Vandaag Chris en ik gingen naar Gordon Rigg, een grote tuincentrum die beroemd in dit gebied is. Het ligt in Todmorden, tussen Manchester en Bradford. Je gaat meestal naar bekakter tuincentra om wat is er te zien, en dan je gaat naar Gordon Riggs om hetzelfde goedkoper te kopen. Ze verkopen bijna alles van wat je kunnen denken, voor je tuin, je huis, je hobby's en cadeautjes, of wat je wilt. We kochten onze pootaardappelen, uien en sjaloten, dan aten we een lekkere maal (pasteitje en erwten, en gebakte pudding met stroop en custard) in hun eetcafe. Dit is een overzicht van Todmorden.
Gisteravond hadden de Failsworth WI zijn jaarvergadering. Iedereen genoten van de jachtschotel! Gewoonlijk in het noorden van Engeland eten we jachtschotel met gepekelde rode kool, of soms moesige erwten (mushy peas . . . ook niet in mijn woordenboek . . . hoewel de excentriciteit van Engelse gerechten te veel om te verwachten is van woordenboeken, misschien). Een gezellige avond doorgebracht werd, maar op de volgende ontmoeting iemand komt om lijndansen ons te leren . . . ik heb twee links voeten . . . ik uitzee dat niet. Ik zal in de keuken helpen in plaats daarvan, denk ik. (We hadden geen wortels in onze jachtschotel.)
'S ochtends op elf uur ging ik naar het huis van Helen om veel aardappelen en uien te schillen. We maakten de jachtschotel voor het ontmoeting van de Women's Institute vanavond, voor onze jaarvergadering. Ik kweekte de uien vorig jaar en heb nu hun te verbruiken nodig, want het is bijna de tijd om de nieuwe uien te planten. Doreen en Jane ook naar thuis van Helen kwamen. We schilden en sneden de groenten heel snel, en dan gevonden we dat de koekenpannen van Helen te klein waren. Hoewel haalde ze uit haar slow cooker. (Woordenboeken soms omvatten niet de woord die ik wil opzoeken. Dat is heel vervelend). Dit foto toont een badge van de WI.
Wegens het droge weer ging ik gisteren naar ons volkstuintje. Ik uitsneed de oude frambozenstruiken en ruimde een beetje op. De aarde is nog heel kleverig. Ik opgroef een paar preien, maar ze zijn slijmerig en hebben hun best gepasseerd. Wanneer ze klaar waren, ze ook in de aarde gevroren werden. Deze foto toont onze groenten tijdens de zomer, en ons schuurtje. (De broeikas is niet van ons.) Het schuurtje is onmogelijk om proper te houden, want het zo klein is. Als een inbreker komt, het lijkt op iemand hebt al ingebroken. Misschien is dat onze best bescherming.
Gisteren ging ik weer om mijn moeder te bezoeken. Ze had een vreselijke verkoudheid en wilde niet uit te gaan, dus ik haar keuken schoonmaakte. "Volgende week kan je de slaapkamer ook doen," zei ze. Ik ben niet de ideaal Domestic Goddess maar ik schoonmaak altijd - ons eigen huis, het huis van mijn moeder, het dierenasiel, de tuin, enz. enz.
Abednego en zijn gezin Dopers waren. (In Engeland de oorsprong van de Dopers was tijdens de 17de eeuw, en ontwikkelde zich van de Puriteins die met Oliver Cromwell in de Engelse burgeroorlog hadden gevochten.) De Dopers vaak naar andere landen reisden, als missionarissen. Het is mogelijk dat John, een van de zonen van Abednego, als missionaris naar India met zijn vrouw ging. Hun dochter geboren was op zee. Hij overleed in Nizapur in 1869, toen hij viertig jaar oud was. Zijn vrouw terug kwam naar Halifax, Yorkshire, waar haar gezin woonde. Hun dochter leefde tot 1932. Francis, een andere zon van Abednego, naar Australie ging. Er zijn nu veel afstemmelingen daar, maar we kennen hun niet. Abednego overleed in 1865 toen hij 76 jaar oud was. Hij had met zijn gezin verhuisd naar Shipley, vlakbij Bradford, misschien omdat er meer werk was. De voorouders van mijn grootmoeder daar ook woonden. Deze foto's tonen de hedendaagse Shipley.
