Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
18-01-2009
slaap
De jaren slaap tekort beginnen zo stilaan aan mijn psyche te vreten. Fysiek voel ik me absoluut in orde en eens ik weer in mijn tuin kan gaan werken is dat al allemaal verleden tijd. Toch heb ik minder wilskracht om een aantal dingen te realiseren die ik absoluut zou willen en moeten doen. Het administratieve bv lijdt er enorm onder. Ik leg dingen opzij die ik denk de andere dag te gaan doen, maar het blijft dagen en weken aanslepen voor ik er ook aan begin. Hoeveel zou ik niet geven om eens een aantal dagen fatsoenlijk te kunnen slapen en ook geestelijk te kunnen uitrusten. Deze nacht zat ik om 2,30 uur nog op en hield me bezig met sudoku en om 6,15 uur was ik er al weer uit. Het tast een aantal vitale gedragspatronen aan en ik voel me soms echt lusteloos, alhoewel mijn fysiek goed is. Veel dingen doe ik puur op karakter ondertussen. Als je toch niet kan slapen modder je zo maar wat aan en doe je gemakkelijke dingen en ga je de meest urgente zaken vermijden.
De pillen die ik moet nemen voor de ontsteking aan mijn knie, liggen vrij zwaar op mijn maag. Amaai, ik krijg ze maar niet verteerd. Als je dan die bijsluiter leest, zou je ze zo allemaal in de vuilbak gooien. Wat een bijwerkingen allemaal! Enfin, raad van de dokter opvolgen en slikken maar. Hebben jullie dat ook? Als ik een doosje met pillen openmaak, is dat altijd aan de kant waar die bijsluiter in de weg steekt. Met een vloek doosje weer dicht en aan de andere kant opendoen. Altijd blijven lachen, ooit lukt het me wel eens om van de eerste keer de juiste kant aan te treffen.
Mijn broer brengt regelmatig boeken over en van Feilx Timmermans mee. Volgens hem moet ik ondertussen al een serieuze en bijna unieke verzameling hebben. Zondag had hij nog twee zalige boeken bij. Eéntje over een tentoonstelling die gehouden werd nav zijn geboortedag en een andere geschreven door twaalf mensen die echt Timmermans liefhebbers zijn of waren. Of mijn boekenverzameling nu speciaal is weet ik niet, maar daar is het mij niet om te doen. Ik heb Timmermans altijd graag gelezen en zijn manier van natuurbeschrijving is gewoon uniek. Ik kan aannemen dat de jongeren hier niet zo veel voor voelen omdat dit allemaal te prozaïsch en te beschrijvend is, maar ik kan hier enorm van genieten. Het was een meester in zien en voelen. Aanvoelen zou ik eerder zeggen. Ook zijn simpele en eenvoudige tekeningen en schilderijen getuigen van zijn volksaard en toch voelde en zag hij meer in alles wat hij kon ervaren. Je moet het gewoon met je open ziel doen en je moet je er kunnen voor open stellen. Doorleven. Veel rondom ons is zo mooi om mee te maken en te voelen, maar je moet het ook kunnen zien.
Sinds zaterdagmorgen had ik pijn in mijn linkerknie. Zondag, toen mijn broer en schoonzus op bezoek waren werd het erger. Een voortdurend stekende pijn. Ik heb hen nog met de wagen naar tante en nonkel gebracht, maar ik kon amper de ontkoppeling nog induwen. Niks gezegd natuurlijk. 's Avonds werd het alleen maar erger. Een blijvende stekende pijn. Het is pas als het echt niet meer gaat, dat ik een dokter bel. Zo ben ik. Het zal wel doorgaan zeker. Gisteren dan toch een medisch advies gekregen. Een ontsteking op een of ander vochtblaasje dat daar ergens zit. "Maar enfin", zegt hij," je voelt toch dat die knie gloeiend heet is ." Pillen slikken. Een sterk spannende bandage en ijs aanbrengen. Ik, kon nog amper stappen gisteren, maar na één dag pillen is het al een heel stuk beter. Hij denkt dat ik ergens tegen gestoten ben. Natuurlijk vroeg ik hem of het ook niet kon komen van altijd dat trapladdertje op en af te komen met de grote kuis. Natuurlijk, zegde hij al knipogend.
