Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
04-11-2007
zondag
zondag en voorlopig geen schitterend weer. Misschien ideaal om de laarzen aan te trekken en eens een wandeling te maken deze namiddag. We zullen zien. Er komt de laatste tijd zo af en toe onverwacht bezoek opduiken; afwachten dus. Het is hartverwarmend hoe iedereen meeleeft met de hospitalisatie. Ongelooflijk hoeveel telefoon er al geweest is om te vragen hoe het nu gaat. Het doet echt deugd.
Gisteren weer eens naar mijn tuintje geweest. Het was lang geleden. Oogsten. Alle knolselders uitgedaan en ook de rest van de bonen. Tegelijk wat rapen meegebracht. Alles was gisteren al gekuist, gesneden en ingevroren. De diepvriezers zitten zo goed als vol. Nochtans moet er nog een beetje andijvie bij. Net een goeie dikke bonensoep gegeten. Dat is eten en drinken. Het maagske zit vol. Over het gevolg deze avond zal ik maar zwijgen.
Bij ons in de familie is de oudste generatie al helemaal weg. Niet dat ik daar vandaag speciaal aan terug denk, want er zijn momenten genoeg dat ik eens een bezoekje ga brengen op het kerkhof om eens dag te zeggen. Als we met broer en zussen samenkomeen is er telkens weer een moment dat we over iemand van die generatie spreken. Allemaal toffe herinneringen en zeer positieve gedachten. Voor iedereen is het gevoelen bij een van de overledenen misschien anders, maar we komen altijd tot de vaststelling dat we geluk hadden om in die sfeer grootgebracht geweest te zijn en dat iedereen, ook de tantes en nonkels, ons altijd een warm hart hebben toegedragen. Spijtig zit in dat heengaan geen logische opvolging, want ondertussen is er ook al aan de volgende generatie geknabbeld en zijn er daar ook al een aantal mensen van verdwenen. Dus vandaag toch mijmeren over de dood.
Dokters en kliniekbezoeken zijn nog niet gedaan. Deze namiddag gaan we allebei mee doen aan een internationale studie over longkwalen. Dit is echter op vrijwillige basis en is dus iets heel anders dan verplicht opgenomen worden. We helpen mee, maar ondertussen zijn we dan toch ook onderzocht, zo zie ik dat dan. Volgende maandag moet ik ook weer naar de specialist en eind november nog maar eens voor een scan. Ik hoop dat dat dan het laatste is. Het vrouwtje moet ook nog gedurende de volgende weken 6 keer op onderzoek. Nadien gaan we eens aan een vervangvakantie voor Toscane denken.
mijn broer was deze namiddag op bezoek. Lang geleden dat ik hem nog zag. Dus veel nieuws uit te wisselen. Hij is pas naar Barcelona geweest en zijn portefeuille met alles er in werd uit zijn zak gestolen. Toen hij bij de politie aankwam om aangifte te doen, stond daar een ganse file aan te schuiven met dezelfde problemen. Nadien op de Belgische ambassade was het hetzelfde. Er moeten dus ganse bendes bezig zijn daar. In de late namiddag ging hij naar een symposium over nanotechnologie. Ik had daar al wel van gehoord, maar wist er niet veel over. Natuurlijk onmiddellijk op internet gaan kijken. Interessant, maar zwaar.
Overgewaaid, maar ondertussen een serieuze commercie geworden.Bijna alle winkeliers doen mee tegenwoordig met het versieren van hun vitrines, maar ook meer en meer privé zie je die dingen voor de ramen verschijnen. Je rolt hier in ons klein Vlaanderen van de ene feestelijkheid in de andere. Bijna elke maand is er iets te doen. Wat reclame allemaal niet vermag.
