Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
16-02-2014
met de trein zou .
Met de trein zou je er al zijn. Vergeet het maar! Gisteren kwam mijn broer op bezoek. Hij woont in Brugge en de trein is dus het ideale vervoermiddel. Rond half elf krijg ik een berichtje dat de trein 25 minuten vertraging heeft. Een uur later volgt een tweede sms om te melden dat er nog eens twaalf minuten bijgekomen zijn. Stel dat je ergens stipt op tijd moet zijn!
Een jaar of vijtien geleden waren we met vakantie in Sardinië. Elke avond kwam daar altijd een prachtig opgekleed koppel, steeds als allerlaatste naar het restaurant, kwestie van op te vallen. De kleuren van zijn hemd en das waren altijd aangepast aan de kleuren van haar kleed. Een mooi stel dachten we, tot... Op een dag, terwijl mevrouw aan het zonnen was, hoorden we hem bellen. Het was alsmaar van liefje van hier en liefje van daar. Hetzelfde maak ik hier nu mee. Rond acht uur 's morgens staat hier in een garage altijd iemand te telefoneren. Hij spreekt niet zo stil en dus zou ik, indien ik dat zou willen, elk woord van dat gesprek kunnen opvangen. Gisteren nog hoorde ik hem zeggen; "Ja maar liefje, we zullen daar wel een oplossing voor vinden". Het zal ook wel een ideaal koppel zijn zeker. Wedden dat ze morgen samen op restaurant gaan voor Valentijn.
Al minstens vijf maand gaan wij dagelijks op restaurant. Er zijn drie gelegenheden in de buurt en op loopafstand die we wekelijks een paar keer bezoeken. We gaan altijd over de middag en dan zit er niet zo veel volk en dus hebben de mensen tijd om een babbeltje te doen. Zo leer je niet alleen de baas kennen, maar ook het regelmatig terugkerende kliënteel. Op die manier en door met die mensen te babbelen heb ik een aantal schitterende namen en adressen gekregen om een interview gaan te doen. Vandaag kwam er nog iemand naar mij met de vraag of ik de foto van zijn grootmoeder niet kon afdrukken in een aantal exemplaren. Ik zou er een handeltje kunnen van maken, want ook nog gisteren kwam er iemand anders vragen of ik de foto van zijn schoonmoeder niet wou doorsturen. Daar is het mij niet om te doen. Ik had plezier aan die gesprekken en daar mee uit.
Ik ben geen tv kijker. Ik zit met mijn laptop op mijn schoot in de zetel en kijk dus met een half oog mee. Soms staat er eens een zender op waar ze reclame geven. Wat ik me altijd afvraag is, hoe die reclamemakers sommige dingen verkocht krijgen aan de bazen van grote firma's. Ik geef een voorbeeld van wat ik gisteren zag. Komt een jongetje aangereden met een speelgoedauto en pikt in de living een meisje op. Samen rijden ze naar de keuken en daar staat een droogkast. Zegt het jongetje: "oh, wat een mooie droogkast". Het meisje daarop: "ja en het is een A klasse". Jongens toch, wat iets stoms. Hoe krijg je zo iets verkocht? Wie weet hoeveel heeft dat dan wel niet gekost. Hoe krijgen ze zo iets door de strot van een directeur van een firma. Dat moet geen slimme man zijn.
