Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
13-08-2006
gisteren
gisteren naar mijn oudste zus op bezoek geweest in het het Salvator ziekenhuis in Hasselt. Zoals ik vroeger al schreef had ze problemen met de dikke darm. Ze hebben daar nu 15 cm tussen uit genomen. Ze ziet er eigenlijk goed uit zo kort na de operatie. 13e ingreep op 20 jaar tijd. Ongelooflijk. Zoals ik in mijn speechke op mijn verjaardag al zegde, het is een moedige vrouw die iedereen blijft verrassen door haar optimistische kijk op het leven. Niet zo evident als je dat al allemaal meegemaakt hebt. Ze lacht zo graag. Het lachen is haar de laatste jaren wel wat ontgaan, alhoewel, ik kan ze af en toe toch nog zo ver krijgen dat ze volop en breeduit schatert. Blijven volgen.
Een dochter van mijn schoonzus was eens op mijn blog aan het rondkijken en ze ziet plots een foto van een vriendin van haar, die zelfs de foto's gemaakt heeft bij de geboorte van haar kind. Dus ze vraagt zich af wat die dame op mijn blog komt doen. Toevallig is dit de zus van mijn schoonzoon. Heel die ingewikkelde uitleg om te zeggen dat de wereld klein is en het leven bestaat uit veel toevalligheden.
deze namiddag ga ik kijken naar een tunnelserre. Ben curieus wat die man te bieden heeft. Vermits we dan toch in de buurt zijn, spring ik even binnen bij mijn eerste schoonmoeder. Volgens Limburgse gewoonte zal er wel taaart op tafel komen. Die mensen hebben altijd taart in huis, eender wanneer en welke dag je daar binnenvalt.
zondag naar hapje tapje geweest in Leuven. We gaan altijd vrij vroeg en starten altijd op dezelfde plaats met een aperitiefje. Nadien en dat is ook een gouden regel, gaan we oesters eten en daar drinken we een glaasje champagne bij. Voor de rest zien we wat er ons aanstaat. Er is ook jaarlijks een barmannenrace. Dit is, volgens de inrichters uniek in de wereld. Er zijn stuntels bij die na 50 meter al geen glas bier meer rechtstaan hebben op hun plateau, maar er zijn er bij die bijna met de volle lading terug komen. Enfin, de moeite om eens te zien.
We zijn vandaag op bezoek geweest bij Marieke, mijn eerste schoonmoeder. Dat moet kunnen vind ik. Mijn vrouwtje heeft er absoluut ook niets op tegen. Soms is Marieke (want zo noemde ik haar altijd) een beetje verward en praat ze of haar echtgenoot nog leeft, maar meestal, als je over vroeger begint, kan ze zich nog heel veel herinneren. Nog een kranige en felle dame op haar 86. Ze was zeer blij dat we langs gekomen zijn. Altijd de koffie en de taart op tafel naar oud Limburgse gewoonte. Weer goed om haar nog eens te zien.
