Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
24-08-2008
robot
Zoals een robot ga ik door het leven momenteel. Er is echter beterschap op komst. Dinsdag kan ik dan eindelijk naar het slaaplabo en nadien zal ik geholpen worden. Ik hoor van alle mensen die daar gepasseerd zijn dat ze een nieuw tijdperk begonnen zijn. Hoop doet leven. Na een aantal gesprekken vandaag, zie ik het allemaal wel weer zitten. Niet dat ik depri was, maar je kan wel eens in een putje zitten en je minder goed voelen.
mijn dochter schreef me dat al mijn kinderen hoogsensitief zijn. Als je dan op google of Cuil gaat kijken is dit net of het een afwijking is. Ik schreef terug naar ons Geertrui dat ik dit absoluut niet zo ervaar en dat ik best fier ben dat ik met bv bij een mooi klassiek muziekje kan zitten wenen en dat er andere momenten zijn bij bepaalde scènes in een film of een boek, dat ik ook de tranen kan laten vloeien. Ik voel het niet als een gebrek, eerder als een normaal menselijk fenomeen dat meer mensen zouden moeten hebben. De wereld zou er anders uit zien als iedereen dit moest hebben. Ik ben opgetogen dat ze zo hoogsensitief zijn. Dit zijn tenminste mensen en geen robots. Ik weet dat zij daar ook zo over denken.
net een schitterend gesprek gehad met mijn oudste dochter. Tof dat zo iets kan. Zo onbevangen en zo eerlijk. Ik geniet er van. Ik heb het al dikwijs geschreven dat ik zo graag heb dat mensen me gewoon de volle waarheid vertellen zonder omwegen.
Gewoon een bloemetje voor iedereen die zo begaan is met mijn gezondheid. Ik krijg zo veel reacties en zo veel goeie raad op mijn oververmoeidheid dat je het niet voor mogelijk houdt. Volgende dinsdag moet ik naar de slaapkliniek en misschien weet ik dan meer. Bedankt in ieder geval.
de drukke week is nog niet verteerd. Moe, doodmoe. Toch naar de tuin geweest om ajuinen te gaan oogsten. Eerst een beetje miezerregen, maar daarna een plensbui. Dus moeten stoppen met ongeveer de helft van de oogst. Morgenvroeg een nieuwe poging. Ik heb naar een aantal mensen van de familie al enkele foto's doorgestuurd van het trouwfeest van Adi en Sylvie. De kinderen hadden allemaal een stukje puzzel gekregen waarmee ze een foto moesten maken. Een tof idee. Hierbij het resultaat.
zaterdag naar trouwfeest van Adi en Sylvie geweest. Het was tof, het was mooi. Alles er op en er aan. Het was zo "naturel". Spontaan en eerlijk. Een huwelijk om nog jaren aan terug te denken. De familie nog eens terug gezien en gezellig bijgepraat. Mensen leren kennen en voor verrassingen gestaan, zo van : "hoe ken jij die twee?" of "ik wist niet dat..." Echt een prachtige dag. Behalve voor mijn broer weeral. Op weg daar naar toe met de auto in panne gevallen. Sleepdienst en al die dingen die daar dan op volgen. Uiteindelijk is alles weer goed gekomen en heeft hij dan toch het grootste stuk van het feest meegemaakt. De rest van de geschiedenis volgt later.