Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
02-08-2014
het weer
Och, wat zagen en zeveren we een stuk over het weer in België. Het is een aanknopingspunt voor een gesprek, maar we kunnen er toch niks aan veranderen. Elk weerbericht begint altijd met de mededeling over welk weer we die dag gehad hebben. Dat hebben we ook wel gezien en gevoeld zeker. Hoeveel weersvoorspellingen krijgen we hier over ons op een dag? Ik ben het echt beu. We wonen in zo een klein landje dat elke voorspelling bijna onmogelijk en toch verkeerd is. Die weermannen en vrouwen doen misschien hun best, maar zelden of nooit klopt iets van wat ze voorspellen en wat ze 's morgens vertellen wordt 's avonds al weer tegen gesproken. Geniet van het weer zoals het komt en of ze nu vertellen dat het morgen (misschien) gaat regenen of niet, je moet het pakken zoals het komt.
Hier durfde ik toch niet blijven staan. Ooit heb ik eens een briefje achter mijn ruitenwisser gehad waar iets op stond in de aard van: als je je wrak ergens kwijt wil..... Die man had een aantal van die foldertjes geprint, het zal dus de eerste keer niet geweest zijn dat ze voor zijn oprit stonden. Eerlijk gezegd had ik toen niet gezien dat ik fout stond.
Weer een dagje ouder. Gelukkig diegenen die dat kunnen zeggen, al ben ik ondertussen al een oldtimer, maar nog geen wrak. Toch voelt een mens aan zijn knoken dat er hier en daar sleet op komt. Natuurlijk zijn er die tot hun honderd of nog ouder nog zeer fit zijn. Wat is fit in dit geval? Ik zou absoluut niet meer kunnen wat ik 30 jaar geleden deed, maar zelfs dan werd er veel van de arbeid gedaan op karakter. Vonden ze zo maar een pilletje met een beetje karakter uit.
Ik heb weer de hoofdvogel afgeschoten vandaag. Er waren een aantal onderzoeken voorzien in de kliniek en die begonnen deze morgen om 8,45 uur. Om 8,25 werd ik al binnen geroepen en vijf minuten later mocht ik me al klaar zetten voor het volgende onderzoek. Zo goed kon het niet blijven lopen natuurlijk. Ook hier werd ik weer veel vroeger opgeroepen dan voorzien. Toen begon het. De dokteres werd weggeroepen naar spoed. Een half uurtje wachten. Och ja, wat is 30 minuten? Nadien moest ik nog een ct scan hebben. Toen ik net onder dat ding geschoven werd, viel de stroom uit. Bleek een panne te zijn over de ganse regio. Uiteindelijk werd beslist om eind van deze week nog eens terug te komen. Net op dat moment kwam het nieuws dat er terug stroom was, toch zou ik nog een half uur geduld moeten hebben, want eer dat ding terug kan werken vraagt dat wel even. Uiteindelijk ben ik ongeveer 4 uur in de kliniek geweest.
Een nonkel van mij was fietsenmaker en woonde naast de grote gevangenis in Leuven. Tegen de muur van die gevangenis had hij een duivenkot. Op een dag toen tante iets moest gaan ophalen in de kelder, hoorde ze daar een vreemd gerucht. Ze verwittigde haar echtgenoot en er bleek een ontsnapte gevangene in de kelder te zitten. Volgens het verhaal was die man, op welke manier dan ook, in dat duivenhok kunnen kruipen en zo in de tuin en vandaar naar de kelder. Ze hadden geen telefoon bij nonkel en tante is de gevangenis gaan verwittigen, terwijl nonkel de wacht hield. Het duivenkot is er moeten aan geloven.
