Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
09-09-2007
apenland
Het is hier een apenland, zou mijn oudste zoon zeggen. En hij heeft gelijk. Als je zo wat het nieuws volgt gruwel je van alles wat hier moet , mag en kan. Het is schandalig. Misschien is het ergens anders niet beter, maar het ongeloof in de politiek groeit bij mij met de dag. Als je dan nog de uitleg hoort van al onze gezagsdragers over hoe zij het zien en het zullen aanpakken, dan zakt de moed je helemaal in de schoenen. En dan MOET je ook nog gaan stemmen voor die mensen. Er moet een belastingvermindering komen, omdat ze dat nu eenmaal beloofd hebben en langs de andere kant is er een enorm gat in de begroting. Betalen zullen we toch op één of andere manier. Als je dan al als jonge gedreven politeker er iets wil van maken, moet je je buigen naar de wetten en de orders van de partij. Een eigen mening kan niet.Zo schreef ik onlaangs naar iemand in wie ik nog geloofde, maar het antwoord dat ik kreeg was zo teleurstellend, dat ik zeker niet meer op hem zal stemmen. Het dagelijkse nieuws is meer en meer een lacher geworden.Ongeloof ook in al wat er zoal weer gebeurt. Enfin, naast mij neerleggen en gewoon mijn ding doen.
volop oogsttijd in de tuin; Deze namiddag zelfs nog enkele aardbeien geplukt, al is dat zeer ongewoon voor deze tijd. Niet schitterend van smaak. Ik heb sla meegebracht voor morgen en ik heb er ook nog in de serre gezet voor binnenkort. Een pompoen meegebracht van 12 kilo. Geen record, maar de moeite. Ik ben volop foto's en diareportages aan het branden en dan kom je zo terug van die dingen tegen waar je zo'n goeie herinneringen aan hebt. Soms moeilijk, soms ook zeer leuk. Deze morgen een mail van mijn oudste dochter gelezen, net op het ogenblik dat ik de foto's van haar 10e huwelijksverjaardag aan het bewerken was. Toeval?
het is toch eigenaardig hoe veel reacties je soms krijgt op je boodschappen op je blog. Er zijn nog een pak mensen met gevoel en tederheid op deze wereld. Het doet een mens iets om te voelen dat er via zo een stom medium toch een aantal mensen zijn die met je mee kunnen voelen en die je werkelijk steunen. Als je de nieuwsberichten hoort denk je dat de wereld slecht is en dat er alleen maar criminaliteit overheerrst. Niks is minder waar. Er zijn nog een pak mensen met het hart op de juiste plaats. Vandaag nog een mail gekregen van iemand die vroeger al eens reageerde op mijn blog. Mensen toch, het is allemaal niet zo negatief momenteel in deze maatschappij. Ik heb het er soms wel moeilijk mee, want je krijgt via de neiuwsberichten enkel en alleen maar negatieve dingen te horen. Oorlog, miserie, stormen, moorden, bosbranden, fraude, doping en zo kan je nog wel doorgaan. En toch leven we hier in Vlaanderen in een ideaal landje. Het voelt warm aan om te weten dat er nog een pak mensen zijn met gevoel waar je bij kan zien dat ze je graag hebben.
Ik ben vandaag op onderzoek geweest bij dokter Neyrinck voor een evaluatie van de coloscopie die ik heb gehad begin augustus. Geen kanker. Hoera. Ik blijf dus nog wel een aantal jaren op deze aardbol aanwezig misschien. Ik zal een poging doen om te genieteten van al wat er te zien en te beleven valt. misschien kan ik wel honderd jaar worden. God beware me. Enfin , elke dag is een andere en als je die dan weer op een plezierige manier doorkomt, is het weer een schitterende levensdag. Alles meegenomen zou ik zo zeggen. 's morgens opstaan met goed of slecht weer en kunnen dromen van allerlei dingen....Mensen, ik probeer te genieten. Doe het ook. Je kan echt profiteren van alle kleine dingen, dagdagelijks, zonder moeite, alleen maar de positieve kanten van je leven bekijken.
Naar jaarlijkse gewoonte toch nog eens naar de jaarmarkt in Leuven geweest. Het is alle jaren weer hetzelfde en toch...
Ik herinner me van als ik nog jong was, dan waren er nog die standwerkers die een pak publiek konden trekken. Mannen die door hun humor altijd weer een hoop volk rond hun kraam hadden en die ook veel verkochten. Er waren toen ook nog degenslikkers, vuurspuwers en noem maar op. Allemaal verdwenen. Altijd een massa volk, al zag het er deze morgen niet zo schitterend uit. De manier van iets aan de man brengen maakt toch ook veel uit. Je kan op ik weet niet hoeveel plaatsen dezelfde artikelen vinden, maar bij de ene staat er een pak publiek en bij de andere staat er niemand. Bij Charly gaan we altijd langs. Lachen geblazen en de man verkoopt dus ook dubbel zo veel dan zijn concurrenten. Het trekt de mensen aan, ze blijven luisteren en hij kan ze met zijn mopjes en opmerkingen overtuigen om zijn product te kopen. Eten en drinken kan je natuurlijk ook in overvloed vinden, maar ook hier is er weinig geroep of geschreeuw. Ze staan een beetje apatisch achter hun vuur. Verdomd, ik zou het kunnen, maar ik heb er echt geen zin in.
Ik ben vandaag op onderzoek geweest bij dokter Neyrinck voor een evaluatie van de coloscopie die ik heb gehad begin augustus. Geen kanker. Hoera. Ik blijf dus nog wel een aantal jaren op deze aardbol aanwezig misschien. Ik zal een poging doen om te genieteten van al wat er te zien en te beleven valt. misschien kan ik wel honderd jaar worden. God beware me. Enfin , elke dag is een andere en als je die dan weer op een plezierige manier doorkomt, is het weer een schitterende levensdag. Alles meegenomen zou ik zo zeggen. 's morgens opstaan met goed of slecht weer en kunnen dromen van allerlei dingen....Mensen, ik probeer te genieten. Doe het ook. Je kan echt profiteren van alle kleine dingen, dagdagelijks, zonder moeite, alleen maar de positieve kanten van je leven bekijken.
