Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
mijn bomma bakte destijds de allerbeste frieten van de wereld. Lag dat aan het vet dat ze gebruikte of waren het de aardappelen? In ieder geval, die "zongen" nog als ze op tafel kwamen. Ik maak zelf regelmatig eens van die knapperig en mooi bruin gebakken frieten. Heel dun gesneden liefst. Maar ze kunnen van verre na niet rieken aan die van bomma en die zingen niet meer als ze op tafel komen. Iemand een suggestie om dezelfde kwaliteit te verkrijgen dan hetgeen ik vroeger op mijn bord kreeg?
Waarschijnlijk zo ergens eens iets gevonden op internet en dan maar opgeslagen in mijn muziekbestand. Toevallig terwijl ik hier bezig ben en mijn oortjes op heb, hoor ik die muziek. Bulgarian Klezmer (of Kletzmer?) Natuurlijk onmiddellijk verder gaan zoeken en je kan er veel over en van vinden. Met plezier en liefde gespeelde muziek. Ook hier kan ik echt van genieten. Terwijl ik dit schrijf heeft mijn computer beslist om me nu een klarinet kwintet van Mozart te laten beluisteren. Het volgende zal "vier leste lieder" van Richard Strauss zijn. Zo ga ik maar door.
Ik doe de papieren voor tante Lisette. Ik kan begrijpen dat ze dat allemaal zelf niet meer kan. Je weet wel, bankuittreksels halen en klasseren, haar facturen betalen en nadien mooi in mapjes opbergen en al de rest, want België is een echte papierwinkel. Af en toe moet ik ook eens geld van haar rekening halen en naar haar brengen. Die machines bedienen doet ze niet graag en ze weet ook niet hoe het moet. Och ja, een kleine moeite voor mij en graag gedaan bovendien. Misschien is er later voor mij ook een brave ziel die dit alles oplost.
Verdomme toch. Oei, slecht begonnen als je over dat onderwerp iets wil schrijven. Ik voel me hier soms de biechtvader van het gebouw. Iedereen komt met zijn problemen (pjes) op mij af. Ik zal een luisterend oor hebben zeker. Nochtans kan ik aan het topje van mijn vinger voelen of ze de waarheid spreken of ze me voor hun kar willen spannen. Och ja, dan is het ook maar zo, maar soms kan het te veel worden.
In een appartementsgebouw is het natuurlijk een komen en gaan. Omdat iemand me vroeg om de foto's van vorig jaar door te sturen, ben ik natuurlijk gaan kijken wie er toen aanwezig was. Een aantal mensen ontbreken gewoon dit jaar en natuurlijk zijn er nieuwe gezichten bij gekomen. Zoals ik al een paar keer geschreven heb, praat ik met iedereen en zeg ik ook goeiedag tegen iedereen die ik hier tegen kom. Ik ben zo en ik zit zo in mekaar. Dit jaar een Zuid Afrikaanse tegen gekomen en twee Senegalezen. Toffe mensen. De foto die ik hier bij plaats heeft daar niks mee te maken, maar het was ook een spontane dame.
mijn bomma bakte destijds de allerbeste frieten van de wereld. Lag dat aan het vet dat ze gebruikte of waren het de aardappelen? In ieder geval, die "zongen" nog als ze op tafel kwamen. Ik maak zelf regelmatig eens van die knapperig en mooi bruin gebakken frieten. Heel dun gesneden liefst. Maar ze kunnen van verre na niet rieken aan die van bomma en die zingen niet meer als ze op tafel komen. Iemand een suggestie om dezelfde kwaliteit te verkrijgen dan hetgeen ik vroeger op mijn bord kreeg?
In een appartementsgebouw is het natuurlijk een komen en gaan. Omdat iemand me vroeg om de foto's van vorig jaar door te sturen, ben ik natuurlijk gaan kijken wie er toen aanwezig was. Een aantal mensen ontbreken gewoon dit jaar en natuurlijk zijn er nieuwe gezichten bij gekomen. Zoals ik al een paar keer geschreven heb, praat ik met iedereen en zeg ik ook goeiedag tegen iedereen die ik hier tegen kom. Ik ben zo en ik zit zo in mekaar. Dit jaar een Zuid Afrikaanse tegen gekomen en twee Senegalezen. Toffe mensen. De foto die ik hier bij plaats heeft daar niks mee te maken, maar het was ook een spontane dame.