Gisteren had Chris haar tweede ontmoeting voor de stamboomgroep van onze WI. Een van mijn voorouders heette Abednego Medley, een heel ongewoonlijke naam. Wegens dit, misschien, iemand hebt zijn voorouders geopspoord terug naar 1530, toen Hendrik VIII koning in Engeland was. (Abednego zelf geboren was in 1790.) Wanneer we zijn naam op Google opzocht, vonden we dat een van zijn andere familieleden (die we kennen niet) hebt veel werk gedaan met zijn stamboom en de resultaat op de Internet hebt geplaatst. Zijn gezin niet belangrijk of rijk was, maar waarschijnlijk wegens zijn naam, was het mogelijk om verder terug in de tijd dan meestal te gaan. Ik heb altijd gehoopd, maar nooit verwachtte, dat ik zou wat voorouders vinden die terug naar de 16de eeuw of zo gaan. Natuurlijk heb ik geen afbeeldingen van hun, dus zal ik Hendrik VIII op mijn blog plaatsen (!!)
Vandaag regende het van 's ochtends tot middernacht. Gelukkig wonen we niet in een dal. Hoewel zijn er poelen in de tuin. We gingen om het boodschappen te doen en dan we het huis een beetje schoonmaakten. Ons avondmaal was de Spaghetti Bolognaise die ik maakte niet op donderdag. Als is er niet van interesse over te schrijven zal ik wat heerlijker foto's toevoegen.
Vandaag probeer ik om flink wat dingen, die ik gisteren vermeldde, op eBay te verkopen. Ik heb niet veel anders gedaan. Ik zou Spaghetti Bolognaise gemaakt hebben, voor onze avondmaal, maar ik vergat de gehakt vlees van de diepvriezer om te uitnemen. Dus hadden we vissticks en brood in plaats daarvan. Ik verkocht deze kleine hond met zijn lanternpaal op eBay een paar maand geleden.
Vandaag ging ik weer om mijn moeder te bezoeken. Ze zou graag een nieuwe TV kopen, dus gingen we naar Comet om het prijs ervan te opzoeken. Ze wilt slechts een kleine TV want haar woonkamer is ook klein. Hoopvol gaan we terug tijdens de volgende week. Mijn moeder geboren was in 1924 en meestal nieuwe technologie begrijpt niet. Hoewel, met sommige dingen (zoals iPods) ben ik dezelfde en een beetje voorhistorisch (zie foto). Ik ben ook thuis bezig, want ik moet wat kasten opruimen en dingen die ik heb geen nodig meer weggooien, voor de gasfitters volgende maandag komen. We hebben al veel dozen van items voor de loodgieters, die vorige maandag naar het huis gebracht werden. Ze zitten nu in onze woonkamer en te veel ruimte opnemen. De boiler zal in de kast gaan waarin ik mijn verpakking voor eBay hou, dus moet ik ergens anders ervoor vinden. Het is een beetje van een vicieuze cirkel. (En hou ik ook te veel rommel).
Ik ben geboren in Bradford, een stad in Yorkshire in het noorden van Engeland. Tijdens de negentiende eeuw, veel steden in Yorkshire en Lancashire bouwden grote stadhuizen om hun rijkdom te tonen, want ze waren door wol of katoen rijk geworden. De eerste foto is een oude postkaart van het stadhuis van Bradford. Het werd gebouwd in 1872 in 13de-eeuw Gotiek stijl. De toren, die op de Palazzo Vecchio in Florence gebaseerd werd, is omstreeks 70 meter hoog. Er staat een beiaard in, met 13 klokken en 2 octaven - klein wanneer je bij de Vlaamse beiaards het vergelijkt (maar goed voor Engeland, waarin beiaards zijn niet gewoon). Het speelt kerstlieden op Kerstmis, Engelse volksmelodies en zo. Tijdens 1974 of zo, in Bradford vierden we "Belgian Week". Een beiaardier van Belgie speelde onze beiaard, maar hij zei dat het te klein was om veel muziek te spelen. Ik was op dat tijd 17 en zaterdags werkte ik in Boots, een grote apotheekwinkel in het stadcentrum. Plots kwamen verscheidene Belgische mannen, die ergens in een fanfarekorps hadden pas gespeeld, en me vraagden of er waren wat flessen van lavendelwater in de winkel. Gelukkig spraken ze tegen me in het Frans, die ik op school leerde, en niet in het Vlaams, of ik zou nutteloos geweest. Er was geen lavendelwater: misschien hadden ze al het gekocht tijdens de week, want het was ongewoonlijk om geen ervan te hebben.
