Deze foto's tonen Tilly, een 10-jarige poes, en Digby en Bruno, twee rode broers toen ze katjes waren. Ze werden dichtbij een kanaal gedumpte en hadden honderden van vlooien. We dachten dat ze zouden sterven, maar ik heb hun nog, 6 jaar later. Ik had deze katten thuis genomen van het dierenasiel om hun koesterzorg te geven omdat ze ziek waren, maar ze nooit terug gingen.
Vandaag ging ik naar het dierenasiel. Het toilet had gedooid, hoera! Na de vriezende weer van de vorige weken, omstreeks 4 deg. C voelt bijna tropisch voor ons. De katten ook gelukkiger werden. Tijdens de dag werd ik meer en meer moe, zonder goed reden, dacht ik. Hoewel vanavond heb ik loopneus en een beetje keelpijn, dus heb ik een verkoudheid om het Nieuwjaar te starten. Waarschijnlijk werd ik besmet in de supermarkt voor Kerstmis. Ik heb gisteren een 19de-eeuw gravure van de Gentpoort te Brugge op mijn computer gevonden.
In Brugge is er een kleine park naast het Groeningemuseum. Vier beelden door Rik Poot, "De Vier Ruiters van de Apocalyps", bevinden zich daarin. Meestal hou ik niet veel van moderne kunst, maar deze beelden een vreemde aantrekkelijkheid hebben, hoewel zijn zij over het einde van de wereld. Het lijkt op een spookhuis of kasteel met vriendelijke geesten. Het park zelf is ook mooi. Ik vind het zoals een landschap die misschien in een droom wordt gezien.
Vandaag is er een welkom kans om niet veel te doen. Tijdens Kerstmis hebben we heel bezig geweest.
S middags december 23 kwam de postbode. Terwijl ik naar de deur ging, trad ik op mijn bril die van mijn knie naar de vloer had gevallen. Dus moest ik snel naar de opticien in Ashton-under-Lyne gaan, maar het was al gesloten op 2 uur. Fortuinlijk in een straat dichtbij vond ik een andere opticien, die vriendelijk mijn bril repareerde.
Ik had niet verwacht om weer in de stad voor Kerstmis te gaan. De winkels vol waren met mensen die hun boodschappen op het laatste ogenblik deden. Ik zou liever eerder gaan.
We hebben Kerstdag met mijn moeder doorgebracht, dus kookte ik ons kerstmaal thuis op Kerstavond. We aten het gewoonlijke dingen ardappelen, spruiten, wortels enz., maar we hebben altijd varkensvlees en geen kalkoen. (Kalkoenen zijn een beetje te groot voor ons). We hadden al genoeg te eten zonder de kerstpudding. Het was een heel gezellige dag.
Gisteren ging ik naar het dierenasiel, maar er was geen water, omdat alle pijpen gevrozen werden (en het toilet ook). We hadden slechts wat flessen van water zodat de dieren iets te drinken zou hebben. Er was niet veel over voor de schoonmaken. Tijdens de namiddag hadden we geluk om een van de pijpen te dooien, hoewel niet het toilet.
Vandaag is het niet zo koud (s ochtends het regende). De sneeuw langzaam gaat.
Vandaag heb ik de hele dag op het dierenasiel geweest. Terwijl het zo koud is, moeten we ons verzekeren dat alle dieren warm zijn. Vorig jaar, nieuwe hokken voor de katten en konijnen gebouwd werden. De oude hokken waren van hout gemaakt en rot geworden. Deze nieuwe hokken hebben elektrisch verwarming, dus de katten heel knus zijn.
De vrijwilligers en personeel dragen dikke jassen en mutsen. De sneeuw met ons voeten hard getreden worden. Het is heel glibberig met zware emmers om te lopen.
Binnen ons hoofdpand, alle van de inwonende katten hebben stoelen, dozen, bedden en sofas. Ze zijn zo gelukkig als we kunnen hun maken.
