Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
09-05-2010
optreden co Dans
Schitterend!!! Dat is wat ik tegen Goedele gezegd heb na het optreden vandaag. Het was spetterend, uniek, subliem gewoon. Wat een voorstelling!!! Een prachtige show met danseressen die zich volledig gegeven hebben. De choreografie was weer af en de belichting en de slide show op de achtergrond waren meesterwerken. Proficiat. Ik heb met volle teugen genoten.
Deze avond gaan we naar de voorstelling van co Dans in de stadsschouwburg in Leuven. Het zal weer een unicum zijn. Ik kijk er al een tijd naar uit. Altijd enorm mooie voorstellingen. Dingen die je naar het hart grijpen en die je echt kunnen beroeren. Kippenvel. Dat is waar ik echt van hou, dingen die me beroeren. Misschien ben ik te gevoelig, maar door zulke voorstellingen laat ik me mee slepen. Morgen meer hierover.
Vandaag afgesproken met mijn twee zonen. Eigenaardig dat de gezinssamenstelling bij mij, dezelfde is dan bij ons thuis destijds. Twee zonen en drie dochters, al is de volgorde niet identiek. Bij mij is het de oudste en de jongste die van het mannelijk geslacht zijn. Het leeftijdsverschil bij ons is redelijk groot, maar als je hun leeftijd al bereikt hebt, maakt dat absoluut geen verschil meer uit. Het zijn beiden zeer volwassen kerels die op een gelijke basis kunnen spreken. Ze hebben op hun eigen manier een bepaalde kennis opgedaan en zijn in hun eigen leefwereld uniek. Dat heb ik destijds ook ondervonden. Vroeger was ik het klein manneke thuis en later kon ik op een volwassen manier mee praten met de anderen. Wat maakt een aantal jaren uit als je al boven de dertig en de veertig bent, zoals mijn zoons. Hierbij een foto van mij, toen ik er nog moest aan beginnen. Toch voelde ik me al volwassen.
Niet veel zin vandaag om ook maar iets te doen. Zelfs geen berichtje op mijn blog achterlaten. Mezelf wat moed ingesproken en dan toch maar naar de kapper geweest, gaan winkelen, gelezen, wat administratie bij gewerkt, een aantal telefoons gedaan en dan tv gekeken. Dan toch nog de tijd genomen om een blogje te plegen. Dit zal het echter zijn voor vandaag. Morgen beter. Ik zal het wel eens uitleggen.
mijn tuinbuur heeft een regenton onder de afloop van zijn serre staan. Je weet wel zo een groot plastieken vat van, ik denk, honderd liter. Zijn ze die toch niet komen pikken zeker. Ja ,onze tuintjes liggen vrij afgelegen en 's nachts is daar dus geen enkele controle. Ze hebben ook geprobeerd om prei uit te trekken. Wij planten die echter zeer diep en dan hogen we die nog op om meer wit te hebben aan onze planten. Je moet die dus uit doen met een schup, anders lukt dat niet. Wie doet nu zo iets stom?
Mijn soulmate Tom is op bezoek geweest. Altijd een zeer speciale ervaring. Spijtig zie ik hem gewoon te weinig. Je weet en je voelt gewoon dat je samen in dezelfde richting denkt. Ik herinner me, toen we destijds, samen met een hele bende een pint gingen drinken of een gesprek hadden, of in een vergadering waren, toen moest ik zeer snel zijn om hem voor te zijn om dan uiteindelijk toch hetzelfde antwoord te geven of dezelfde tussenkomst te proclameren. Ik hou van het eerlijke gesprek, zonder franjes. Het gewoon jezelf kunnen zijn en zeggen wat op je tong ligt. Hij is echt een man naar mijn hart .
Kinderen worden groot en hebben ook al een respectabele leeftijd ondertussen. Joost (hierbij een foto kort na zijn geboorte) is op bezoek voor 14 dagen. Hij komt onder andere om een foto reportage te maken van het allerlaatste ballet optreden van co Dans onder leiding van Goedele. Het zal echt weer de moeite zijn. Niemand maakt die opnames zo mooi. Het totaal pakket van dat optreden is altijd schitterend. De choreografie van Goedele. De belichting, het decor, de affiches en zo veel meer nog, van Tom en dan nadien de opnames op dvd en de foto's, maken het altijd tot een prachtig geheel. Zeer gewaardeerd door iedereen. Zeker door de mensen die de danswereld kennen. Normaal komen naar een voorstelling van de balletschool, altijd de ouders, grootouders, tantes en nonkels enz. In dit geval MOET je gewoon komen kijken voor de uitstraling en voor de indruk die het geheel op jou zal maken.