Het spijt me, ik heb niet veel in mijn blog deze week geschreven, want ik heb met vervelende jobs bezig geweest, zoals huiswerk, enz. Het is te saai om erover te schrijven. Bovendien moeten we een nieuwe boiler krijgen. Onze huidige boiler is slechts acht jaar oud, maar het is te klein voor het huis en vaak kapot gaat, speciaal in de koudste weer. Soms geeft het niet genoeg heet water uit, alsof dat is te veel moeite. De nieuwe boiler zal in twee weken geplaatst worden. Op dinsdagavond ging ik naar de bioscoop, met wat leden van FAB WI, om "The King's Speech" te zien. Het was een heel goede film. Colin Firth speelde de rol van Koning George VI, die een vreselijke stotteraar was, en een grote probleem had met tegen het publiek te spreken. Ik ging 's ochtends in de tuin om meer te opruimen, maar het was te ijzig. Deze foto toont de saaie gezicht - het leek meer interessant onder de sneeuw. Hoewel de gele hyacinten opkomen, die meer hoop van de lente geven.
Ik zou niet om de indruk te geven dat ons huis is gewoonlijk zoals een zwijnenstal, maar we zijn niet altijd zo proper als we mogen zijn. Dus wanneer Chris begon een nieuwe familiekundegroep voor de Women's Institute van Failsworth, en omstreeks 50 procent van de leden zagen dat zij een interesse hadden, moesten we het huis snel opruimen. Gisteren namiddag kwamen negen leden van de WI. Chris heel bezig was in de woonkamer met haar laptopcomputer en Netbook. Ze opzocht veel vormen van de Engelse volkstellingen van 1881, 1891 enz. Het hoofdprobleem was dat we niet genoeg stoelen hadden, en onze woonkamer is niet groot. Ik moest in de keuken zitten op een kampstoel, tussen veel kopjes koffie en thee maken. Iedereen genoten van de namiddag en zouden graag weer terugkomen de volgende zondag, maar Chris besliste om in twee weken in plaats daarvan te ontmoeten. Wanneer zij hadden thuis gegaan, vonden we een dode muis buiten het huis, die ons poesje Tilly daar had geplaatst, misschien zoals een soort van protest of iets, of dacht ze dat met zoveel mensen hadden we hulp nodig om hun te voeden.
Gisteren avond Chris en ik, en haar zus Denise, gingen naar Wigan en de ontmoetingsplaats van Horus, een genootschap met interesse in Oude Egypte. Eerst hadden we een maal (heel lekker meestal, maar de kersentaart smaakte een beetje vreemd). Dan luisterden we aan een les over Seti I, een farao die tijdens de 13de eeuw v. Chr. leefde. Zijn vader was Rameses I. Ik weet niet zoveel over Oude Egypte, maar Chris gaat naar lessen over hierogliefen. Op weg naar thuis, reden we door dichte mist tussen Wigan en Failsworth. Hoewel was het na tien uur, op de snelweg waren er veel camions, die plots uit de mist opdoemenden. We waren gelukkig om thuis terug te komen. Deze foto's tonen een afbeelding van Seti I en zijn gezicht na zijn mummie loswikkelde werd.
Jadzia is een van de vreemdste kleuren dat we hebben ooit gezien. Ze is een soort van lapjeskat, met zilver en geel. Ze is erg vriendelijk met mensen, maar ze houdt niet veel van andere katten. Ze werd voor een personage in Star Trek genoemd, denk ik. Soms is het moeilijk om zoveel namen voor de katten, die elke maand inkomen, te denken. We hebben maanden met verschillende thema's gehad: vogels, bloemen, bomen, zelfs personages van Shakespeare, toen de plaats vol was met katten genoemd Othello, Portia, Macbeth, enz. (Hoewel niet Richard III of Henry VI Part 2). Op dit moment gaan we opnieuw door het alfabet.
