Gisteren ging ik met mijn moeder naar het ziekenhuis te Bradford, want mijn moeder had haar hoorapparaten in orde brengen nodig. Bij de deur van het audioloogdepartement uitstapt ze van de auto, dan reed ik rond de parkeerplaats om ruimte te vinden. Er is nooit een goede plaats omdat het ziekenhuis zo bezig is. Eindelijk vond ik een plaats die zo smal was dat kon ik niet de auto uitstappen, uitgezonderd door de passagierdeur. Ik klauteerde over de versnellingshendel met moeilijkheid, want de auto zo klein is. Wanneer we hadden alles gedaan, ging ik terug naar de auto terwijl mijn moeder wachtte. Het had moeilijk om te uitstappen geweest, maar het was zelfs moeilijker te instappen. Voor een paar minuten dacht ik dat ik zou de brandweer nodig hebben, om mij uit de auto te snijden. "Ik heb zin in een kopje thee," zei mijn moeder, toen ik aan haar terugkwam. Dus gingen we thuis.
Vandaag ging ik weer na het volkstuintje om water aan de planten te geven. Het weer nog HEET is. (Op woensdag was ik daar voor drie uur om de onkruiden te verwijderen. Ik kreeg wat zonnebrand door mijn T-shirt, dus kwam ik weer thuis.) Ik plukte ook wat rabarber en 's namiddags heb ik tien flessen van jam gemaakt voor de WI. Jam van rabarber is niet mijn favoriete soort te maken. Het is moeilijk om te weten of je hebt het genoeg gekookte. Maar weinig soorten van vruchten zijn beschikbaar in april. Ik zou liever jam maken van frambozen, zwarte bessen, of pruimen enzovoort. Dit weekend heeft Chris op bezoek naar haar vrienden Sheanne en Alan gegaan. Ze wonen in Northamptonshire, niet ver van Market Harborough. Ik kon met haar gaan, maar ik moet de vijf katten te verzorgen, en ook soms geniet ik van thuis alleen zijn. Ik heb geen nodig wat we zullen eten te beslissen, bijvoorbeeld. Waarschijnlijk zal ik geen koken alle weekend doen. Dit zijn foto's van mijn jam en ook de hyacinten in de tuin.
Vandaag ging ik eerst naar het volkstuintje om water aan de uien en aardbeien te geven. Ik wortelde ook een beetje gras op, maar morgen ga ik terug om meer kruiden te verwijderen. Dan naar het dierenasiel met een zak van voedsel voor Mabel de geit, die ik gisteren in Otley had gekocht, terwijl ik bezochte mijn moeder. Dan weer thuis. Ik heb twee wassen gedaan, die op de waslijn snel zijn gedroogd. Eindelijk maakte ik onze avondmaal, Spaghetti Bolognaise. Niet zo origineel, dat weet ik, maar ik heb ergens gelezen dat zelfs mensen die veel boeken van gerechten hebben, en die veel keukenprogramma's op de TV kijken, meestal slechts twintig of minder verschillende malen maken. Deze heel eenvoudige gerechten omvatten, zoals gekookte eieren, of witte bonen in tomatensaus op geroosterd brood. Ik heb niet veel foto's genomen, want ik heb zo druk geweest, dus ik heb een foto van wilde eenden geplaatst, die ik heb een paar jaren geleden genomen.
Lieve blogmaatjes allemaal, Het spijt me, maar het is veel dagen sinds ik heb iets in mijn blog geschreven. Ik heb weer druk geweest. Vorige zondag Chris en ik hebben de hele garage opgeruimde, want zijn nieuwe dak tijdens de week daarop geplaatst werd. We begonnen voor negen uur in de morgen en dan tot zes uur of zo in de avond werkten. De garage is nu zo proper en mooi is dat we kunnen niet het geloven. Dit nieuws is niet zo opwindend, dat weet ik, maar we hebben met een natte en lekende garage voor negen jaar gewoond, sinds we verhuisden. Op maandag bezochte ik weer mijn moeder in Bradford. Op dinsdag en woensdag was ik bezig met verpakken wat items die ik had op eBay verkocht, en ook wat werk voor het dierenasiel. Op donderdag heb ik gebracht de hele dag in de tuin door. Ik heb meer zaden geplant en de zaailingen in grotere bloempotten geplaatst. Ze zijn nog niet groot genoeg om in de volkstuintje te gaan. De slakken zouden hun in een beet eten. Op dit moment het weer is nog droog, en we hebben minder slakken. Hoewel het is bijna de Pasenvakantie, dus zal ik meer regen gauw verwachten. Deze tulpen zijn in onze achtertuin.
Deze week heb ik niet veel gebloggeerd, want er zijn zoveel dingen om te doen. Op zondag gingen Chris en ik naar Bradford om mijn moeder te bezoeken, als was het "Mother's Day". Ik was van plan naar Websters cafe in Baildon te gaan, om de dag te vieren, maar mijn moeder zag, "Het kost te veel." Dus kochten we wat vis en frites van de afhaalrestaurant en dan hun later in de auto op de hei van Baildon aten. Het was geen viering, dacht ik. Mijn moeder klaagde over de zout en azijn op de frites (er is nooit genoeg), de tocht door de vensters van de auto, enz. enz. We hebben ook de nieuwe televisie van mijn moeder geinstalleerd, die ze een paar weken geleden kocht. (Chris is beter met technologie dan mij.) Tenminste was mijn moeder gelukkiger daarover. Op zaterdag hebben we meer op de volkstuintje gedaan. Eindelijk zijn de aardappelen geplant. Gisteren heb ik meer poetsen gedaan. 'S avonds komen de FAB WI commissieleden voor ons maandelijks ontmoeting. (Brenda is bang van katten, dus zal dat pret zijn, denk ik niet. Misschien zal ze niet komen). Ik zou een foto plaatsen maar het is niet mogelijk op dit moment. Er is iets verkeerd met de website, en heb ik geen tijd meer om daarmee te rotzooien.
Ik ben Linden
Ik ben een vrouw en woon in Failsworth, Manchester (Engeland) en mijn beroep is Liefdadigheidswerker.
Ik ben geboren op 28/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, tuinieren, schilderen, schrijven, lezen en het Nederlands leren.
Leven en reizen
Lieve blogmaatjes allemaal,
Ik ben Linden