In Manchester hebben we veel sneeuw, maar het ijs is nu een slechter probleem. Op maandag reed ik naar Bradford opnieuw om mijn moeder te zien. De voorruitwassers gevrozen worden met de koude lucht. Ik moest vaak op de kant van de snelweg stoppen, om de voorruit te schoonmaken, tijdens de grote vrachtauto's inhaalde, op afstand van omstreeks 2 meters. Vandaag ging ik naar de supermarkt om de laatste van onze boodschappen te doen (of zo hoop ik).
We weten nu de straten van Brugge een beetje beter dan alvorens. Soms nemen we een kortere weg, en vaak interessante dingen in de vensters van de huizen zien, zoals deze mooie glas-in-loodramen.
Toeristen altijd aangeraden worden om een boottocht langs de reien te nemen. Hoewel onze tocht een beetje ongelukkig was. Zodra als we op de boot klommen, er was een volkbreuk en we zagen weinig van onder de paraplus. De gids leek volledig met de hele rim-ram verveelde, en klaagde omdat hij dezelfde dingetjes altijd zag, terwijl hij met volle kracht reisde en ons bijna onthoofde onder de laagste bruggen. We waren opgelucht om weer op terra firma te staan.
Vanavond komt de sneeuw terug. Na twee uren hebben we bijna 4 cm. Deze foto is een beetje onscherp, maar ik wilde om een gezicht van onze sneeuwachtige straat tijdens de avond te tonen. Ik zou graag wensen alle mijn bezoekers een gezellige en warme weekend.
Deze week heb ik heel bezig geweest in het dierenasiel waar ik als vrijwilliger werk. Het heet Millstream en gelegd wordt op de grens van Manchester, dichtbij Failsworth. We hebben veel katten, een paar honden en konijnen, en een kleine geit die Mabel heet.
Ik was alvorens een van het personeel voor acht jaar, en ik werk nog als vrijwilliger met schoonmaak, wat administratiefwerk en tweemaal per jaar ik schrijf een nieuwsbrief voor onze donateurs. Deze fotos zijn van Aurora, een van mijn favoriete katten, en Mabel.
We waren geinterresseerd om een deel van de oorspronkelijke stadsomwalling te vinden, tegenover Potternmakersstraat. Het vormt nu de achtermuur van een tuin. Deze muur hebt sinds 1127 gestaan. Wegens de snelle ontwikkeling van Brugge als handelscentrum, het gauw te klein werd, en de tweede stadsomwalling tijdens de dertiende eeuw werd gebouwd. In de zomer is de muur bijna onzichtbaar, maar de planten en bloemen een heel rustige gezicht maken.
Meestal in Brugge ziet je voorbeelden van de neogotische stijl, maar als je goed rond kijkt, er zijn ook veel overblijfselen van andere stijlen. Niet ver van Simon Stevinplein vonden we deze twee mooie deuren in de Art Nouveau stijl met schilderijen daarboven. Ze zijn symbolen van Dag en Nacht.
Brugge is vol van kleine details. Elke tijd dat we bezoeken, we meer opmerken.
Langs de Gouden Handrei in Brugge zagen we veel mooie bomen en heesters. Er waren meer planten en bloemen, speciaal dichtbij de kanalen, dan we hadden verwacht. Zelfs de muren en de bruggen versierd worden met wilde bloemen. We genoten van wandelen bij de kanalen tijdens de avonden, wanneer er waren minder boottochten. Je kunt dan je voorstellen soms dat je hebt terug in tijd gegaan.
Deze fotos zijn van de Gouden Handrei, de Peerdebrug op Groene Rei en een gezicht van Sint Annakerk van het einde van Groene Rei.
Het afschuwelijke bier, dat heb ik gisteren smaakte, herinnert me over wat beter ondervindingen met Belgische bieren. Tijdens onze eerste vakantie in Brugge, gingen we op een dagtocht, Middeleeuwse Vlaanderen. We bezochten het kasteel van Tillegem, Ter Doest in Lissewege, het kasteel van Loppem, en Damme. Op het einde van de tocht, gingen we in een bar, waar onze gids sprak over de verschillende bieren van Belgie terwijl we wat bieren probeerden. Het eerste bier heette Bourgogne des Flandres. Ik had nooit alvorens zulke heerlijke bier gesmaakt. Duidelijk was dat de eerste stap op de glibberig pad!
