Weesgegroet gelezen, daarna volgde nog een hele litanie met iets van “heer zegene deze spijzen”. Het duurde enorm lang.

- “De kerk was haar als een tweede thuis geworden. Spijts haar hoge jaren was zij daar vanaf de vroege morgen, ze volgde er al de missen en verzorgde met liefde het licht bij de heiligenbeelden

Op haar past het woord van de psalm : "Een zaak heb ik gevraagd, te mogen wonen in het huis van de Heer, al de dagen van mijn leven."

Leonie volgde alle missen in de kerk, alle begrafenissen, alle huwelijksmissen, zowel tijdens de week als op zondag. De zondag namiddag was er nog vespers en lof. Eigenlijk woonde ze bijna in de kerk. Het was haar taak de kaarsen bij de heiligenbeelden te verzorgen.

- “Zij leefde vol eenvoud, teruggetrokken, ver van 'swerelds praal en gedoe. De wet der waarheid lag op haar lippen en zij beoefende de naastenliefde door aalmoes en gebed.

Ze bezat bijna niets, alleen het hoogstnodige, een tafeltje, een kast en een bed. Van haar vader had ze ook haar deel in de erfenis gekregen, een hoevetje of het equivalent ervan in geld. Alles had ze weggeven aan goede werken.

- “God roept mij, ik ga rustig de eeuwigheid in.”

Ik ben ervan overtuigd dat ze klaar was om te sterven. Volgens de normen van haar tijd was ze er van overtuigd recht naar de hemel te gaan.

·                                    Hilaire Blomme regelde de erfenis en de begrafenis. Leon Sierens en Margriet Decoster mochten de hele inboedel van haar kamertje opladen. Geld was er niet meer. Alles was weggeven. Op haar graf moest een afbeelding van Jezus aangebracht worden en van het westen afgekeerd zijn om zo weinig mogelijk in de regen te hangen.

·                                    Leonie was:

Erelid van de H. Hartebond.

Lid van de Derde-Orde.

Lid van confrérieën van het H. Hart, het H. Sacrament en de H. Jozef.