Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
29-01-2006
bezoek
Nicht Maria en Haar echtgenoot Karel waren gisteren op bezoek. Tof koppel. Natuurlijk weer veel over vroeger gepraat. "De goede oude tijd". Was die dan wel zo veel beter? Enfin het was weer een gezellige avond. We gaan volgende maand eens op tegenbezoek.
't is winter buiten en nog altijd winter in mijn hart. En ik die zo van de lente hou. Ik zou zo graag de eerste zonnestralen weer voelen. Ze kunnen een mens doordringen van warmte en zo een deugd doen. Kon dat nu ook maar eens in mijn hart. Er gebeurde de laatste tijd zo veel. Ik ben van nature een optimist en dus denk ik dat met die eerste warmte van de zon ook de warmte in mijn hart zal terugkeren.
In de grote kuis van van heel de collectie cd's en dvd's vind ik natuurlijk ook al die oude familiefoto's terug waar ik zo noest aan begonnen was. Het was de bedoeling om de familiestamboom op mijn site ook te versieren met alle oude prenten die ik hier gevonden heb of in leen gekregen van familie. Zal er wel van komen, maar eerst orde scheppen in de chaos en van voren af aan beginnen. Hierbij een foto van de grootmoeder van mijn grootmoeder. Hoe is dat weer? bedovergrootmoeder of anders??
Ben grote kuis aan het houden in al de cd's en dvd's die hier al een tijd rondslingeren. Toch wel geen interessante gevonden zeker met alle grote meesterwerken van de schilderkunst. Zo zie je maar dat een schoonmaak af en toe zijn voordelen heeft.
Vorige week toen ik onze jongste dochter ging bezoeken had ik een aantal foto's genomen van de jongste aanwinst van de familie. (ongeveer een maand oud) De opnames zijn niet wat ik er had van verwacht, maar ik wil toch een foto van Lester hier bij plaatsen om hem aan iedereen te laten zien. Geen schitterende foto, maar de volgende keer zal dit zeker beter zijn. Waarom nu pas dit publiceren? Ik ben namelijk zo dom geweest om mijn fototoestel te vergeten. Pas vandaag terug gaan halen. (Ook kijken op www.staf007.be)
We zouden naar de jongste dochter gaan vorige zaterdag, toen we plots een sms krijgen van mensen die we leren kennen hebben op reis, jaaaaren geleden. Ondertussen hebben we rudy en chantal al verschillende keren gezien en zijn het vrienden geworden. Sms je was het volgende:"zin om een pintje te komen drinken in Leuven??"'t was weer een leuk weerzien en bijbabbelen natuurlijk. Chantal's zus en haar vriendin waren er bij en zo kennen we weer enkele mensen meer in deze wereld. Tof.
Zijn wij dan als volwassenen niet beter dan de kinderen? Ik heb een nieuw fototoestel besteld en de aanbieder bellooft een leveringstermijn van 2 à 3 dagen. We zijn ondertussen al 8 werkdagen verder en heb nog niets gehoord of gezien. Natuurlijk zit ik op hete kolen om dat ding te zien en te gebruiken. Het is zoals mijn kleinkinderen met Sinterklaas. Ik bestelde een Fuji 9500. Heeft daar iemand al ervaring mee?
als je 5 kinderen hebt en 6 kleinkinderen, dan vraagt men je als grootouder af en toe eens als babysit. Gisteren was het onze beurt om op de kinderen van Goedele gaan te passen. Was weer zeer tof en Sare en Liese waren zeer voorbeeldig. Eerst enkele dingen met hen gedaan, zoals poëzie (zoals wij dat vroeger noemden) invullen, bij de pop haar in vlechtjes zetten en natuurlijk ook de rekenles opvragen. Daarna spagetti eten. Ze zijn er zot van en hebben dat waarschijnlijk van hun moeder. Heb ook huiswerk moeten maken. (ik had een 10 op 10) Dit was een spelende manier om samen dingen te doen om ook Liese ondertussen haar "tafels" te laten oefenen. Als papa thuiskomt is het altijd een vrolijk weerzien. Ze vragen dan onmiddellijk zijn aandacht.
Een tijd geleden schreef ik dat ik op korte tijd enkele mensen verloren had die ik goed kende of waar ik toch een bepaalde band mee had. Het blijft knagen. Twee ex-collega's en de buurvrouw die zelf beslist heeft uit het leven te stappen. We hebben pas de ouders nog ontmoet. Zwaar!! Ikzelf heb 5 kinderen en kan me absoluut niet voorstellen wat er in mij zou omgaan als een van hen zou sterven.
Het is drie uur 's nachts en heb nog niet geslapen. RLS (restless legs syndrom) Kent iemand dat? Wat doe jij daar aan?
