Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
28-03-2010
pessimist
Deze morgen op de radio nog gehoord: ik ben een pessimist die altijd goed gezind is. Misschien zit ik ook zo een beetje in mekaar. Ik ben nooit slecht geluimd, maar ik zie vrij snel donkere kantjes aan zeer veel dingen. Dit en ook dat ergeren aan prullen, zal ik moeten afleren. Kan dat nog wel op mijn leeftijd? Amandine zegt me dikwijls, dat het geen zin heeft om me bv te ergeren aan dingen, zoals het verkeer. Ze heeft gelijk. Die persoon in de andere wagen hoort me toch niet en ondertussen wordt zij onrustig door hetgeen ik allemaal roep. De aard van het beestje. Ik beloof dat ik mijn best zal doen.
Ik hou me met te veel kleine en onnozele dingen bezig. Ik kan me ergeren in zaken die eigenlijk niks betekenen. Zo klim ik regelmatig in de pen voor het niet ontvangen van bepaalde weekbladen. Vlammende brieven. Ik schrijf zelfs naar ministers. Naar de stad Leuven stuurde ik ook al een aantal mails. Daar heb ik ook al resultaten mee geboekt. Ik zou daar eigenlijk moeten mee stoppen, want ik jaag me op in dingen waar ik toch niet veel kan aan veranderen. Het is tenslotte de hoogst politiek verkozene die uiteindelijk toch bepaald wat er moet gebeuren en die de te volgen lijnen uitstippeld en bepaald. De rest moet maar volgen. Soms krijg ik eens een antwoord dat degelijk onderbouwd is. Ach ja.
Amandine en ik hadden vandaag een afspraak met mijn allereerste kot bazen. Ik was amper 21 en pas getrouwd en Agnes en ik trokken als jong koppel, naar een bovenverdieping in een huis in Kortenberg. Toffe en zeer warme mensen en enorm gastvrij. Na de ontmoeting van vandaag met Frans en monique, zeker geen andere mening. Integendeel. Heel veel herinneringen boven gehaald natuurlijk. Kan ook niet anders. Onze oudste is daar geboren. (zie foto) Toeval. Mijn broer belt deze mogen om te vragen of hij deze middag kan komen eten. Absoluut geen probleem. Altijd tof als hij eens langs komt. Natuurlijk waren we tijds gebonden, maar dat gaat allemaal, zonder enig probleem. Even iets meer aardappelen schillen en nog een stukje vlees uit de diepvries halen en we zijn met drie aan het eten ipv met twee. Een toffe middag gehad met Vik en nadien ook gezellig met Frans en Monique. Zelfs nog een tof vervolg van de dag met een bezoekje aan Sofie haar winkel. Sofie (Eerste??? lief van mijn oudste zoon) al meer dan vijfentwintig jaar niet meer gezien of gehoord en toch is het zo precies of ze liep gisteren nog binnen en buiten bij ons.
Gisteren in "de laatste show" op TV een interview gezien met Selehattin Koçak. Eigenlijk een Vlaming die hier door Turkse Islamieten (zijn ouders) is groot gebracht. Hier geboren en getogen. Eigenlijk is dit het schoolvoorbeeld. Hij schreef een boek met als titel " wie is er bang van de Islam". Alle commentaren daarrond gelezen en zijn schrijven onmiddellijk besteld. Dit wil ik absoluut lezen. Vooroordelen worden weg genomen. Hij pleit voor wederzijds begrip tussen allochtonen en autochtonen. Hij schuwt zeker geen aanvaring met de de extremen in onze maatschappij. Een schitterende vent. Een zeer realistische geest. Alle bewondering voor wat hij doet en ook zeker over zijn kijk op onze maatschappij.
Dit begrijp ik niet. Auto's mogen niet meer in de stad. Leuven in een schoolvoorbeeld. De geplande werken bewijzen dit nog maar eens. Wat lees ik vandaag? Open vld wil nu ook de bussen uit de stadskern houden. Hoe geraken de mensen dan nog ergens? Ik begrijp hun standpunt dat het aantal af- en aan rijdende bussen polluerend is, maar ofwel laat je het gewone auto verkeer toe, ofwel is het alternatief het openbare vervoer. Ik begrijp het niet.
Toen we enkele dagen geleden van Hasselt terug kwamen had ik onderweg verteld dat ik met mijn autoverzekering op -2 stond en dus al jaren ongeval vrij was. Daarom heb ik een attest ontvangen dat mijn premie nooit zal verhogen. Wil natuurlijk lukken dat bij het binnen komen van Leuven, ik bijna een aanrijding had. Het was een jong heethoofdje, die nadien vlak voor mij stopte, uit zijn auto stapte om me allerlei verwijten naar het hoofd te slingeren en daardoor hinderde hij ook alle aankomende verkeer. Hij bleef maar door gaan. Dingen zoals, neem jij voorrang van links...(terwijl ik van rechts kwam) Moest ik uitgestapt zijn, was hij misschien kompleet uit de bol gegaan. Ik ben dus rustig blijven zitten en heb hem alleen gezegd dat er toch niks aan de hand was, behalve even een beetje verschieten. Toen keek hij heel ostentatief naar mijn nummerplaat en begon hij zogezegd te telefoneren. Uiteindelijk is hij door gereden met zijn GSM in de hand. Toen had ik echt goesting om zelf naar de politie te bellen om dit te melden, maar mijn gezond verstand zegde me dat dit allemaal geen nut zou hebben en ik ben dus maar rustig door gereden.
Vandaag naar de technische controle geweest met de auto. Geen probleem. We maken alsmaar minder kilometers per jaar en dat ding blijft dus zo goed als nieuw. Toen ik nog werkte deed ik een 30.000 km per jaar en nu zal dat nog 5.000 zijn. Als ik dan begin te rekenen gaat die auto nog mee tot ik niet meer kan. Ik zit nog maar aan een kleine 75.000 km, dus nog jaren te goed aan dat gemiddelde.
