BACK IN TIME TO THE FIFTIES-SIXTIES Hoe was het eind van de jaren vijftig en begin van de jaren zestig op muzikaal gebied in Ruiselede, Vlaanderen, Belgie en de rest van de wereld ?
11-12-2016
1959 - VLAAMSE TOP 10 - VIDEO VENUS FRANKIE AVALON
1959. De Vlaamse top 10 zag er in juli als volgt uit :
1. SWEETHEART MY DARLING MIJN SCHAT : CATERINA VALENTE 2. VENUS - FRANKIE AVALON 3. CAFE ZONDER BIER - BOBBEJAAN SCHOEPEN 4. PERSONALITY - LLOYD PRICE 5. PETITE FLEUR - CHRIS BARBER 6. MARINA - ROCCO GRANATA 7. LONELY BOY - PAUL ANKA 8. DIE GITARRE UND DAS MEER - FREDDY QUINN 9. TIGER - FABIAN 10. WAAROM ZIJ DE BANANEN KROM - TONY COSARI
Dit was een zeer mooie lijst en alles stond erin : Classic Rock ' roll, Vlaams, Nieuwe Rock 'n roll (meer stroop), Duits, Italiaans door ene Rocco Granata.
Mijn voorkeur ging uit naar Tiger van Fabian en Personality van Lloyd Price, maar ook Frankie Avalon en Paul Anka vond ik goed.
Ondertussen had ik mijn eerste gitaar kunnen kopen (zie foto) met bons van de solomargarine en was ik reeds verwoed aan het oefenen met hulp van een schriftelijke KLAVAR cursus. (Zie hierover ook mijn eerste bericht van 11 december 2008). Het eerste liedje waarvan ik min of meer de akkoorden kon spelen was : Cafe zonder bier van Bobbejaan Schoepen. Het waren er maar drie do, fa en sol7 maar dat was reeds een hele karwei. Er was ook een kort solo tussenspel dat enkele keren voorkwam : sol, la, si do en dat ging ook.
Ik speelde en zong dit voor aan mijn moeder en ze moedigde me aan om verder te doen en ik heb volgehouden.
We komen nog een aantal keren terug op deze Vlaamse top 10 want deze was voor mij van groot belang in de ontwikkeling van mijn muziek.
Frankie Avalon had dit jaar liefst 3 millionsellers : VENUS, JUST ASK YOUR HEART en WHY. Rock was in deze liedjes ver te zoeken, het begin van een nieuwe wending.
HIERONDER VENUS VAN FRANKIE AVALON BIJ DICK CLARK. DE AANWEZIGE MEISJES GAAN UIT DE BOL VOOR DEZE MOOIE JONGEN WANNEER HIJ ZIJN LIEDJE LIPT IN DE TV STUDIO. DE TIJD VAN DE TEENY BOPPERS WAS DUS ECHT BEGONNEN EN ZOU NOG LANG DUREN.
1959. Fabiano Forte, een Italiaan ?, was een zeer mooie jongen en was geboren in Philadelphia in 1943. Hij was dus in 1959 zestien jaar oud en ikzelf was 15. Hij werd ontdekt door een platenfirma die op zoek was naar een schone jongen die ook nog een beetje ritme in zich had en een rauwe stem had. (the groll in the voice).
Tot dan was de CLASSIC ROCK'N ROLL een fenomeen dat veel tegenstand had ondervonden van de blanken die het zagen als niggermusic en er van af wilden. Ze hadden Elvis, Jerry Lee en de zwarten Chuck Berry en Little Richard (zie vroeger in deze blog) moeten slikken maar verder kon en mocht niet. De platenfirmas zochten dus mooie jongens en meisjes om verwaterde rock te zingen en te spelen met teksten die voor iedereen aanvaardbaar waren en zelfs de ouderen kon aanspreken. FABIAN (FORTE) voldeed blijkbaar aan hun profiel en zou en moest gelanceerd worden, ook als voorbeeld voor de toekomst. En aldus gebeurde.
Ik werkte in 1959 (15 jaar oud), tijdens de grote vakantie, bij een landbouwer, Jozef Bruneel, in Ruiselede gedurende 6 dagen per week. Ik verdiende een beetje geld en leerde de boerenstiel zeer goed kennen. Ik reed met de paarden, met de tractor, met de pikmachine , ging mee met de pikbinder, hielp bij de dorsmachine, enz...
