Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
31-01-2010
Winter
Is het ingebeeld of is dit nu een van de langste winters die ik ooit heb mee gemaakt. Ik heb er geen problemen mee, maar voor de mensen die dagelijks de baan op moeten is dit niet zo eenvoudig. Vandaag was het mooi met de stralende zon op die sneeuwlaag. Deze nacht zou er volgens de voorspellingen nog een wit bedje bij komen. Dan zijn de bomen ook weer enig mooi. Misschien moeten we het meer vanuit dat oogpunt bekijken en er de wegen ellende bij nemen.
Bij de slager hier kort in de buurt, gaan we af en toe eens wat boodschappen doen. Meestal, al moet ik tot scha en schande toegeven, is dat in het groot warenhuis. Spijtig, want die man hier heeft schitterende waren en goeie kwaliteit. Natuurlijk kijkt men op de moeite en de kostprijs. Als je toch al andere inkopen doet, neem je maar meteen het door hun aangeboden vlees mee. Luiheid? Een paar dagen geleden was ik dus bij de plaatselijke slager en ik zag daar vleesribben liggen, zoals ik er nog nooit gezien heb. Lange tijd geleden dat we dat nog gegeten hadden en dus maar meteen 2 kilo meegenomen. Als we zo iets klaar maken is dat meteen in het groot. Vandaag eten en de rest in de diepvries. Wij gebruiken een vrij simpel recept. Eerst de ribben laten dichtschroeien en dan een massa ajuin aan braden tot die slijmerig en donker bruin begint te worden. Terug de ribben er bij met laurier, azijn, bruine suiker, gember, klein beetje tijm,peper, zout en na een hele tijd stoven het nat binden met "vloeiende" bloem. Smakelijk.
Net een stuk gregoriaans gehoord. Mensen toch, dat is gewoon schitterend. Al is dat natuurlijk allemaal persoonlijk. Ikzelf kan er echt van genieten en daar in op gaan. Zweven gewoon.
Ik zou zo graag al in mijn tuintje bezig zijn, maar het zal nog niet voor direct zijn hoor en zie ik nu via de weerberichten. Nog te koud en te nat de volgende dagen ( en misschien weken). Och ja, dan is het voor iets later. Veel te voortvarend. Als ik in maart al iets zou kunnen doen is dit al schitterend. Maar ja ik ben zo ongeduldig.
Bij het overlijden van ons ma, had mijn zus een aantal paperassen aan mij gegeven die ze her en der in huis gevonden had. Ik ben eindelijk begonnen om daar eens gaan in te snuffelen en te vernietigen wat voor niemand nog enige waarde kan hebben. Dingen zoals plechtige communie prentjes en dergelijke hou ik zeker bij of ga ik in scannen. Ook vond ik nog een aantal officiële documenten terug, zoals wegenis taks, verkoop van een huis, het trouwboekje en zo nog meer. Ook was er het overlijdensbericht van overgrootmoeder bij. Geeft weer een aanzet om in de familiegeschiedenis verder gaan te snuffelen.
