28 Oktober 2008

Verzamelen bij het muZEEum te Vlissingen

Een middag met de Groep,

Vrijwillige Zorg Gehandicapten en Chronisch zieken.

Om 13.50 waren we compleet, ook de gids was er al.

Zouden we het droog houden,

'smorgens waren er vele buien geweest. 

Na kennismaking kregen we uitleg over het Lampsinshuis, het gebruik vroeger en nu, is nu het Maritiem muZEEum in gevestigd, de nieuwbouw en de andere gevels en de havens.

Via diversen straten, langs het huis van Michiel, de pakhuizen van Lampsins, enz kwamen we op het Vierwindenplein.

Over de oorlogen, watersnoden, de gedempte havens, het kwam allemaal langs.

Omgeving St. Jacobskerk, Branderijstraat,achter de kerk. De geschiedenis van het vuile water, het drinken van het bier, de brouwerijen, de zoutovens, de kerk, het kwam allemaal langs, vele gebouwen van rond 1600-1650, maar ook wat er in al die jaren gesloopt is, men is er niet zo zuinig op geweest als b.v in Middelburg.

Wat door de Vlissingers zelf de Zeemanserve wordt genoemd, heet officieel het Cornelia Quackshofje en is een van de meest rustieke plekjes in Vlissingen. Het in de binnenstad tussen de Spuistraat en Walstraat gelegen hofje ademt de sfeer van serene rust. Het werd in 1643 gesticht door ene juffrouw Quack, die de oorspronkelijke 23 huisjes voor de weduwen van zeelieden en vissers zelf bekostigde.
***
Het hofje bestaat uit rond een binnenerf gebouwde verdiepingloze, aaneengeschakelde huisjes die in de loop der eeuwen herhaaldelijk aan de eisen des tijds zijn aangepast. U ziet er een eenvoudig bakstenen toegangspoortje uit de tijd van de stichting, een memoriesteen en een wapensteen met de wapens van Zeeland en Vlissingen.

Bij de uitvoering van de saneringsplannen (vanaf 1962) is het hofje volledig losgemaakt uit de omringende bebouwing. De asheuvel (een restant van de middeleeuwse zoutwinning) is aan de zuidzijde afgegraven en vervangen door een talud van gemetselde veldkeien.

Kindernamen
De vier jugendstilpanden - Villa Blanche, Villa Ivonne, Villa Louise en Villa Mario - zijn in 1910 gebouwd voor vier Belgische loodsen: C. Timmerman, J. Willems, B. Maes en L. Timmerman. De in Vlissingen geboren en in Antwerpen opgeleide architect Petrus Fransicus Smagge heeft de loodshuizen ontworpen en noemde deze naar de kinderen van de loodsen.

De villa's hebben een monumentenstatus maar staan al jaren te verkrotten.

Via de Molenstraat, richting Belamypark.

Vroeger waren het belamypark en het spuiplein havens, die rond 1909 gedempt zijn.

De panden stonden toen op de kaden.

Ook kwam Betje Wolf en Aagje Deken nog voorbij.

Betje Wolff (Elizabeth Wolff-Bekker, Vlissingen, 24 juli 1738 - Den Haag, 5 november 1804) was een Nederlands schrijfster.

Betje Bekker werd geboren in een gegoede calvinistische familie. Ze had een onstuimig karakter en vrijzinnige ideeën.

Ze trouwde op 18 november 1759 met de 52-jarige predikant Adriaan Wolff. In 1763 debuteerde zij met de bundel Bespiegelingen over het genoegen. In 1777, na de dood van haar echtgenoot, ging Wolff samenwonen met Aagje Deken en begonnen zij gezamenlijk te publiceren. Hun grootste successen waren de briefromans De Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart (1782) en Historie van den heer Willem Leevend (1784-1785). In 1778 verhuisden Wolff en Deken naar De Rijp. In 1782 vestigden ze zich in Beverwijk.

Vanwege hun patriottische sympathieën verhuisden Wolff en Deken in 1788 naar Trévoux bij Lyon in het departement Ain (regio Rhône-Alpes). In 1789 verscheen Wandelingen door Bourgogne. Tussen 1793 en 1796 schreven ze aan Historie van Mejuffrouw Cornelia Wildschut, of De gevolgen van de opvoeding, een roman in 6 delen. Door financiële nood moesten zij in 1797 terugkeren naar Holland, waar ze in Den Haag woonden. Wolff stierf in Den Haag; enkele dagen na haar overlijden stierf ook Deken. Beide vrouwen liggen begraven op de begraafplaats Ter Navolging in Scheveningen.

Vanaf het Belamypark altijd een ander uitzicht.

Schepen varen er vlak voor langs.

Hierna naar de waterkant, het uitzicht over het water, de scheepvaart, de loodsen en de stad, een genieten.

Na nog wat uitleg over de history en heden zat de wandeling erop.

Het was een mooie middag, en gelukkig droog gebleven. Al deden de luchten soms anders vermoeden.

Napoleon in Zeeland

Het Keizersbolwerk in Vlissingen is gebouwd in 1548. Het was evenals Fort Rammekens een ontwerp van de Italiaanse ingenieur in Spaanse dienst Donato de Boni di Pellezuoli.
In de onderdoorgang van dit bolwerk naar de loodsensteiger zit een steen ingemetseld met daarop het jaartal 1811. Sinds 1792 was Frankrijk in oorlog met Oostenrijk en Pruisen, een jaar later ook met Engeland en de Republiek der Zeven Provinciën. In januari 1795 trokken de Fransen over de bevroren rivieren Holland binnen. Ons land werd omgedoopt tot de Bataafse Republiek. Staats-Vlaanderen, Vlissingen, Maastricht en Venlo werden bij Frankrijk ingelijfd. In Vlissingen werd een Frans garnizoen gelegerd.

Na de wandeling was er nog koffie, met.....

Danken allen die deze middag tot een genot gemaakt hebben.

Voor enkelen nog een link naar meer over Vlissingen en Zeeland.

http://blog.seniorennet.be/zeelandblog/

**