Ik heb nu verscheidene soorten van bieren probeerde en mijn favorieten zijn van eiken vatten zoals Bourgogne des Flandres en Rodenbach; oude geuze bvb. Drie Fonteinen; dubbel bieren zoals Floreffe; en sommige vruchtbieren. Ik hou niet van de oude kriek stijl, omdat zij veel te zuur zijn.
Deze foto is van twee bieren die we probeerden in Brugge. De bar heet De Garre. Het is erg gezellig.
Vandaag was het de jaarlijkse kerstmaal van Failsworth Womens Institute. We gingen naar een kroeg die heet The Rose of Lancaster. We hadden een echte goed tijd, met een lekkere en traditionele maal kalkoen, aardappelen, groenten en zo. Hoewel waren de spruiten veel te hard, zoals kleine kanonskogelen. Ik heb ook misschien de slechtste bier ooit gedronken, Chocoladebier of iets. In deze kroeg waren geen lekkere bieren, dus probeerde ik het Chocoladebier, maar het was weerzinwekkend.
Ik hou van Belgische bieren, en ook sommige Engelse bieren. (Ik denk dat mijn favoriete Belgische bier is Rodenbach.)
Het is nu een beetje laat, dus ga ik nu naar bed. Ik zal meer schrijven morgen.
Vanavond heb ik veel mooie berichten in mijn gastenboek gevonden! Het spijt me, ik had niet eerder beseft dat zij daarin staat. Dank jullie allemaal voor jouw vriendelijke wensen. Ik zal nu in mijn gastenboek regelmatig kijken en aan jullie berichten snel zal beantwoorden.
Er zijn ook veel mooie afbeeldingen in jullie berichten. Mijn antwoorden zijn een beetje saai, want ik weet nog niet hoe afbeeldingen binnen te plaatsen. Ik ben een nieuwe blogger (ik heb nooit gebloggeerd zelfs in het Engels) en ik heb nooit deze dingen alvorens geoefend. Misschien zal ik gauw beter zijn.
Op de einde van de negentiende eeuw, en de eerste viertig jaar van de twintigste, er waren in pakjes van sigaretten flink wat kleine kaartjes, die in reeksen gepubliceerd waren. Ik heb een reeks verzameld die heet: Interessante Deurkloppen. Natuurlijk zijn zij de deurkloppen van Groot-Brittannie, maar in Vlaanderen ook heb ik een paar gezien. Op mijn volgende vakantie zal ik voor meer uitkijken. Ik heb deze deurkloppen en handvat gezien in Veurne, Brugge en Oostende.
Vandaag ging ik naar Knutsford, een kleine stad in Cheshire, omdat twee week geleden had ik een pleisterkalke beeld naar een veiling meegenomen. Mijn ouders kregen dit beeld wanneer na hun huwelijk hadden ze het meubilair nodig. Mijn vader zn oom gaf het beeld, een groene naakte vrouw in Art Deco stijl en omstreeks een metre hoog, aan hun met verschillende tafels, stoelen en zo. Mijn ouders wenst niet om te weigeren. Niemand van ons houden ervan (hoewel ze Minnie genoemd was). Vijftig jaar later heb ik haar verkocht in dit veiling. Ze hebt £38 gemaakt, niet zo slecht, want vroeger in haar leven ze had haar hoofd afgebroken en gerepareerd.
In Knutsford er is een museum van penny-farthing fietsen in een cafeetje. Ik heb daar eenmaal geweest en een koude kopje koffie gehad, dus ging ik naar Dunham Massey, een landhuis dichtbij, die aan het publiek open is door de monumentenzorg (National Trust). Je kunt een heet kopje thee of koffie daar krijgen, en lekkere malen, soep en cakes. De soep was wortel en coriander, die ik vind smakeloos. Ik zou liever tomatensoep of iets eten. Dus at ik een stuk van chocoladecake in plaats daarvan. Je hebt maar deze problemen te slikken.
