Moeder aarde
Een moeder van iedereen
Een moeder van geen een
Zij is ons huis,
Onze thuis
zo als we allen al vaak hebben verstaan
Kan je zonder een beetje zorg niet bestaan
Zonder iemand die van je houdt
Heb je t heel erg koud.
En we vergeten van tijd tot tijd
Ze bestaat al een eeuwigheid
Maar alleen met een wonder
Kunnen we ooit zonder
Ooit is het sprookje uit
En het vonnis luidt:
Dan is zij weg
En wij zitten met de pech
Maar wij denken keer op keer
Dan zijn wij er ook niet meer
Toch zijn er dan mensen
Die dan beter wensen
Die van met heel hun hart zullen hopen
Dat wij met ons vuil hun leven nu niet bekopen.
|