Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
01-07-2007
amaai
ik kan er niet meer tegen. We zijn vrijdag naar het 50 jarig huwelijksjubileum geweest van Paul en Paula. Het werd 5 uur eer we gingen slapen. Om 9 uur terug op en om 11 uur brunch, met alles er op en er aan. Ik kan daar niet meer tegen. Ik zit hier gelijk een halve zombie en dat zit voor de rest van de week nog in mijn kleren, tenzij ik eens een goeie nachtrust zou kunnen hebben.Maar dat is een illusie, want ik kan me het jaar niet meer herinneren dat ik nog eens 8 uur aan één stuk geslapen heb. Het was een schitterend feest met alles er op en er aan. Weer enkele toffe mensen leren kennen en ook enkele oude bekenden terug gezien. Ze hadden zelfs Gunther Neefs met orkest gevraagd om te komen optreden. Bedankt voor de uitnodiging, het was echt de moeite.
het is een onmogelijk uur, maar ik zit hier weer voor mijn schermpje. Ondertussen heb ik al de 21 nieuwe berichten gelezen en een passend antwoord gestuurd op sommige. Wanneer ga ik eens een normale nachtrust hebben en 's morgens fris en monter aan de ontbijttafel zitten? Ondanks alles blijf ik toch een optimist en ben ik voor iedereen nog altijd blij en vrolijk. Ze moesten het eens allemaal weten. Doemdenken doe je op deze momenten van de nacht. ik ga nu weer mijn kilometer stappen;
hier zit ik dan weer voor mijn computer op een ontiechelijk uur. Al wel even geslapen, maar veel te weinig. Ben nog maar een pilletje gaan nemen in de hoop om toch nog even rustig te kunnen zitten en niet hoeven rond te stappen. Ik ben vandaag in mijn fotobibliotheek gaan snuffelen en ik stelde vast dat nog een pak foto's onbewerkt gebleven zijn en nog niet geordend en in een map gestoken. Foei. Ik ben er direct ingevlogen en ik ben zo nog op een aantal dingen gevallen met mooie herinneringen.
Toch pokkeweer deze namiddag en mijn tante is sinds gisteren terug thuis van de zee, dus even op bezoek geweest. Zij is een lieve schat en ik was haar "mislukte petekind". Mijn ma had haar destijds beloofd dat ze meter mocht zijn over mij, maar op het laatste ogenblik is daar iets tussen gekomen. Een menske uit de duizend en dus ga ik daar graag eens langs. Ze kan zo vertellen van vroeger en zo kom ik dan ook nog soms eens wat te weten over mijn vader en de rest van de familie. Het is de laatste keer , zegt ze , dat ze met vakantie is geweest. Het is haar allemaal wat te veel geworden. Ze kan het niet meer aan met nonkel, denk ik. Hij eist en vraagt te veel van haar. We zijn een mooi bloemstuk gaan kopen want ze was jarig vorige zaterdag. Ik schrijf dan altijd een kaartje met wat zinnige dingen en een moraal. Ze heeft nog al die verjaardags en nieuwjaarswensen van al zo veel jaren bijgehouden. Blijkbaar ben ik dan toch niet zo "mislukt" bij haar.
vandaag naar de tuin geweest en al de Portugese tomaatjes hebben een ziekte. Het zal misschien een magere oogst worden. Afwachten of ik toch nog wat kan plukken. Vandaag aardappelen geoogst om plaats te maken voor de aanplant van aardbeien en kolen. Rotweer tussendoor. Enorme wind en serieuze regenbuien. Toch doorgegaaan en natuurlijk kletsnat geworden. Een hele voldoening na het bekijken van de aardappeloogst. Jammer van de tomaten. Ik hoop dat de rest beter zal meevallen.