Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
23-07-2006
en nog maar door
Vandaag ontmoette ik, na zeer veel maanden, een vriendin die haar partner plots verloor. Een jonge vrouw die mijn dochter zou kunnen zijn en die ik ken van mijn "werkende" periode. We zijn vroeger af en toe iets gaan drinken of over de middag iets gaan eten en dan hadden we altijd een goed gesprek. Een dame die echt respect afdwong. Iemand die met haar twee voeten op de grond stond en die wist wat ze wilde. Toch eigenaardig hoe fragiel een leven kan zijn. Sabine is bijlange niet meer zo hard dan toen en ze heeft door die ervaring misschien een ander inzicht gekregen in het leven. Ze heeft ondertussen een aantal dingen meegemaakt. Hoe komt het toch dat bij het wegvallen van iemand altijd een aantal gedachten losgeweekt worden waar we daarvoor nooit mee zitten of niet over nadenken. Moet er dan iemand uit ons leven weggerukt worden eer we de mensen rondom ons echt leren kennen? Ik zou hier nog een ganse theorie kunnen rond bouwen, maar dit hou ik liever voor de intieme kring.
gisteren de volgende feestgelegenheid. Dit keer was het een verjaardagsfeestje voor Evora. Dus nu naar de jongste dochter en natuurlijk ook hier weer de geschenkjes en de taart. Omdat het zo broeierig warm is de laatste tijd kwam er een waar watergevecht aan te pas. Eerst de kinderen, maar ook enkele volwassenen deden hun duit in het zakje.
mijn kleindochter zal altijd vrij zijn op haar verjaardag. 21 juli. Dus na het feest van de dag voordien, terug naar mijn dochter om de verjaardag te vieren van Liese. Lekkere aardbeitaart gegeten en er horen natuurlijk ook de hip hip hoera bij en de geschenkjes natuurlijk.
Gisteren was de 10e huwelijksverjaardag van mijn oudste dochter. Ze nodigde natuurlijk de broers en zussen uit en een aantal mensen die er toen ook bij waren. Een barbecue met alles er op en er aan. Het was weer een spetterend feestje. Volop genoten. Na zo veel tijd toch eens bijpraten met een aantal mensen en ondertussen ook enkele nieuwe gezichten leren kennen. Het was WEER enorm tof vertoeven bij mijn dochter en schoonzoon. Een lief koppel dat zal doorgaan tot op de eindstreep. ikzelf, en ik denk alle aanwezigen, vonden het een geslaagde avond. In een kleine speech heb ik mijn schoonzoon bedankt en geprezen voor de inzet voor zijn vrouwtje en zijn gezin. Hij mag er zijn!!!!
Op het 10e verjaardagsfeest van het huwelijk van mijn oudste dochter wou de middelste van de dochters, ons Kaat, ook zeker een klein dankwoordje richten aan haar zus en schoonbroer. Ze is daar tenslotte voor een grote tijd opgevangen. Mooi. Emotioneel. Ze zou een boek of korte verhalen moeten schrijven. Als je ziet met welk een gemak ze een boeiende, vlotte tekst in mekaar steekt. Ongelooflijk.
Eindelijk zoon en kleindochter weer eens in België. Ik denk dat hij de warmte hier beter aan kan dan ik. Hij is gewoon om in de Portugese zon te leven en is dergelijke temperaturen meer gewoon dan wij. Ik kan er echt niet tegen. Gisteren zijn we nog naar de tuin geweest rond 6 uur, maar ik kon gewoon geen adem meer krijgen. Van een onweer hou ik ook niet, maar het zou heel even kunnen verfrissen. Enfin, we kunnen aan het weer toch niets veranderen en dus leggen we ons maar neer bij wat we krijgen. Mijn zoon zegt altijd; als er iemand uit België belt vragen ze onmiddellijk naar het weer. Bij hemt pakken ze het zoals het komt. Simpel natuurlijk als het daar bijna altijd goed is.
Eindelijk zie ik na een jaar mijn Portugese kleindochter nog eens. Zoonlief komt morgen naar België voor een dag of 10. Overmorgen is mijn oudste dochter 10 jaar getrouwd en hij was destijds getuige, dus hij kon niet ontbreken. Volgende week word ik 60 en dus kan hij ook dat feest meemaken.
