Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
27-10-2012
trucs
Al een aantal jaren is het de gewoonte geworden dat ik met de Kerst telkens een aantal goocheltrucs doe. De kleinkinderen staan er met hun neus op en zijn me dikwijls te slim af. Vorig jaar had ik iets met een zogezegde onzichtbare draad. Pech! Ik stond naar de verlichting achter mij en Evora riep heel vrolijk; "he opa er hangt een koordje aan die kaarten" Een volgende truc thuis uitgeprobeerd. Vergeet het maar. Ze had hem door na een paar keer herhalen. Ik kocht al een aantal dingen op internet, maar daarvoor moet je dus een echte goochelaar zijn. Och zo erg is het allemaal niet.
Vroeger volle zalen en nu nog enkele getrouwen. Even in een dipje? Toen ik een heel stuk jonger was, kon het niet op. Een pak vrienden en kennissen. Ik herinner me nog de tijd toen Agnes en ik in allerlei verenigingen actief waren. Mens toch, we kenden het halve dorp. Iedereen kwam over de vloer en iedereen kende ons ook. Heel plezante herinneringen aan. Er schiet niks of zeer weinig meer van over. Ik begrijp het allemaal en ik kan er een perfecte uitleg aan geven. Misschien hoeft het ook allemaal niet meer. Toen ik met pensioen ging werden er dure eden gezworen. We zouden mekaar blijven zien en regelmatig samen komen. Vergeet het. Ik voel me niet eenzaam, absoluut niet. Er is mijn familie, enkele ouwe getrouwen en een paar "goeie" vrienden.
Vroeger volle zalen en nu nog enkele getrouwen. Even in een dipje? Toen ik een heel stuk jonger was, kon het niet op. Een pak vrienden en kennissen. Ik herinner me nog de tijd toen Agnes en ik in allerlei verenigingen actief waren. Mens toch, we kenden het halve dorp. Iedereen kwam over de vloer en iedereen kende ons ook. Heel plezante herinneringen aan. Er schiet niks of zeer weinig meer van over. Ik begrijp het allemaal en ik kan er een perfecte uitleg aan geven. Misschien hoeft het ook allemaal niet meer. Toen ik met pensioen ging werden er dure eden gezworen. We zouden mekaar blijven zien en regelmatig samen komen. Vergeet het. Ik voel me niet eenzaam, absoluut niet. Er is mijn familie, enkele ouwe getrouwen en een paar "goeie" vrienden.
Niet in 2014, maar al volgend jaar, zou Ford Genk sluiten. Weeral 10.000 banen die verloren gaan. Dat is wat ik tot nu toe gelezen heb. Straks zal ik wel meer vernemen in het nieuws. Maar of ik het nu weet of niet, niks zal iets aan die situatie veranderen. Ongelukkige mensen die daar al heel hun leven gewerkt hebben en die verknocht zijn aan dit bedrijf. Dat zich echt verbonden voelen met een bedrijf, bestaat niet meer of zal in de toekomst afnemen. Geld is het enige wat nog telt. Ik was vroeger ook een trouwe werknemer en toch waren er mensen bij die niet meer wisten waar ze werkten, eenmaal ze de deur achter hen hadden dicht gedaan.
Ik schreef er vroeger al over. In reclame op radio of TV MOET er tegenwoordig Engels gesproken worden. Versta me niet verkeerd. Ik heb niks tegen die taal, maar (en dat is een persoonlijke mening) de laatste tijd is het echt overdreven. Engels is echt de wereldtaal aan het worden. Waar je ook komt, de jeugd spreekt overal een woordje Engels. Gemakkelijk voor ons natuurlijk, maar moet dat nu in reclame en als benaming voor dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen? Zelfs op Franstalige zenders gebruiken ze Engelse termen. Leve het Zuid-Afrikaans.
Momenteel is dit het zicht van op ons terras. Herfst is schitterend met al zijn kleurenpracht, maar zonder afbreuk te doen aan al het moois nu momenteel in de natuur, zie ik toch liever het kleurenpallet van jong groen. Goed, momenteel echt de moeite om naar te kijken. Romantisch. Uren kunnen duizenden mensen daar over schrijven en praten. Ik kan ook niet ontkennen dat ik spontaan naar mijn camera grijp en probeer hier op die manier ook echt van te genieten. Toch kriebelt het bij mij meer in het voorjaar. ,
Momenteel is dit het zicht van op ons terras. Herfst is schitterend met al zijn kleurenpracht, maar zonder afbreuk te doen aan al het moois nu momenteel in de natuur, zie ik toch liever het kleurenpallet van jong groen. Goed, momenteel echt de moeite om naar te kijken. Romantisch. Uren kunnen duizenden mensen daar over schrijven en praten. Ik kan ook niet ontkennen dat ik spontaan naar mijn camera grijp en probeer hier op die manier ook echt van te genieten. Toch kriebelt het bij mij meer in het voorjaar.
