Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
10-11-2006
streven
net nog eens "streven" doorgebladerd. Streven is een cultureel maatschappelijk maandblad. Er stond een artikel in dat door mijn broer geschreven is. Wat heeft die man toch een schrijverstalent. Ondertussen is hij ook terug beginnen tekenen nu hij met pensioen is. We zullen wel zien wat er nog allemaal volgt.
Elk seizoen heeft zijn charmes. Ook de herfst is mooi als je een wandeling gaat maken in het bos. De verschillende rood groene tinten van de bladeren zijn als een schakering in de bomen getoverd. Zo is dat in de lente ook met de licht tot donkergroene kleuren. Elke schilder gaat hiervan dromen denk ik. Dit zou ik eens graag gezien hebben door de ogen van Van Gogh. Of heeft hij ooit zo iets dergelijks geschilderd en weet ik hiervan niet? Ik herinner me van hem alleen maar zomerse taferelen. Als mijn broer dit leest zal hij wel een reactie doorsturen, want hij kent elk werk van elke schilder. In een mensenhoofd zijn er ook van die nuances. Vandaag is het zwart en grijs en morgen is alles mooi geel en oranje. Ikzelf heb geen last van die verschillende gemoedsveranderingen. Ik ben en blijf altijd een optimist, al kan ik af en toe wel eens piekeren.
Ik voelde me vandaag absoluut niet goed. Toch naar de tuin en toch nog groenten gaan plukken en klaarmaken om in te vriezen. Een mens kan op karakter toch nog een eind doorgaan en zich over grenzen tillen om nog een aantal dingen te doen. Morgen beter, denk ik dan. Ik weet dat mijn kinderen me graag zien en dat ze bij het lezen van dit bericht ze zich misschien zorgen maken, maar het hoeft absoluut niet, want morgen is het weer beter. Doorgaan!! Volgende week gaan we weer even uitrusten op Lanzarote. Weer de batterijen opladen en genieten (hopelijk) van het mooie weer.
we hebben naar jaarlijkse traditie, vorige zondag, de naambriefjes getrokken voor diegenen waar we met Kerst een cadeau moeten (mogen) voor kopen. Dit keer, op voorstel van Ken, mag niemand weten wie voor wie iets moet gaan zoeken. Hij vond dat, als je al wist wie voor jou moet kopen, je dan al een beetje kan nadenken over wat het cadeau zal inhouden. Het moet een verrassing blijven. Enige probleem hierbij is dat we nu onze secretaresse kwijt zijn. Kaat hield altijd een lijst bij van heel het gebeuren, zodanig dat, als iemand zijn getrokken briefje kwijt was, hij of zij nog altijd een toevluchtsoord had om te vragen voor wie er nu iets moest gezocht worden. Misschien zal iedereen nu die namen een beetje beter bewaren?
In het weekend naar vrienden in Boom geweest. Het zijn echt toffe mensen die we leren kennen hebben op een vakantie in Sardinië. Je weet hoe dat gaat, aan de praat geraakt en 's avonds iets gaan drinken. De laatste dag samen met hen naar een dorp in de buurt geweest en dan babbel je nog wat bij en na een tijd , terug thuis, nodig je mekaar eens uit.
Het is nu toch al verschillende keren geweest op een aantal jaren dat we mekaar gezien hebben. Altijd plezant.
