Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
17-06-2012
overschrijving
Natuurlijk heeft dit allemaal met administratie te maken, maar het kost allemaal veel meer dan het factuurbedrag. We ontvingen een rekening van 1,62. Tante kreeg er eentje van 3,72. Dan begin ik spontaan te rekenen. De tijd die nodig is om die factuur te maken is te verwaarlozen, want dat zal automatisch gebeuren zeker. Toch moet dat afgedrukt worden! Kost van inkt en papier? Misschien moet iemand dat ook nog onder omslag steken? Postzegel! De brief moet bij de post terecht komen. Van daar naar Brussel en terug naar Leuven, van waar die vertrok. Hier door de postdiensten geleverd. Nog niet gedaan. Wij betalen via pc, maar er zijn een aantal mensen die dat formulier invullen en er mee naar de bank gaan. Die steken dat daar in een speciale bus. Van daar vertrekken die overschrijvingen naar een centraal punt waar ze verwerkt worden. Hoeveel dan de uiteindelijke kostprijs is wil ik niet weten.
Ik begon net de belastingen in te vullen op tax on web. Vorig jaar geen enkel probleem gehad. Alles mooi voor ingevuld. Dit jaar dus niet. Waarom nu niet, blijft me een raadsel. Ze kennen van een arme gepensioneerde toch al zijn inkomsten en uitgaven. Het enige wat ik vorig jaar moest aanpassen, waren de bedragen die we aan goede doelen gegeven hadden. Ik ben er dus nu mee gestopt en zal herbeginnen met de aangifte nadat ik de nodige opzoekingen in alle papieren zal gedaan hebben. Moet dit allemaal toch zo moeilijk?
Daar net ben ik een cadeau gaan kopen in de Karma op de Naamse steenweg. De winkeldame vroeg of ze enig advies kon geven bij de keuze. Gekozen wat ze me voorstelde. Onmiddellijk komt er een mevrouw op me af met de mededeling dat ze hetgeen ik gekocht had ook wel eens als een presentje zou willen. Ik praat verder met de winkeldame en ik hoor dat ze Limburgse is. Nog verder doorgebabbeld over Nederlands Limburg, want ze is afkomstig van Achel, dus bijna aan de grens. Ik begin vanalles uit te leggen over ons laatste verblijf kort bij Valkenburg en ons bezoek aan "Mondo Verde". Komt er een andere dame af om te bevestigen dat dit wel degelijk mooi is en dat je daar gemakkelijk een daguitstap kan van maken. Luisterende oren. Opgelet wat je in een winkel allemaal zegt. Luisterende oren!
Mijn vrouw had bij haar val van vorige zondag een serieuze hoofdwonde en een zware hersenschudding. Ik stuur een mail met dank aan de hulpdiensten. Ongelooflijk hoe die mensen reageren. Natuurlijk hebben we geluk om kort bij het UZ te wonen. Ze stonden hier binnen de 3 minuten en terwijl ze onderweg waren belden ze ook nog met instructies. Hoedje af. Ook had ik het geluk dat nichtje Margrietje toevallig van dienst was. Ze zette haar onmiddellijk in en gaf de nodige orders en instructies om alles verder op te volgen.
Echt zeer tevreden over de hulp van de spoed van UZ Leuven. Gisteren viel mijn vrouw hier bij ons in de garage met een enorme smak tegen de grond. Een hoofd begint onmiddellijk enorm te bloeden natuurlijk. Ik was echt in paniek en belde de hulpdiensten. Die stonden hier op 3 minuten en terwijl ze onderweg waren hebben ze me ook nog getelefoneerd om een en ander te vragen en om instructies te geven. Er werkt een dochter van mijn zus op spoed in Leuven en ik had het geluk haar daar te treffen. Spijtig genoeg moest ze weg met de MUG. Toch de nodige hulp gehad van Margrietje. Enfin alles is goed afgelopen. Vrouwtje terug thuis. Ze moet rusten en zo veel mogelijk slapen.
Ik had me het einde van vaderdag wel enigszins andersvoorgesteld. We zijn deze middag met kinderen en kleinkinderen gezellig gaan eten. Toen ik boekte vertelde men mij dat binnen alles volzet was en dat we buiten nog wel plaats hadden. Risico genomen en geluk gehad met het weer. Het was gewoon schitterend. Bij thuiskomst echter is mijn vrouw gevallen. Serieuze hoofdwonde. 100 getelefoneerd. Die mannen stonden hier binnen de 5 minuten. Vervolg. Spoed tot in de late avond. Het vrouwke zal daar de nacht moeten doorbrengen. Straks ga ik ze terug naar huis halen.
Daar net ben ik een cadeau gaan kopen in de Karma op de Naamse steenweg. De winkeldame vroeg of ze enig advies kon geven bij de keuze. Gekozen wat ze me voorstelde. Onmiddellijk komt er een mevrouw op me af met de mededeling dat ze hetgeen ik gekocht had ook wel eens als een presentje zou willen. Ik praat verder met de winkeldame en ik hoor dat ze Limburgse is. Nog verder doorgebabbeld over Nederlands Limburg, want ze is afkomstig van Achel, dus bijna aan de grens. Ik begin vanalles uit te leggen over ons laatste verblijf kort bij Valkenburg en ons bezoek aan "Mondo Verde". Komt er een andere dame af om te bevestigen dat dit wel degelijk mooi is en dat je daar gemakkelijk een daguitstap kan van maken. Luisterende oren. Opgelet wat je in een winkel allemaal zegt. Luisterende oren!
