Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
08-08-2010
limburgse gewoonte?
Altijd veel te veel eten in huis halen als er iemand langs komt is een Limburgse gewoonte. Door met zo iemand getrouwd geweest te zijn zal ik wel een deel van die traditie overgenomen hebben zeker. We zijn nog altijd aan het eten van het voedsel dat ik in huis haalde voor mijn verjaardag. Er is al een deel in de groene bak verdwenen, maar we hebben vandaag bezoek en de kaas en de chips + de gerookte zalm, zullen er vandaag wel door gaan.Alles nog vers en onaangeroerd.
Gisteren stuurde Guido me een aantal foto's door van onze jonge jaren. Schitterend gewoon. Ik wist niet dat daar ooit een opname van gemaakt werd. Er komen veel herinneringen boven. Ik ben hierover echt opgetogen. Frans links, ikzelf in het midden en Guido rechts. Wij waren geen muzikanten, absoluut niet. We konden geen noot lezen, maar toch brachten we, naast ons optreden als clown, voorstellingen met muziek. We hoopten een publiek te onderhouden, maar wijzelf hebben er, denk ik, het meeste plezier aan gehad.
Ik moet dringend een grote kuis in de diepvriezers maken. De nieuwe oogst komt volop binnen en ik heb nog groenten van vorig jaar. Ik weet absoluut niet hoe lang dat goed blijft. Toch zonde om een pak te moeten weg gooien. Ik zet altijd veel te veel, dat weet ik, maar mijn tuin moet vol staan. Ik laat niet graag een meter over waar ik niets gezaaid heb. Momenteel snijbonen met de vleet en ik heb nog 6 pakjes staan. Iemand interesse?
Kleindochter Helena is weer vertrokken naar Portugal. Ach ja we zien ze maar een paar keer per jaar en dan is het altijd moeilijk om afscheid te nemen. Ze is gelukkig ginder, daar ben ik vast van overtuigd. Toch is ze zeer graag hier bij de familie. Je voelt dat en je ziet dat. Nochtans zal ze een Portugese zijn en blijven. Deze namiddag dikke tranen. Zeker van de kleinkinderen , maar ook van tante Goedele natuurlijk. Bij de anderen zal het dan ingehouden verdriet zijn, je weet wel, een man mag dat niet laten zien. Ikzelf kan er absoluut niet tegen;
Zondag bbq bij Peter en Agnes. Heel tof, weer eens met gans de bende samen. Alleen Nian ontbrak. Dus maar geen foto genomen van de kleinkinderen. Ik had het willen doen, maar ben het in de loop van de namiddag gewoon vergeten. Zoals ik eerder al schreef, dat zijn zo van die bijeenkomsten waar ik enorm veel belang aan hecht en waar ik me kan aan optrekken. Nog steeds niet naar mijn tuin geweest. Mijn lang leven en mijn deugd. Straks naar de dokter. Hij zal me door verwijzen voor een aantal onderzoeken. We zullen wel weer zien.