Ik kreeg ook te eten 's middags en 's avonds en op een middag kon ik het dagblad inkijken en er stond een ganse bladzijde in over de tweede generatie rock 'n roll met als voorbeeld FABIAN. Er werd beschreven hoe alles in zijn werk ging. De platenfirma's zochten dus mooie jongens en die werden dan in de studio gehaald om songs in te zingen die zeer gemakkelijk te zingen waren, niet te hoog en niet te laag. De begeleiding werd verzorgd door super studiomuzikanten. Alles werd op voorhand op band ingespeeld en de zang werd nadien toegevoegd. De valse en onzekere tonen van de zang werden elektronisch bijgeregeld of gewoon overstemd door de instrumenten en backing vocals.
Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik dit las, ik was er zeker van dat dit niet klopte omdat ik dan reeds een rock 'n roller geworden was en de nieuwe muziek koesterde. En nu dit. Het scheen uiteindelijk dan toch te kloppen, alhoewel het niet zo overdreven was zoals beschreven was in de gazet, die een beetje sensatie had gezocht.
Fabian kon wel zingen en had ritme maar hij was natuurlijk geen Caruso en had ook niet die pretentie. TIGER werd wel zijn enige millionseller na een tweetal flops maar de meisjes waren stapelgek op hem. Hij kwam op TV, in veel films en deed succesvolle tournees. Tot op vandaag treedt hij nog op en is nog steeds mooi en succesvol.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE VAN TIGER DOOR FABIAN. ZEER GOED VOLGENS MIJ. LET OP DE BACKING VOCALS, DE GITAARSOLOS MET TWEE GITAREN IN PLAATS VAN EEN. EEN ZEER GOEDE ROCK PLAAT, NOG GEEN ZOETE STROOP ZOALS KORT DAARNA ZOU KOMEN.
1959. Zoals ik reeds een aantal keren vermeld heb stond de radio steevast aan bij het ontbijt bij ons in de Knokstraat nr 20, Ruiselede. Natuurlijk wat dat voor het nieuws maar ook, en zeker voor mij, voor de muziek.
Veel van de hits van die tijd werden reed 's morgens gespeeld en er werden ook liedjes gedraaid die niet zomaar in de hîtparade stonden maar blijkbaar de favorieten waren van de radio disk jockeys. Een van die nummers was HEARTACHES BY THE NUMBER van ene GUY MITCHELL. Dit was een slow swingend nummer en ik vond dit mooi : de stem, de tekst en het orkest en ook dit liedje neuriede ik bij het naar school rijden met de fiets. Dit was 7 kilometer dus ik kon wel een volledige langspeelplaat volneurien tijdens de rit.
Deze plaat was Guy zijn zesde millionseller, dus hij was geen onbekende maar ik kende hem niet goed. Nu zie ik dat hij geboren was in 1927, dus 30 jaar in 1959. Geen tienderidool dus maar een crooner. Hij zong reeds als kind op radiostations en in het middelbaar zong hij in de schoolband. Na het leger zong hij terug , was een tijd ziek en in 49 won hij een talentenjacht.
In 1950 kwam de doorbraak met de millionseller my MY HEART CRIES FOR YOU geschreven door orkestleider Percy Faith. Het liedje was wel een Franse traditional dus geadapteerd door Percy. De millionsellers bleven komen : in 1951 : THE ROVING KIND en MY TRULY TRULY FAIR, in 1952 : PITTSBURGH, PENNSYLVANIA, in 1956 : SINGING THE BLUES en de zesde dus in 1959 : HEARTACHES BY THE NUMBER.
Guy stond enkel in 1957 in de Vlaamse top 20 met Singing the blues, geraakte tot nr 4 en bleef 7 maanden genoteerd.
ONDER DE VIDEO EEN MP3 VAN SINGING THE BLUES. GEWOON OP TIKKEN.
HIERONDER HEARTACHES BY THE NUMBER DOOR GUY MITCHELL. EEN AUDIO VIDEO MET FOTOS.
(goed)1959. WILL TURA, alias Arthur Blanckaert uit Veurne, was reeds reeds zeer jong als zanger en muzikant (accordeon en gitaar) begonnen en speelde bij verschillende orkesten en was regionaal reeds goed bekend.
In 1959 kwam hij dan , inspelend op de rock ' roll, met een coverversie van de hit "Personality", van de zwarte zanger Lloyd Price. De Vlaamse titel was : ONVERGETELIJK.
