Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
01-02-2009
una voce particolare
Gisteren was het weer zo ver. De tiende aflevering van una voce particolare (ncrv), met een overzicht van een aantal vorige deelnemers aan deze zangwedstrijd, waarin men een klassiek geschoolde stem zoekt. De vorige jaren hebben we geen enkele uitzending gemist. Er waren een aantal prachtige stemmen bij, die nadien zelfs een wereldtour gemaakt hebben. Zeker kijken dus vanaf volgende zaterdag rond 20,15 uur op Ned 1.
Och, deze namiddag kon ik niet blijven zitten en dus besloot ik maar om wat oud brood naar de eenden te brengen op de vijver die achter mijn tuintje ligt. Plots hoor ik iemand roepen vanaf de straatkant en ik wil zo rap als het kan gaan kijken wie me er, met zo een kou, een bezoek komt brengen in mijn hofke. Ik wil snel het brugje over de beek nemen en ik schuif toch wel uit zeker en val pardoes in het ijskoude stromend water. Gelukkig waren het mijn zus en schoonbroer, die daar kwamen wandelen en me opeens niet meer konden terug zien en die dan zeer snel daar waren om me uit het ijskoude water te halen. Ik lag op mijn rug en hing met mijn schoen vast, tussen een draad en een metalen stang. Gelukkig waren zij daar om me te helpen, want anders had ik nog mijn schoen moeten proberen uit te wringen en dan had dit avontuur nog een beetje langer geduurd. Kletsnat terug naar huis gereden en onmiddellijk een hete douche genomen. Alle kleren in de was. Niet om snel te vergeten.
Vandaag zijn we bij mij oudste zus op bezoek geweest. Ze had er zo op gehoopt dat ik prei van uit mijn tuintje zou mee brengen. Ik ben deze morgen wel gaan kijken, maar de grond was zo hard bevroren, dat er geen doorkomen aan was. Het bezoek was in gezelschap van mijn nicht Mariakke en haar echtgenoot. Het was al heel lang geleden dat ze mekaar gezien hadden en het weerzien was de moeite. Ze hebben er van genoten en wij dus ook.
Ik was wat foto's aan het ordenen en zeer toevallig kom ik op een exemplaar van het café 't veloke in Gent. We waren enkele jaren geleden op bezoek bij nicht Kathleen, die daar al een aantal jaren woont. Zij daar dus naartoe met ons. Zo een etablissement heb ik nog nooit gezien. Het steekt er bomvol met alles en nog wat (klik op de foto) en je hebt amper plaats om je drankje dat je bestelde, ergens deftig neer te zetten. De uitbater vertelde gans zijn leven en ondertussen was hij een houten ladder aan het opbranden in zijn open haard. Hij schoof die naargelang ze verder oprookte, telkens een stukske verder in het vuur. Terwijl hij zo bezig was, had zijn poes ons avondeten al aangepakt. We hadden een broodje met americain gekocht en achter ons neergelegd en de kat was er al volop van aan het genieten. Al wat de cafébaas nog aan kleding heeft, hangt op de rugleuning van de zetel waar hij naast de haard in zit. Enfin, als je ooit eens in Gent komt, moet je er zeker eens binnen springen.
