Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
13-07-2014
aiai
De teleurstelling is enorm groot voor het gastland op het WK. Als Nederlands tourist zou ik nu maar binnen blijven. Zeker niet naar favelas gaan. Ai, arm Brazilië. Het grote voetballand verslagen op eigen terrein. Ik ga niet zeggen dat ze niet goed speelden, maar dat sprankelende en dat inventieve is er net niet. Als een ploeg moet afhangen van één speler (Neymar) dan is het erg. Bij Nederland speelde Robben weer een dijk van een wedstrijd. 't Is erg voor een land waar iedereen opgroeit met voetbal. Nog één match en de voetbalgekte is voorbij. Toch ga ik nog eens kijken.
Onze living en de inkomhall zijn zo stilaan aan het veranderen in een tentoonstellingsruimte. De meningen over wat hier hangt zijn telkens verschillend. Sommigen vinden dit dan weer mooi en anderen zien dan toch liever iets anders. Het kan mij eigenlijk weinig schelen. Een discussie over kunst ga ik niet meer aan. Wat is kunst trouwens? Het is niet omdat er voor een Van Gogh miljoenen gegeven wordt, dat dit dan noodzakelijk voor iedereen mooi moet zijn. Zo was ik eens in het museum van moderne kunsten in Rotterdam en ik heb me daar kreupel gelachen. Vorige week begon ik daar over te praten met iemand en die vond dat mooi. Ieder zijn meug. Ik moet het voorzichtig aanbrengen bij mijn vrouw, maar ik heb nog enkele centimeter over om nog wat bij te hangen. Misschien eens als ze weg is? Binnenkort kan ik een inkom vragen als er iemand op bezoek komt.
Onze living is nu definitief mijn tweede bureau geworden. Er hoopt zich een papierstapel op en er staan twee computers. Dat heb je natuurlijk met die lap tops. Je kan die overal meezeulen, want dat is draadloos. Vroeger bracht ik een aantal uren door op mijn kamertje, maar nu zit ik gewoon in de leefruimte. Ik kocht zo een kussen om op mijn schoot te plaatsen en voila. De printer kan ik van hieruit bedienen en ik moet me alleen nog verplaatsen als ik een scan moet maken. Ik schreef nu wel draadloos, maar het aantal kabels dat achter alle toestellen hangt is gewoon niet te tellen. Draadloos is dus absoluut niet draadloos. Gemakkelijk is het wel, dat moet ik toegeven. Vanuit mijn luie zetel kan ik de ganse wereld bereiken. Ik kan met één oog tv kijken en ondertussen iets op mijn computer doen. Tegelijkertijd kan ik dan ook nog muziek beluisteren met mijn hoofdtelefoon. Op het scherm is een camera ingebouwd en dus kan ik dan ook nog praten met iemand aan de andere kant van de wereld. Alhoewel die camera dikwijls beter zou uit staan, zoals nu bijvoorbeeld. Zo in het midden van de nacht is het geen zicht. Ik ga nog maar eens proberen om een uur te slapen.
Mijn neef Karel was vandaag op bezoek en bracht twee schitterende boeken mee van Timmermans. Twee pareltjes. Werken die echt zeldzaam zijn. Daar is het mij niet om te doen. Het is niet omdat ik dan nu dingen heb die bijna niet meer te vinden zijn, maar ik ontdek nu weer iets dat ik nog nooit onder ogen kreeg. Een openbaring gewoon. Ik ben er deze namiddag al uren zoet mee geweest. Ondertussen heb ik mijn hoofdtelefoon opgezet met Bruckner. Het was lang geleden. Toch ga ik straks terug Porgy and Bess nog eens beluisteren. Achtste maal deze week. Ik denk dat ik de film terug ga kopen. Het is een eeuwigheid geleden en ik zou graag terug de details voor ogen halen. Genieten, mijn boeken en mijn muziek. Echt ontspannen.
Het was gisteren weer een ramp. De dag dat er iets uitgevonden wordt tegen RLS, dan staat de ganse familie De raeymaeker als eerste in de rij. Je moet het mee maken, wil je weten wat dat is. Volgens metingen die ze uitvoerden op mijn slaapmasker lig ik op 365 dagen, gemiddeld 4 uur en 2 minuten in mijn bed. Wil daarom ook niet zeggen dat ik dan slaap. Nochthans heb ik ooit, zeer veel jaar geleden, gelezen dat men volop aan het zoeken was naar een goeie medicatie, omdat er zoveel mensen waren met dat probleem, dat de pharmacie er brood in zag. Nog nikd gevonden blijkbaar.
