Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
16-09-2006
tegenbezoek
Inge, de weduwe va een collega van vroeger is op tegenbezoek geweest bij ons en we zijn er natuurlijk mee naar Leuven getrokken. Ik heb haar de traditionele toeristische dingen laten zien zoals het groot begijnhof, het stadhuis en st Pieterskerk, maar tot mijn grote verbazing was de st Geertruikerk eens open voor bezoek en natuurlijk zijn we daar ook eens binnen gaan kijken. Je kan het geloven of niet, maar ik als Leuvenaaar, was daar nog nooit geweest. Ik ga zeker nog eens terug met mijn fototoestel in de aanslag. Er is een mooi koor met schitterende houten beeldjes waar ik zeker een aantal foto's wil van maken. Je zal er wel eentje zien verschijnen een van de volgende op mmijn blog.
We zijn dus deze namiddag naar mijn oudste dochter Goedele geweest. Eindelijk de kleinkinderen sinds 1/9 nog eens terug gezien. Sare en Liese moesten allebei nog eerst hun huiswerk maken. Rap gedaan, de een al wat slordiger dan de andere. Slim genoeg, dat staat buiten kijf. Och op die leeftijd denk ik niet dat wij al huiswerk hadden. Onderwijs in België staat nog altijd bovenaan en het systeem is goed. Toch vind ik dat spelen en ontspannen belangrijk zijn. Ook het feit dat de ouders de tijd hebben om met hun kinderen bezig te zijn. De kinderen worden alsmaar meer onder druk gezet en de ouders ook, omdat ze altijd samen moeten gaan werken om financiëel rond te komen. Het samenzijn en het zorgen voor de kinderen, het aandacht hebben, zijn zeer belangrijke factoren die spelen in de ontwikkeling van een kind. Spijtig dat dit niet meer kan.
We gaan vandaag voor de eerste keer dit nieuwe schooljaar babysitten bij mijn oudste dochter. Wee lang geleden dat ik de kleinkinderen nog gezien heb. De jongste zit in het eerste leerjaar en zal veel te vertellen hebben. Liese zit al in het derde en zal Sare wel helpen met de schooltaken. Ik ben benieuwd
Ik zie nu dat er tussen straks en nu een 15 tal mensen op mijn blog geweest zijn, maar er is maar één reactie in mijn gastenboek. Moet ik geblinddoekt door het leven blijven gaan om te weten wie mij komen bezoeken is?
Vandaag hebben ze de langverwachte serre geleverd. Schoonbroer gebeld om ze mee komen recht te zetten, want alleen is dat niet te doen. De grootste stukken zijn 3 meter breed en 2,70 meter hoog. We hebben gezwoegd, want zoals bij zo veel dingen die je in bouwpakket gaat kopen loopt er wel iets mis. De gaten van de beugels kwamen niet overeen met de gaten van de verbindingsstukken. Dus ploeteren en hameren en slaan om dat allemaal goed te krijgen.
Veel tijd verloren en een massa zweet gelaten. Het was vandaag dan ook niet koud. De constructie staat recht, maar de afwerking zal voor na de winter zijn, want nu kan ik er toch niets meer in zaaien of planten. Het is een geval geworden van 3 bij 6 meter en daar zal ik dus wel iets in kwijt kunnen.
we hebben ook een massa beelden van pablo huchagarry gezien. Zoals ik naar mijn broer ook al schreef. Het is mooi van constructie en lijn, maar het blijft eentonig hetzelfde beeld vormen. Altijd dezelfde opbouw. Knap gedaan , maar zonder variatie. Toch de moeite waard.
