Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
15-07-2007
laatste dagen
Gisteren ( ha nee ondertussen eergisteren) met mijn neef Guy bij mijn oudste zus op bezoek geweest. Het was zeer gezellig. Ze hadden mekaar al een tijd niet meer gezien en dan valt er altijd wat bij te praten. We zijn er blijven plakken en hebben nog bij een lekkere tas koffie op het terras herinneringen opgehaald. Neef Guy is bijna de enige familie die ik nog heb aan vaderskant. Er is enkel nog een halfzus van mijn vader en die bezoeken we geregeld. Het is altijd tof vertoeven met hem. Aangename man.
Ik ben deze morgen al maar naar de tuin geweest, omdat ze regen voorspelden voor deze namiddag. Ik heb tegen de klok moeten werken, omdat ik absoluut vòòr de middag wilde klaar zijn. Met de karwei van gisteren er bij, ben ik nu stijf en stram. Ze zouden me momenteel niet moeten vragen om te dansen.
Er steken 280 planten prei in de tuin. Een buur had zo veel plantgoed gegeven dat ik er morgen nog 200 moet gaan bij zetten. In de serre moet ik ook nog één en ander doen. Misschien is morgen met mindere temperaturen ideaal.Ik had buiten ook nog een heleboel te doen en dus is vandaag mijn vrouw mee geweest om te helpen. Nochtans met haar rug zou ze dat beter niet doen. Ze wilde niet anders. Hard gewerkt.
het is absoluut niet de bedoeling dat zich iemand zorgen om mij begint te maken. Ik voel me niet zoals het moet, maar er zijn zo veel mensen over de wereld die datzelfde voelen en er zijn er zo veel meer die dan ook nog in omstandigheden leven die verschrikkelijk zijn. Fysiek gaat het niet goed, maar mentaal ben ik nog opperbest. Het doet me denken aan mijn dochter Kaat die ook een enorm gestel moet hebben met een niet te schatten energie en doorzettingsvermogen. Het is het karakter dat een mens voor een groot stuk overeind kan houden. Fysiek voel je af en toe een krak en denk je dat het de laatste jaren van je leven zijn, maar het is je omgeving die je dan kan rechthouden en weer de zin in leven geven. Kaat is altijd iemand geweest met een enorme energie die langzaam wegebde en toch heeft ze altijd volgehouden. Onze familie hangt dan ook zo sterk aan mekaar en we kunnen niet verdragen dat er iemand in de puree zit. Het moeilijke is soms gewoon plataf mekaar de waarheid durven zeggen. Het leven zou zo simpel zijn. Ik hou zo van mijn gezin.
4 uur is zo precies een heilig uur geworden om me voor mijn pc te zetten en te klagen over mijn slapeloosheid. Het is weer zo ver. 's avonds met bezoek gaat alles goed en zodra ik in rust kom is het naar de knoppen. Hierbij een foto van de periode waar het allemaal nog niet zo erg was.