Het nummer had zeer weinig van de rythm and blues van Lloyd Price maar de melodie zat goed en Will zong het goed, maar natuurlijk met zijn Westvlaamse tongval die hij naderhand min of meer bleef behouden.
Will geraakte, als Vlaming, in 1959 in de Vlaamse hitparade op nr 13 met "Onvergetelijk" en hij bleef zelfs 3 maand in de hitparade staan.
Dit was wel iets speciaals : Will was Vlaams, hij zong in het Vlaams en zijn nummer was iets ofwat Rock 'n roll getint.
In 1960 zou een Nederlander dit overdoen namelijk Peter Koelewijn met "Kom van dat dak af". Will zou wel verder Rock ' roll blijven zingen maar zijn grootste successen zouden geen rock zijn. Tijdens zijn optredens zong hij wel (goed) Rock 'n roll.
Hieronder een audio - video van ONVERGETELIJK door Will Tura.
We hadden de instrumentale groepen The Champs met Tequila en Duane Eddy met Rebel Rouser, maar de groep die mij het meest aanstond was Johnny and the Hurricanes met hun enige millionseller in 1959, RED RIVER ROCK.
Dit was de beat versie van de standard RED RIVER VALEY. Deze song zette de trend voor het gebruik van een orgel in de rock. Het werd gespeeld op een klein orgeltje en de klank was kerkorgel (pipe organ). Ze beweerden dat ze op een Hammond speelden maar het zal dan wel een zeer kleine geweest zijn. (Alles was reeds elektronisch). De Hammond orgels in Europa waren allemaal mastodonten (bv Kor Stijn in het liedje van Dorus - Twee motten - speelde op een Hammond met maar liefst 3 handklavieren en een enorm voetklavier, als ik niet mis ben). Een grote lesleybox maakte ook deel uit van het geheel maar dus niet bij de Hurricanes. Op fotos zag je soms wel een grotere orgel, maar meestal was het een klein exemplaar.
Johnny Paris was de leider van de groep. Hij was saxofonist en , zoals op de platen Duane Eddy, kon je de saxofoon goed in horen iedere song. Hij scheurde met zijn saxofoon dat het een lust was. Verder hadden we fantastische drums en gitaarsolos om U tegen te zeggen. Op de juke box was de klank fantastisch zonder meer. Johnny stond met zijn Hurricanes in november 1959 op de tweede plaats in de Vlaamse top 20 en zou daar liefst 6 maanden in blijven.
Weinig orkesten coverden deze song, ze waren bang van radikaal af te gaan, het origineel was te goed en te speciaal. Johnny Paris overleed een aantal jaren terug en na zijn de succesperiode in de jaren 50 en 60 hebben we nog weinig van hem gehoord.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE MET FOTOS VAN RED RIVER ROCK. ZEER MOOIE MUZIEK.
PLUS60. Zoals we reeds vroeger zagen was de carriere van JERRY LEE LEWIS begonnen in 1957 maarze was virtueel geeindigd in 1958 na zijn desastreus bezoek aan Engeland waar uitkwam dat Jerry - (22 jaar) reeds voor de derde keer was getrouwd en zijn derde vrouw, Myra Brown, zijn achternicht was en pas 13 jaar, maar volgens Jerry een volwassen vrouw. Myra was dus de dochter van zijn kozijn, zijn basgitarist.
Dit was natuurlijk ook wel een beetje veel in 1958 en Jerry werd min of meer gedoemd tot de bedelstaf. Hijzelf was zich van geen kwaad bewust, want huwelijken met 13-14 jarigen was in het diepe zuiden van de States niet uitzonderlijk : gemeenscchap mocht alleen binnen het huwelijk, dus men trouwde in plaats van in zonde te leven.
Jerry werd van de ene op de andere dag niet meer gespeeld op de radio en er waren geen TV shows meer. Er kwamen nog amper platen van hem uit en als een plaat uitkwam werd er zelfs geen reklame meer voor gemaakt.
Daarbij kwam dat hij tot 1963 vast zat aan zijn platenfirma Sun Records (Memphis) van de gebroeders Phillips en dat ze hem niet loslieten. (Ze hadden indertijd Elvis Presley laten gaan en dat zou hen geen tweede keer overkomen, dus Jerry moest blijven).
Het trad wel tot 300 keer per jaar op en reisde constant van het ene optreden naar het andere in de USA en hij kwam ook, zeer succesvol, terug naar Engeland en het vasteland van Europa.