Gewoonlijk kunt je het huis bezoeken, maar tijdens de winter is het gesloten, om de antieken tegen slijtage te beschermen.
Naast het huis is een grote meer met veel eenden. Het is nu volledig gevrozen. De eenden zijn een beetje ongelukkig daarom. Er is ook een oude watermolen, die in de zomer soms werkt. Het wiel is achter het ijzeren poortje.
Ik wandelde rond het hertenpark, maar er werden geen herten om te zien. Het ijs onder mijn voeten knapperde. De vorst nog op de bomen hing en de nevelige zonneschijn een sprookjesachtige landschap maakte. Omstreeks drie uur de vriezende mist opnieuw vormde, dus ging ik thuis.
Vandaag heb ik mijn moeder bezocht, om haar boodschappen te doen. Ze woont in Bradford (Yorkshire) en op dit moment is er te veel sneeuw en ijs voor haar buiten te gaan. Ze is 86 en niet goed loopt. Gewoonlijk gaan we naar een cafe, maar wegens de sneeuw bracht ik wat sandwiches van de supermarkt.
Bradford is slechts 40km van Manchester, maar de M62 snelweg kruist de Pennines, hoge heuvelen van omstreeks 372m. Het weer vaak op een kant naar de ander verschilt. In Manchester hadden we vriezende mist. De bomen dichtbij de snelweg met witte vorst bedekt worden, zoals fijne kant. In Bradford scheen de zon en de sneeuw schitterde.
Wanneer ik thuis reed, het hele landschap gloeide met roze van de ondergaande zon. Ik vond het heel mooi.
Vandaag niet veel gebeurd hebt, dus zal ik meer praten over onze vakantie in Brugge. Niet alleen genoten we van de grote gezichten zoals het Belfort, maar ook van de kleine details. Op de gebouwen veel stenen versierd worden met allerlei dieren, bloemen, bladeren, wapenschilden en zo. Tijdens onze wandelingen, soms waren we zo bezig met rond ons kijken dat we waar te gaan vergaten.
De eerste foto is het embleem van Lodewijk van Gruuthuse, en de tweede foto is van een pelikaan op de front van een godshuis langs de Groene Rei.
Ik heb nu een fotoalbum begonnen, om mijn fotos beter te tonen. Ze zijn meestal een beetje klein op mijn blog en niet op zijn best gezien. Als je wilt kunt je dit album zien onder mijn gebruikersnaam, ginseng.
Vandaag hebt Failsworth Womens Institute zijn kerstbazaar gehad. Er waren niet zoveel klanten wegens de sneeuw. De oudere mensen lopen niet het risico van op het ijs vallen. Het pand waarin we onze bazaars houden schuilt zich ook achter een bushalte en een hoge hek. Dus weinig mensen weten niet waar het is. (Onze groep is eerlijk nieuw en een andere plaats om te ontmoeten kunnen we niet vinden.)
We verkochten veel sandwiches met kalkoen en vulling, pasteitjes met slagroom en warme (alcoholvrij) wijn in de cafeetje. Er waren een paar stalletjes: bric-a-brac, eigengemaakte cakes, jam, chutney en gepekelde uien, enz. en een tombola. Gewoonlijk ben ik ongelukkig met tombolas maar ik won wat chocoladekoekjes en een fles van druifsap.
Op dit moment ben ik gelukkiger dan gebruikelijk. Twee weken geleden, op onze regelmatige ontmoeting, won ik een wedstrijd voor de ongewoonste theehanddoeken (!!) Deze wedstrijden zijn slechts voor de grap, natuurlijk.
Ik ben lid van het Womens Institute, een nationale organisatie voor vrouwen in het VK. Ons plaatselijke groep heet Failsworth And Beyond (FAB). Vorige avond gingen we naar Failsworth Pole om de verbinding van de kerstlichten te zien. Het gemeentebestuur ons had gevraagd om wat pasteitjes en kerstcake, enz. aan de toeschouwers te uitdelen. Er was een klein fanfarekorps die een paar kerstlieden speelde. Wegens de sneeuw het was gelijk aan een landschap van A Christmas Carol, zonder Scrooge, maar uiterst koud.
