Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
24-02-2007
bezoek
Mijn oudste dochter met echtgenoot en de twee kleinkinderen zijn op bezoek geweest. Altijd een plezierige verpozing en altijd een interessante babbel. Toffe kinderen. Ze worden groot. We zeggen groot en eigenlijk bedoelen we ouder en verstandiger. Het gaat toch zo snel. Binnenkort kan je er al een grotemensen babbel mee doen. Worden wij oud(er) en hebben onze vaders en moeders destijds ook zo gedacht? Ik heb het al een aantal keren verteld: Als 20jarige zijn mensen van 40 al oud en hoe verder in leeftijd hoe verder die grens opschuift. Voor mij zijn het tegenwoordig al 80 à 90 jarigen die ik in die kategorie plaats. Wil dat wat zeggen over mijn leeftijd?
net een reactie gelezen van een blogbezoekster om te vragen of er geen verse roddels zijn vandaag. Ja wel, maar nog geen tijd gehad. Hier komen ze dan. Gisteren bezoek van tante en nonkel en neef en echtgenote. Weer eens bijgepraat natuurlijk en weer de nodige roddels verteld. Absoluut niet waar hoor, want we roddelen niet. Toch even dit tussendoor. Ik was eens blijven plakken op café en bij thuiskomst vroeg mijn eega waarom het zo laat geworden was. Simpel toch. Bij iedereen die vertrok, vertelde ik haar, werd er geroddeld over zijn vrouw. Ik ben dan maar als laatste gebleven om dat geroddel over jou te beletten.
Weeral een dipje? Ik weet dat er reactie zal komen, maar als je ergens mee zit, moet het er uit. Ik vind van mezelf dat ik altijd behulpzaam geweest ben voor heel de goegemeente. Ik heb altijd klaargestaan voor iedereen die hulp nodig had, met raad en daad. In verschillende verenigingen lid of bestuurslid geweest. Altijd present om te helpen waar dan ook. Ik herinner me nog dat de schooldirecteur eens kwam bellen om half twaalf 's avonds om te melden dat hij een speciale dag voorzien had voor de kinderen op school, maar dat hij dat kompleet vergeten was. Wel een half uur nadien stonden we op school met een zestal mensen om heel die handel nog klaar te zetten tegen de volgende dag. Alle familieleden heb ik mee helpen verhuizen. En als ik zeg alle familieleden, zijn er dat een pak. Het aantal verhuizen kan ik niet tellen, maar het waren er enorm veel. Wel op onze verhuis naar Rotselaar stonden wij er gans alleen voor. Een oudere oom is even komen helpen en in de namiddag is schoonzus en schoonbroer alles mee komen uitpakken. Toch heb ik hierbij geen scrupules. Je bent wie je bent en je zit zo in mekaar. Een appreciatie, al is het op een stille manier, kan soms toch eens deugd doen.
Mijn oudste dochter met echtgenoot en de twee kleinkinderen zijn op bezoek geweest. Altijd een plezierige verpozing en altijd een interessante babbel. Toffe kinderen. Ze worden groot. We zeggen groot en eigenlijk bedoelen we ouder en verstandiger. Het gaat toch zo snel. Binnenkort kan je er al een grotemensen babbel mee doen. Worden wij oud(er) en hebben onze vaders en moeders destijds ook zo gedacht? Ik heb het al een aantal keren verteld: Als 20jarige zijn mensen van 40 al oud en hoe verder in leeftijd hoe verder die grens opschuift. Voor mij zijn het tegenwoordig al 80 à 90 jarigen die ik in die kategorie plaats. Wil dat wat zeggen over mijn leeftijd?
net een reactie gelezen van een blogbezoekster om te vragen of er geen verse roddels zijn vandaag. Ja wel, maar nog geen tijd gehad. Hier komen ze dan. Gisteren bezoek van tante en nonkel en neef en echtgenote. Weer eens bijgepraat natuurlijk en weer de nodige roddels verteld. Absoluut niet waar hoor, want we roddelen niet. Toch even dit tussendoor. Ik was eens blijven plakken op café en bij thuiskomst vroeg mijn eega waarom het zo laat geworden was. Simpel toch. Bij iedereen die vertrok, vertelde ik haar, werd er geroddeld over zijn vrouw. Ik ben dan maar als laatste gebleven om dat geroddel over jou te beletten.
Weeral een dipje? Ik weet dat er reactie zal komen, maar als je ergens mee zit, moet het er uit. Ik vind van mezelf dat ik altijd behulpzaam geweest ben voor heel de goegemeente. Ik heb altijd klaargestaan voor iedereen die hulp nodig had, met raad en daad. In verschillende verenigingen lid of bestuurslid geweest. Altijd present om te helpen waar dan ook. Ik herinner me nog dat de schooldirecteur eens kwam bellen om half twaalf 's avonds om te melden dat hij een speciale dag voorzien had voor de kinderen op school, maar dat hij dat kompleet vergeten was. Wel een half uur nadien stonden we op school met een zestal mensen om heel die handel nog klaar te zetten tegen de volgende dag. Alle familieleden heb ik mee helpen verhuizen. En als ik zeg alle familieleden, zijn er dat een pak. Het aantal verhuizen kan ik niet tellen, maar het waren er enorm veel. Wel op onze verhuis naar Rotselaar stonden wij er gans alleen voor. Een oudere oom is even komen helpen en in de namiddag is schoonzus en schoonbroer alles mee komen uitpakken. Toch heb ik hierbij geen scrupules. Je bent wie je bent en je zit zo in mekaar. Een appreciatie, al is het op een stille manier, kan soms toch eens deugd doen.
