Vandaag heb ik mij even emotioneel laten gaan. Ik ben bezorgd. Ja mag het. Of niet.

En moet je er dan mee bemoeien of noem je dat niet zo. Ik vind het moeilijk want wanneer je bezorgd bent om iemand zou je het liefst alle zorgen en lasten willen overnemen en het oplossen. Want ja wij weten het wel wat je moet doen.
Of moet je alleen maar een hint geven en verder de persoon met rust laten en oprapen als het dan toch verkeerd gaat.
In dit geval gaat het om de gezondheid van een dierbare.
Lichaam geeft veel seintjes dat het allemaal een tandje terug moet en daar wordt niet naar geluisterd. Nee juist een tandje bij wordt er gezet want ja we zijn geen mietje. En daar sta je dan aan de zijlijn. Signalerend en troostend. Schiet te hulp waar je kan maar je ziet het dat het niet goed gaat.

Tsja en dan. Liefst zou je ingrijpen en die persoon bij de hand nemen. Maar dat werkt niet. Wat dan. Praten over de gezondheid, hoe ze het zelf zien. En proberen je bezorgdheid kenbaar te maken. Duidelijk proberen te maken dat het zo niet langer gaat. En dan wordt er niks ondernomen. Heel frustrerend want nu komt het probleem ook langzaam op jou neer.

Er staan er meer aan die zijlijn en die vragen allemaal aan jou waarom er niks wordt onderzocht. Waarom geen dokter bezoek of een specialist. Tsja deze persoon vindt dat allemaal niet nodig.

Wat zouden jullie doen in zo'n geval ben daar wel benieuwd naar.

Nou vandaag is mijn dierbare weer ziek. Voor de zoveelste keer in het weekend. En ik weer een dag rekening houden met. Balen dus. Dit keer kon ik me niet meer inhouden. Ik heb dus verteld dat ik het zat ben bezorgd te zijn en dat ik gefrustreerd wordt omdat ik niet het idee heb dat ik serieus genomen wordt. Als je dan niet genoeg om jezelf geeft en het niet voor jezelf wil doen doe het dan voor mij? Je kan wel stoer doen maar daar red je het niet mee. Luister naar je lijf en als je dat niet wilt doen hou er dan rekening mee dat ik er ook nog ben en dat ik me dus ook zorgen maak.

Misschien had ik dat niet moeten doen. Maar de frustratie won het van mij. Het moest eruit. Gelukkig werd het goed opgevat en wist hij niet dat ik zó bezorgd was. Hopelijk wordt de gezondheid nu serieus opgenomen en gaat hij zuiniger met zijn lijf om. Hij moet er nog lang mee doen.