Failsworth Pole is een soort van ontmoetingsplaats en orientatiepunt in ons dorpje, een hoge uurwerktoren van baksteen, met een weerhaan op het hoogste punt, in een kleine park. Oorspronkelijk was het de plaats waarop meibomen waren gelegen. De vorige Poles waren van hout gemaakt en hebben in slecht weer gevallen, de laatste in 1950. Duidelijk waren deze afbeeldingen niet in de winter genomen.
Vandaag in Manchester is er veel sneeuw en ijs, en we meer verwachten. Tijdens de vorige dagen is de sneeuw in de oosten van de land gevallen, de volgende dagen in het westen. Manchester staat bijna in de midden, nabij de Pennines, dus we vaak allebei hebben. Deze foto is van de weg niet ver van ons huis.
Ik ging eerst naar Brugge omdat mijn vriendin 50 jaar oud was. (Ik was mezelf 50 twee jaar eerder en we hadden een dagtocht naar York.) Ik heb naar Brugge te gaan beslist, zei ze. Je kunt thuis blijven als je wilt.
Ik had niet verwachtte van onze vakantie zoveel te genieten. In Engeland hebben we veel geschiedenis en mooie plaatsen, maar Vlaanderen ook mooi is en zo verschillend, hoewel met sommige bekende dingen: de regen, bijvoorbeeld.
Als toerist je hoort veel over de chocolade en het bier, en een paar feiten zoals: Er zijn 366 trappen naar het hoogste punt van het Belfort. Meestal het lijkt dat de toeristen slechts voor een of twee nachten blijven, en dan ze naar Parijs gaan, of Timbuctu, or terug naar de VS. We bleven voor acht nachten en zo we meer tijd om rond te kijken hadden.
We gingen naar het Gruuthuse, waarin ik bekeek de beschrijvingen over de collectie. Natuurlijk waren ze in het Nederlands. Er is een tekst in het Engels, maar met minder informatie. Ik zou graag weten over wat ik zie, en dus mijn reis in een andere taal begon. Het eerst boek in het Nederlands die ik kocht heette: Gids voor Architectuur in Brugge. Dit was niet zo nuttig in de winkels, of in de restauranten.
Hoewel met het Teach Yourself Dutch boek en een goede woordenboek had ik een start gemaakt. Ik lees ook wat Vlaamse kranten op de computer en zoveel informatie die ik vind, in het Nederlands en in het Engels.
We hebben nu verscheidene vakanties in Brugge gehad en veel interessante dingen en plaatsen gezien.
Gauw leerde ik dat alles in Brugge is niet zoals het lijkt. Het Gruuthuse, bvb. Grotendeels was het front de ontwerp van Louis Delacenserie, de 19de-eeuwse architect. Ik hou van het grote beeld van de ridder en zijn paard boven de deur. Vorig jaar we bezochten de tentoonstelling De uitvinding van Brugge. Er waren een paar fotos van maquettes van ridders, vanuit een gekozen was. Ik heb ook in een tijdschrijft over Frankrijk een oud kasteel gezien, met een vergelijkbare ridder op het front. Dus lijkt dit een oude traditie, die Delacenserie herleefde. De kleine brug nabij het Gruuthuse, die heet Bonifaciusbrug, slechts 100 jaar oud is, maar alle toeristen denken dat het sinds de Middeleeuwen staat. Dus dacht ik ook. Daar stond geen brug, voor het begin van de 20de eeuw. Hoewel in de film, De Leeuw van Vlaanderen, over de Guldensporenslag, twee mannen gooien een derde van deze brug af.
Ik ben Linden
Ik ben een vrouw en woon in Failsworth, Manchester (Engeland) en mijn beroep is Liefdadigheidswerker.
Ik ben geboren op 28/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, tuinieren, schilderen, schrijven, lezen en het Nederlands leren.
Leven en reizen
Ik ben Linden
