De koeien zien niet veel volk voorbijkomen, dus toen ik met mijn fiets aankwam en stopte kwamen ze onmiddellijk in galop aanrennen. Ze staan hier dus met hun poten in het kolengruis. Als het regent zijn ze nu niet zo vies meer als met klei, na een aantal jaren geeft het spul niet meer zwart af.
Inmiddels is er aan één kant het weiland dusdanig begraasd dat tot de rand, waar braamstruiken en meidoorn groeien, de koeien het gras uitrukken met nog kolengruis er aanvastgeklonterd. Op de voorgrond kolengruispad met diepe voren van de vrachtwagens.
Omdat het regenwater niet goed weg kan door het kolengruis is er plantengroei als een moerasgebied zoals bieze, wilgeroosje, wilde aardbeitjes, diverse soorten wilgen en riet.
Doorkijk via de voordeur in de hal. Aan weerszijden loketten en deuringangen naar lokalen. Je realiseert je niet zo dat er op het voorste gedeelte geen dak zit!.
Entrée van het eerste gebouw. Wat opvalt is de mooie en verzorgde bouwstijl. Ondanks dat het een fabriek was is er bijzonder werk gemaakt van ramen en dak.
Al fietsend vond ik een gedeelte van Havré, waar ik nog niet eerder geweest ben. Tot mijn verbazing vond ik in een afgelegen hoek twee enorme gebouwen, die van een steenkoolfabriek lijken te zijn. De hele omgving heeft als basis steenkolengruis, waarop een gevarieerde plantengroei is. Er zijn een paar grote kolenbergen, maar die zijn van een partikulier. Net als de gebouwen trouwens, die gerenoveerd worden.