In 1963 stapte hij dan over naar Smash records, een onderdeel van Mercury records. Hier maakte hij zeer veel rock 'n roll platen, maar een groot succes haalde hij niet en hij was het algauw ook beu en Smash records maakte al evemin goede reklame en Smash records wilde zo rap mogelijk van Jerry af en omgekeerd was dit ook het geval.
Zijn countryplaat "Another place another time" haalde echter nummer 1 in de countrycharts in 1968. De samenwerking met Smash/Mercury werd dan ook verlengd en Jerry begon aan een ononderbroken reeks van countryhits, met zelfs +- 20 top tien countryhits, praktisch op een rij.
Ook aan dit kwam dus na verloop van tijd een einde en Jerry greep voor zijn optredens en zijn platen terug naar zijn eerste liefde : de Rock 'n roll. Hij had tenandere in al die jaren van countrysuccessen nooit de Rock opgegeven in zijn concerten.
Tot op vandaag treed Jerry (78 jaar) nog op in gans de wereld. Hij was in mei 2013 te gast op het Beale street music festival in Memphis TN, en hij verjongt met jaren na zijn zoveelste huwelijk met Judith vorig jaar. Rock 'n roll is here to stay.
HIERONDER EEN MEDLEY VAN JERRY LEE LEWIS UIT 1982. MEN KAN NIET VERMOEDEN, ALS MEN JERRY HIER ZIET, DAT HIJ ZULK EEN ZWAAR LEVEN ACHTER DE RUG HEEFT. HIJ IS OOK ONNAVOLGBAAR EN NIET IMITEERBAAR. DE KLANK IS WEL ONDERMAATS, MAAR HET IS LIVE.
1958. Niet alleen de mooie jongens en mooie meisjes hadden succes in 1958. Rock 'n roll was van oorsprong dus rythm and blues en de zwarten die deze muziek speelden profiteerden ook mee van de nieuwe rage bij de blanken en verkochten ook miljoenen platen.
Naast Little Richard, Fats Domino, Lloyd Price (zie foto) en nog veel andere, was er ene LARRY WILLIAMS. In 57 - 58 had hij liefst 2 millionsellers : SHORT FAT FANNY en BONY MORONIE. Hij was geboren in 1935 en was de "beat" pianist van LLoyd Price (Personality) tot hij als solo artist een platencontact kreeg bij Speciality Records.
Hij schreef deze nummers zelf en hij had het over magere lange meisjes, korte dikke meisjes, en "making love underneath the apple tree" verwijzend naar Adam en Eva. Making love was dus wel geen simpel kusje op de wang. Beide songs werden op Radio Luxemburg nu en dan gespeeld maar hier in Vlaanderen kwam Williams niet in de top 20.
De muziek was rauw, mooie boogie woogie piano, scheurende sax, knallende drums, ongelooflijk mooie en zware bas en gierende gitaren(dan al). Tot op vandaag zijn er nog veel coverbands die zich wagen aan beide songs. In het voorprogramma van een optreden van Jerry Lee Lewis wordt regelmatig Bony Moronie gespeeld.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE VAN BONY MORONIE DOOR LARRY WILLIAMS.
1958 - THE TEDDY BEARS - TO KNOW HIM IS TO LOVE HIM
1958. "The Teddy Bears" waren en zijn hier zeker niet bekend, het liedje "To know him is to lovehim" klinkt wel bekend in de oren en het werd veel gespeeld, natuurlijk op radio Luxemburg. The Teddy Bears was een trio en een van de leden was de legendarische producer PHIL SPECTOR. (zie foto).
Phil was geboren in 1940 en dus 18 in 1958. Hij ontmoette zijn twee medemuzikanten op de middelbare school en aanvankelijk was alles tijdverdrijf. Dan schreef PHIL de song TO KNOW HIM IS TO LOVE him en ze kregen een platenkontrakt bij DORE records en ze verkochten 1.200.000 platen. Phil startte later zijn eigen platenfirma - PHILLIS RECORDS - en ontdekte in The Sixties THE CRYSTALS en THE RONETTES. Dit was het begin van de meisjesgroepen en Phil werd overal gevraagd als producer en maakte fantastische platen. Men kon zomaar horen wanneer hij achter de knoppen zat.
