Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
01-03-2006
roeland
Gisteren met de jongste zoon een pint gaan drinken in 't kaffee. De uitbater is iemand die hij kent van in de jeugdclub. Dus hij komt daar altijd wel iemand tegen die hij kent. Altijd toffe en dikwijls emotionele babbels met Roeland. Het is ongelooflijk hoeveel hij van mij heeft! Hij kan er dikwijls zelf niet aan uit. Vooral alls we over klassieke muziek beginnen te praten. We hebben allebei hetzelfde gevoel bij dezelfde klassieke stukken. Zelfs tranen als we sommige dingen beluisteren. Gisteren nog hadden we het over de verrschillende requiems die er bestaan. Ook over bepaalde solostemmen, over Emma Chapplin, over gregoriaanse missen, over de Londerense van Haydn enz... Ook andere eigenschappen van hem zijn mij op het lijf geschreven. Het is eigenaardig hoe iemand zo op jezelf kan lijken.
vandaag verjaardag van Amandine. Toch geen foto's genomen en dus is het een kiekje van een paar maand geleden. We zijn samen gaan eten in de boardroom in Heverlee. Een schitterend restaurant waar prijs en kwaliteit mekaar in evenwicht houden. Er is een tijd geweest, toen we samen nog gingan werken, dat we ongeveer 3 maal per week uit gingen eten. Ondertussen hebben we gezegd, dat wat we thuis beter kunnen klaarmaken dan in een bistro of dergelijke, we nooit meer ergens anders zullen gaan eten. Ik maak het thuis veel beter klaar dan in die eethuizen. We gaan dus nog alleen op restaurant als het iets speciaals is en dan betalen we graag een ietsje meer voor een degelijke schotel(s).
Gisteren even binnengewipt bij de jongste dochter en enkele foto's gemaakt van de twee kleinkinderen. Ze palmen je in. De oudste, Evora, wil altijd haar kunstjes laten zien en begint nu al een aantal woordjes te gebruiken. Opa bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk hartveroverend.
Gisteren met de jongste zoon een pint gaan drinken in 't kaffee. De uitbater is iemand die hij kent van in de jeugdclub. Dus hij komt daar altijd wel iemand tegen die hij kent. Altijd toffe en dikwijls emotionele babbels met Roeland. Het is ongelooflijk hoeveel hij van mij heeft! Hij kan er dikwijls zelf niet aan uit. Vooral alls we over klassieke muziek beginnen te praten. We hebben allebei hetzelfde gevoel bij dezelfde klassieke stukken. Zelfs tranen als we sommige dingen beluisteren. Gisteren nog hadden we het over de verrschillende requiems die er bestaan. Ook over bepaalde solostemmen, over Emma Chapplin, over gregoriaanse missen, over de Londerense van Haydn enz... Ook andere eigenschappen van hem zijn mij op het lijf geschreven. Het is eigenaardig hoe iemand zo op jezelf kan lijken.