RLS is een vervelende zaak. Je kan dan je benen (ook de armen) niet stilhouden. Mierekriebels noemen ze het ook. Het is precies of er mieren in je been rondkrossen en je kan ze dus niet stilhouden. Eigenaardig komt dit enkel voor in een toestand van rust. Zal nog maar enkele toertjes rond de tafel gaan krossn en hopen op beterschap.
Vandaag mijn broer en zussen op bezoek gehad. (met echtgenoot-te) Tien man en altijd plezier. En koken natuurlijk.
Eerst een glaasje champagne gedronken en enkele hapjes bij gegeten en dan als voorgerecht gerookte zalm, forel en heilbot versierd met een beetje sla en een tomaatje. Nadien pomooensoep. (kookwijze op aanvraag te bekomen bij mij)
nadien hebben we knolselderpuree gegeten met gemarineerd lamsvlees. Ijs achteraf en koffie met zelfgemaakte truffels. (recept kan ik je ook bezorgen) Het was weer een toffe reunie en een samenkomst die ze ons weer niet meer kunnen afpakken. Veel herinneringen ophalen en lachen met de stomiteiten van vroeger. Tof.
Een gezond en spetterend nieuwjaar voor iedereen. Ik hoop dat al je wensen voor 2006 mogen uitkomen, evenals je betrachtingen. Vele mensen hebben telkens goede voornemens bij de start van een nieuw jaar en proberen die ook waar te maken. Het zijn zo van die speciale dagen waar mensen altijd maar weer wensen overbrengen naar iedereen en dikwijls is dat oppervlakkig , omdat dat nu eenmaal de gewoonte is. Toch, en uit de grond van mijn hart, wens ik iedereen die dit leest al hetgeen ik ook voor mezelf gewenst heb en dat is een heleboel ook voor jullie.
we gaan stilaan naar het einde van 2005. Voor mij zal 2006 een speciaal jaar worden. Mijn dochter is dan 10 jaar getrouwd en ikzelf wordt dan 60. Op de trouwdag van mijn jongste dochter heb ik een kleine toespraak gehouden en de oudste vroeg onmiddellijk om op haar huwelijksverjaardag ook een woordje te spreken. Ze had een probleem met wat ik over haar in Godsnaam zou kunnen vertellen. UUUUUUren kan ik daar over doorgaan, maar dat gelooft ze zelf niet. We zullen wel zien in 2006!!!!
het was weer een traditionele Kerstavond met de kinderen en de kleinkinderen. De start is altijd een glaasje champagne met de daarbij horende hapjes. Voor de klein mannen is het dan kinderchampagne. Zoals altijd is die altijd op en is er van de "grotemensenchampagne" nog altijd over. Nadien gourmet en fondue. De grote eters kennen we al jaren, al was een van de grootste eters er dit jaar niet bij. De oudste die in Portugal woont heeft Kerst daar gevierd met de familie van zijn vriendin. We misten hem (en haar) allemaal. Toch even getelefoneerd natuurlijk.
Goedele had gezorgd voor choco mousse (is dit goed geschreven?)
En dan natuurlijk de pakjes.
De jongste dochter wil de traditionele Kerstavond voor de familie bij haar organiseren. Begrijpelijk, ze is nog maar een paar weken bevallen van haar jongste spruit en het is dus een ganse verhuis van allerlei spullen naar een andere bestemming.
We zullen de oudste zoon missen die er dit jaar niet bij zal zijn en Kerst zal vieren bij zijn vriendin in Portugal. 12 rozijnen op de oudejaarsavond, daar zal hij ook moeten voor zorgen, want dat is blijkbaar een gewoonte in Iberië.
We denken aan hem en ik zal hem zeker de dag nadien al een serie foto's opzenden van de avond bij ons Trui.
Ik kijk er weer naar uit, want het is altijd een zeer plezierige bijeenkomst op die bewuste avond.
Vandaag naar een begrafenis geweest van een ex-collega en samenwonend met een goede vriendin. 52 Jaar!!! 2 weken geleden ook al een ex collega (56) ten grave gedragen!!! Vorige week heeft de buurvrouw (40 jaar) zelfmoord gepleegd.
Ik ben er allemaal niet goed van en ik denk er sterk over om mijn levensgewoonten een beetje aan te passen. Ik stel geen dingen meer uit tot morgen, morgen is er misschien niet meer. Waarom nog zeggen dat ik iets zal bewaren voor een speciale gelegenheid, die komt er misschien niet meer. Waarom vandaag niet zeggen tegen de mensen die je graag ziet dat je ze graag een dikke knuffel zou geven, morgen is het misschien te laat en hebben ze het niet geweten. Besef, iedereen die zich hier door aangesproken voelt, dat dit voor jullie bedoeld is en dat jullie veel voor mij betekenen.
Zoals verwacht heeft mijn oudste er een foto van zichzelf op geplaatst omdat ik daar problemen mee had. Ooit zal het me lukken van zelf een foto toe te voegen van de bijzondere familiegebeurtenissen.