Hij was een geniale producer en is bekend om zijn WALL OF SOUND. Met alledaagse instrumenten en apparatuur bekwam hij een formidabel geluid dat zich achter de stemmen van zijn zangers en zangeressen onsterfelijk maakte. Hij paste het systeem sound on sound toe. Een bandopnemer met 2 sporen of meer werd gebruikt en alles werd meerdere keren over mekaar opgenomen en zo kreeg men een veel sterker geluid. In de jaren 70 had Philips en ook Sony zulke bandopnemers waar men alles over mekaar kon opnemen, men kon dus bv 10 keer de gitaar boven mekaar spelen en dat gaf een speciaal ruimte-effect. Ik heb hiermee veel geexperimenteerd maar ik kreeg nog geen honderdste van de klank van Phil Spector. PHIL zal nog wel enkele keren aan bod komen in deze blog.
In 1958 kwam" To know him is to love him" niet voor in de Vlaamse top 20 maar ik denk wel dat iedereen het liedje onmiddellijk kan meeneurien. Amy Winehouse maakte ook nog een cover hiervan.
HIERONDER EEN LIVE OPTREDEN VAN THE TEDDY BEARS MET PHIL SPECTOR.
Een zanger die in 1958 drie millionsellers had was Ricky Nelson, we hadden het vroeger reeds uitgebreid over hem.
Het waren BELIEVE WHAT YOU SAY, LONESOME TOWN en POOR LITTLE FOOL.1958. Iemand Geen enkele van deze songs was door hemzelf geschreven, dat zou hij pas later doen. Op veel van deze platen was de prachtige sologitaar te horen van JAMES BURTON( zie foto) en ik luisterde met open mond naar Radio Luxemburg.
Ook Hank Marvin van The Shadows was een fan van James Burton en hij had gezien dat hij op een Fender gitaar speelde en Cliff Richard importeerde een Stratocaster gitaar voor Hank om hem te kunnen naspelen. Naderhand moest Hank vaststellen dat James op een Telecaster speelde. Dat belette niet dat de fameuze Shadowssound ontstond en de wereld hiervan beter werd.
Ricky Nelson kwam in 1958 niet in de Vlaamse Top 20, we zouden hem hier pas goed leren kennen met HELLO MARY LOU in 1961.
HIERONDER RICKY NELSON MET BELIEVE WHAT YOU SAY - EEN AUDIO VERSIE MET FOTOS - MAAR MET DE PRACHTIGE GITAAR VAN JAMES BURTON. MEN HERKENT HIER INDERDAAD ZIJN INVLOED OP THE SHADOWS.
1958. Dit jaar was werkelijk het jaar voor de CLASSIC ROCKERS. Ze hadden bijna allemaal succes met hun nieuwe frisse muziek. Het was ook het jaar waarin de mooie jongens en meisjes begonnen met het voortbrengen van afgeborstelde zogezegde rocksongs die niets meer hadden van de scherpe uptempo nummers en bluesachtige slows die het genre aan de top gebracht hadden.
Een van die echte originals was RITCHIE VALENS. Hij was geboren in 1941 en reeds zeer jong speelde hij in bands en schreef hij nummers. Toen hij 17 was schreef hij het nummer COME ON, LETS GO, hij kreeg een platencontract en verkocht meteen 750.000 exemplaren. In 1958 schreef hij dan de millionseller DONNA met op de achterzijde de meestamper LA BAMBA een traditional gespeeld in een eigen versie.
Dit zou spijtig genoeg zijn enige millionseller worden want hij zat in het hetzelfde vliegtuig waarmee Buddy Holly en The Big Bopper aan hun einde kwamen. Een groot en origineel talent was verloren voorgoed, maar zijn muziek zou, tot op vandaag, niet vergaan en wordt nog zeer veel gespeeld. Donna kwam in mei 59 in de Vlaamse top 20 en zou er 2 maand blijven.
Dit nummer is mij altijd bijgebleven en in het leger speelden we met het kazerneorkest THE JUMPING DEVILS (zie foto)een eigen versie van Donna. De tekst kende ik niet meer, internet bestond nog niet, en ik maakte zelf een tekst om het liedje toch maar te kunnen spelen. La bamba is uiteindelijk een nummer geworden dat verplicht moest gespeeld worden op ieder trouwfeest en tot op vandaag spelen veel disk jockeys dit nog altijd. Het stond in november 61 ook, met vertraging, in de Vlaamse top 20.
HIERONDER EEN AUDIO VERSIE VAN DONNA. DE STEM EN DE MUZIEK ZIJN PRACHTIG
. SPIJTIG DAT ZO IEMAND NA KORTE TIJD ER NIET MEER WAS.
