Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
06-09-2009
nonkel
Gisteren nonkel gaan bezoeken in het verzorgingstehuis. Hij krijgt geen vast voedsel meer en ze geven hem nu van die kosmonauten voeding. Hij slaapt veel en is bijna niet te verstaan, als hij iets wil zeggen. Zijn bloeddruk is schitterend en hij heeft een sterk hart, zegt de dokter. Zijn moeder is 102 geworden, dus....
Deze namiddag belde mijn jongste zoon om te vragen of ik geen zin had om mee te gaan naar de memorial Vandamme. Een vriend van hem had twee vip tickets gewonnen, maar kon zelf niet gaan. Ik weet dat hij daar zeker graag naar toe gaat en dus ik ben hem rond 16 uur gaan halen en hop zonder dralen onderweg. Uur van aankomst in de vip tent, 18,15 uur. File!!! Natuurlijk op dat tijdstip van de dag op de ring van Brussel. Enfin, het was de moeite. We hebben alle wereldkampioenen bezig gezien. Ook mindere goden en mensen met minder talent (die misschien even hard trainen), maar als je zo een belevenis kan meemaken, kan je nog lang na genieten.
Bij het programmeren van tv programma's, kom ik automatisch terecht op de live uitzending van "de madammen" op vrt 2. Jongens toch, is dit onze cultuurzender? Moet je horen over wat ze bezig zijn. Mannenmode. De broeken moeten korter, zo precies of je hebt water in je kelder. De jeans moet een beetje opgerold worden en er moeten witte sokken onder. De gewone zwembroeken zijn uit den boze, het moet nu hoe kleiner , hoe beter. De mannen moeten ook naar de manicure. En zo gaan ze maar door. Ik gebruik speciaal het woord "moet" omdat dit voor hun allemaal heilig is. Cultuur????
Nu ga ik misschien iets te ver, maar ik mag zeker ook mijn mening hierover geven. Ik lees vandaag in de krant en zie nu een reportage op tv, iets over het dragen van hoofddoeken. Mens toch, waar zijn we mee bezig. Het heeft absoluut niets meer te maken met racisme, maar dit gaat al een stuk verder. Is een hoofddoek dragen nu al zo erg dat mensen hun kinderen van een bepaalde school weg gaan houden. Ik kan de minister van onderwijs perfect volgen. Hij drukt het absoluut ongenuanceerd uit en heeft hierin een eigen standpunt en een bepaalde mening en hij brengt dat klaar en duidelijk. Zijn mening en zijn visie. Kijk ( zie foto), dit verdragen we wel, maar bij een vrouw vinden we dat niet kunnen omdat het op onderdrukken lijkt. Onze mening en onze manier om daar naar te kijken. Ik zou zelf eens willen gaan praten met enkele mensen die vrijwillig een hoofddoek dragen. Kennen we ze? Is het vrijwillig? Wat dan met onze jongeren met hun piercings, petjes en ander arsenaal aan gekke kleding of gewoontes? Mag er iemand aan de loketten zitten op een gemeentedienst, die van kop tot teen getatoeëerd is? Waar ik me wel kan achter zetten is het verbod op het dragen van die imker pakken. Enfin, ieder zijn mening; Onlangs schreef me iemand dat Europa binnen een groot aantal jaren volledig moslim zal zijn. Is dit bedreigend? Kennen we de mensen niet genoeg?
Een uitzonderlijk jaar voor de tomaten. Ik ben volop aan het uitdelen, want ik heb al meer dan 250 kg geplukt en al een pak verwerkt in puree en ingevroren. We eten vandaag dus nog eens tomaten met gehakt. Recept? Ok, hier gaan we dan: tomaten uithollen en dit alles vermengen met gehakt. Week een boterham in melk. Uitwringen en ook bij het mengsel voegen. Een ei (in zijn geheel) bij doen en op smaak brengen met oregano en spaghetti kruiden. Voor de liefhebbers kan er ook wat ui bij. Je vult de uitgeholde tomaten hiermee en er boven op leg je enkele takjes peterselie. In de hoedjes, die je er terug op zet, een beetje goeie boter en dan in de oven. Op 225° gedurende drie kwartier tot een uur, al naargelang de dikte van de tomaten. Smakelijk. Oh ja ik denk nog aan iets dat ik zeker moet vertellen. Destijds met onze vijf kinderen, moesten we er zo altijd tussen de 40 en 50 klaar maken.
Nonkel lag op palliatieve zorgen en moet morgen naar een home. Zijn toestand is stabiel en dus mocht hij daar niet blijven. Tante kan absoluut alleen niet meer voor hem zorgen. Ze vroeg om raad en we zijn dus langs geweest. Moeilijke momenten. Wat moet je nu als advies geven? Echt niet simpel. Het komt wel allemaal in orde. (hoop ik)