Vandaag op het dierenasiel, kwam de veearts om de hoeven van onze geit Mabel te bijknippen. Mabel houdt niet van deze procedure en is heel bang van behandeling. Ze hebt altijd dus geweest. Hoewel ik en Sheila, de manager, haar hielden terwijl de veearts haar hoeven sneed. Het is niet grappig om met een geit voor een halve uur te worstelen. Na de bezoek van de veearts gaf ik aan Mabel haar avondmaal, dus voelde ze zich beter achterna.
Gisteren gingen we op bezoek naar een vriend die niet ver van ons woont. Gewoonlijk zou ik niet over deze dingen spreken op mijn blog, maar ze praatte eindelozelijk alle avond over haar problemen en zorgen. Je kunt niet haar helpen, want ze zou liever aan haar problemen vasthouden, in plaats van over hun iets doen. Op de weg naar thuis, voelen we ons een beetje ontmoedigd. We hebben beslist om wat we kunnen over onze eigen problemen te doen, en zover als mogelijk, te genieten van de positieve dingen in ons leven. Carpe diem, als ze zagen in het Latijn.
Vanmiddag ging ik in de voortuin, tussen de regenbuien, om de oude planten te opruimen. Onze voortuin is zelfs kleiner dan de achtertuin. Hoewel had ik de wielenbak gauw gevuld. Onder de slijmerige bladeren, de bloembollen hadden om zich te tonen begonnen. Altijd in de winter zie ik tegemoet de krokussen, want zij zo kleurrijk zijn. Maar het is nog een beetje te vroeg.
Deze week hebt een beetje saai geweest. Er is veel regen en mist, hoewel het weer is warmer dan gewoonlijk, dus moet ik niet te veel klagen. Ik heb ook wat items verpakt die ik heb op eBay verkocht, dus ben ik in zeen van bruine papier verdronken. Dan ging ik naar het postkantoor en flink wat geld betaalde voor de verzendkosten.
De brievenbussen in Brugge vaak mooier dan die van ons zijn. We zagen de eerste brievenbus op het einde van Rodestraat, naast de Jeruzalemkerk. De tweede is een oude Victoriaanse brievenbus in de UK, die in een muur staat, omringd door klimop.
Vandaag was ik in de achtertuin op 9 uur, want voor Kerstmis had ik niet alles gedaan, wegens de ijs en sneeuw. Mijn verkoudheid hebt ook gegaan, en 's ochtends het regende niet. Ik hieuw de heesters en de rozenstruiken, die veel te groot waren. Omstreeks 10 uur kwam Chris uit om mij te helpen. Gauw vulden we de groene wielenbak, dus zagen de naaste buren dat we mogen de hunne ook gebruiken. Een man bracht de regenton die we hadden gekocht van Oldham Gemeenteraad. Vorig jaar we gebruikten wat plastische bakken, maar de regenton is veel groter en zal meer van de regen houden, die we hebben meestal in Manchester. Deze foto's tonen de achtertuin in de zomer. Als je ziet, het is niet groot. Vorig jaar kweekten we onze tomaten dichtbij de muur van het huis, met wat succes, want veel ervan gerijpt werden. Dit is ongewoonlijk in ons klimaat, met tomaten in open lucht.
Ik ben Linden
Ik ben een vrouw en woon in Failsworth, Manchester (Engeland) en mijn beroep is Liefdadigheidswerker.
Ik ben geboren op 28/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, tuinieren, schilderen, schrijven, lezen en het Nederlands leren.
Leven en reizen
Het spijt me, ik heb niet veel in mijn blog deze week geschreven, want ik heb met vervelende jobs bezig geweest, zoals huiswerk, enz. Het is te saai om erover te schrijven. Bovendien moeten we een nieuwe boiler krijgen. Onze huidige boiler is slechts acht jaar oud, maar het is te klein voor het huis en vaak kapot gaat, speciaal in de koudste weer. Soms geeft het niet genoeg heet water uit, alsof dat is te veel moeite. 
Ik ben Linden
