Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
28-05-2006
Heleentje
Vorige week was het de eerste communie van de kleindochter die in Portugal woont. We waren er heilaas niet bij. Heleentje is de oudste kleindochter en woont in Porto. Spijtig zien we haar maar één of soms twee keer per jaar.
Een mens die leeft zonder emoties leeft te oppervlakkig. Tranen moeten er kunnen vloeien van verdriet of van het lachen, maar dat zoute vocht is een gezonde uiting van een aantal gevoelens die in je opkomen. Ik ben de laatste jaren misschien een beetje te gevoelig geworden, maar bij mij kunnen de tranen er zelfs al af rollen bij het beluisteren van muziek of van een stem. Zelfs bij het denken aan triestige momenten of er over vertellen, wellen de tranen al op. Ben ik nu abnormaal of is de wereld zo hard. Enfin, ik laat het over mij heenkomen en ik voel me er zalig bij. Liever een (te) gevoelige man dan een hardvochtige hypocriet.
vandaag naar de begrafenis geweest van Frans. Hij was mijn eerste chef toen ik als "bleuke" destijds begon te werken. Zeer goeie tijden gehad toen. Veel plezier gemaakt, veel pinten met hem gedronken, maar ook hard gewerkt. Ooit weken aan een stuk tot een gat in de nacht moeten werk inhalen vanwege een brand en dan kregen we ocharme 500 Bef in een enveloppeke toegestoken. Omdat wij toen een beetje in een intiemere kring konden werken, ben ik hem ook beter gaan leren kennen. Frans was een schitterende vader , grootvader en echtgenoot. Zijn dochter Sofie is de soul mate, zoals ze dat noemt, van mijn dochter en dus voor haar is dit ook een harde slag. Voor allen die hem goed kenden, kwam dit zeer zwaar aan. Ik had hem nog maar pas gezien op het balletoptreden enkele weken geleden. Daar schitterde zijn dochter weer, maar ook daar bleef hij zeer bescheiden in. Ondanks het feit dat ik hem maar enkele keren per jaar zag, zal ik hem toch missen. Er zijn zo van die figuren die door hun eenvoud toch een bepaalde indruk nalaten. Mensen die door hun manier van leven en zijn toch imponerend zijn. Zo iemand was Frans.
Dat is wat mijn kleindochter zegt over het weer wat we vandaag gehad hebben. Regen van deze morgen tot deze namiddag. Foei. Iedereen is het nu stilaan wel beu denk ik. Toen we vorig weekend aan zee waren was er enorm veel wind, maar het was tenminste zo goed als droog. Hierbij een foto van waar we even verbleven.
terug van enkele dagen kust. Zeer veel wind, maar al bij al viel het mee. Kunst aan de kust dus zeker gedaan. Enkele merkwaardige dingen gezien. Ook afgesproken met enkele ex collega's. Jammer dat er een aantal hebben moeten afhaken. Toch weer een toffe samenkomst.
