Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
22-11-2007
warm
amaai, warm in de serre. 21 graden. Het was een tijdje geleden dat ik nog in mijn tuintje was. Echt een verrassing. De andijvie nog niet bervroren, in mijn serre volop peterselie en sla. Gebruik van gemaakt natuurlijk. Een gans stuk in winterruggen gelegd. (winterland) Prei meegebracht,, gekuist en ingevroren. Nog raapjes geoogst en ik zie dat er in mijn serre nog een knolselder te blinken staat. Ook een van dees meebrengen. Rode kool gesneden en morgen klaarmaken om in te vriezen. Minstens drie kilo. Dus met appels en ajuin, hebben we zeker een vijftal kilo in de diepvries. Dus zelfs in deze mindere tuinperiode toch nog werk en oogst. Het is nog lang, maar ik kijk al uit naar de volgende plant en oogsttijd.
Vorig jaar kochten we een nieuwe luchter voor de eetplaats. Bleek als we thuiskwamen dat dat ding op enkele centimeter boven de tafel bleef hangen. Korter maken kon niet, al vertelde de verantwoordelijke in de winkel, dat mits een beetje zaagwerk dat wel zou lukken. Uiteindelijk kregen we een tegoedbon. We moesten die nu dringend opkopen, omdat de vervaldag ergens in december was. Dus gisteren, samen met de andere boodschappen, dat ook nog maar afgewerkt. Vermits een aantal bellers kloegen over gekraak in onze telefoon, hadden we dan maar een nieuwe besteld. Vandaag dus luchter gehangen en nieuwe telefoon in gebruik genomen. Blijkt nu uit het eerste gesprek met mijn dochter, dat dat gekraak er nog steeds op zit. Zal dus aan iets anders liggen. Modem waarschijnlijk. Dus verder zoeken naar een oplossing.
Gisteren was het plan om een aantal winkels te doen om st Niklaas en andere geschenken te kopen. We moesten ook een bestelde telefoon gaan ophalen en we moesten de normale boodschappen doen. We gingen eerst naar dreamland om daar iets te zoeken. Vermits ik de bestemming niet kende , dan maar GPS gebruikt. Dat ding heeft ons door een veldweg gestuurd, waar je amper met een tractor door kan zonder verongelukken. Met heel veel geluk zijn we er door geraakt. Op een bepaald ogenblik zijn we recht naar de gracht geschoven en met een laatste ruk aan het stuur daar net niet in terecht gekomen. Uiteindelijk bleek de bedoelde eindbestemming op 100 meter van de grote baan te liggen. Haad ik maar snelle route ingetikt ipv kortste. De auto zit volledig onder de blubber. Morgen naar de car wash voor een flinke beurt.
Het is nu een beetje wintertijd en ik had me voorgenomen om dan eens extra grote kuis te houden in mijn foto's. Ik ben al zo ver dat ik van alles al een diareportage gemaakt heb. Nu is het nog een kwestie van die te branden. Het is tijd maken nu. Ik kan nu toch in mijn tuin niks gaan doen momenteel en dus heb ik geen enkel excuus meer om me hier niet volop mee bezig te houden. Zo ver ik zie dateren de oudste foto's van 17/2/2006. Het is dus al een tijdje geleden. Er staan meer dan 7000 exemplaren te wachten op verwerking. Zoals de meneer op de bijgevoegde foto in bewondering applaudiseerde voor hetgeen hij te zien kreeg, hoop ik in bewondering te staan voor mezelf voor het geleverde werk. Nu dus beginnen.
we waren zaterdag uitgenodigd bij mijn schoonzus en haar vriend, voor een etentje. Het was zeer lekker. Blijkbaar hadden ze rekening gehouden met alles wat ik graag eet. Het waren allemaal zeevruchten, te beginnen met oesters. En nog vergeten, eerst nog een hapje met krab, garnaal en rivierkreeftjes. Hoofdschotel, een heerlijke vissoep om vingers en duimen van af te likken. Als dessert een heerlijk gebak, met chocolade krullen overheen. Het is niet om jullie hartje waterachtig te maken, maar moest je ooit van plan zijn me eens uit te nodigen....
amaai, warm in de serre. 21 graden. Het was een tijdje geleden dat ik nog in mijn tuintje was. Echt een verrassing. De andijvie nog niet bervroren, in mijn serre volop peterselie en sla. Gebruik van gemaakt natuurlijk. Een gans stuk in winterruggen gelegd. (winterland) Prei meegebracht,, gekuist en ingevroren. Nog raapjes geoogst en ik zie dat er in mijn serre nog een knolselder te blinken staat. Ook een van dees meebrengen. Rode kool gesneden en morgen klaarmaken om in te vriezen. Minstens drie kilo. Dus met appels en ajuin, hebben we zeker een vijftal kilo in de diepvries. Dus zelfs in deze mindere tuinperiode toch nog werk en oogst. Het is nog lang, maar ik kijk al uit naar de volgende plant en oogsttijd.
Vorig jaar kochten we een nieuwe luchter voor de eetplaats. Bleek als we thuiskwamen dat dat ding op enkele centimeter boven de tafel bleef hangen. Korter maken kon niet, al vertelde de verantwoordelijke in de winkel, dat mits een beetje zaagwerk dat wel zou lukken. Uiteindelijk kregen we een tegoedbon. We moesten die nu dringend opkopen, omdat de vervaldag ergens in december was. Dus gisteren, samen met de andere boodschappen, dat ook nog maar afgewerkt. Vermits een aantal bellers kloegen over gekraak in onze telefoon, hadden we dan maar een nieuwe besteld. Vandaag dus luchter gehangen en nieuwe telefoon in gebruik genomen. Blijkt nu uit het eerste gesprek met mijn dochter, dat dat gekraak er nog steeds op zit. Zal dus aan iets anders liggen. Modem waarschijnlijk. Dus verder zoeken naar een oplossing.
Gisteren was het plan om een aantal winkels te doen om st Niklaas en andere geschenken te kopen. We moesten ook een bestelde telefoon gaan ophalen en we moesten de normale boodschappen doen. We gingen eerst naar dreamland om daar iets te zoeken. Vermits ik de bestemming niet kende , dan maar GPS gebruikt. Dat ding heeft ons door een veldweg gestuurd, waar je amper met een tractor door kan zonder verongelukken. Met heel veel geluk zijn we er door geraakt. Op een bepaald ogenblik zijn we recht naar de gracht geschoven en met een laatste ruk aan het stuur daar net niet in terecht gekomen. Uiteindelijk bleek de bedoelde eindbestemming op 100 meter van de grote baan te liggen. Haad ik maar snelle route ingetikt ipv kortste. De auto zit volledig onder de blubber. Morgen naar de car wash voor een flinke beurt.
