Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
09-11-2014
verpleging
Er zullen een aantal mensen boos op me zijn, maar ik blijf bij mijn standpunt. Al jaren wordt er gezegd dat er te weinig verplegend personeel is, maar ik heb hier toch een eigen mening over. Het is de tweede keer dit jaar dat mijn vrouw opgenomen wordt in een ziekenhuis en ik hoor de verplegenden lachen en babbelen en tateren gedurende een uur. Mijn echtgenote is iemand met veel geduld en bellen om hulp zal ze alleen maar doen als het echt niet anders meer kan. Eigenlijk hebben de meeste patiënten heel veel aan een gewone babbel. Eens iemand die komt vragen hoe het gaat. Als je dan ziet en hoort dat de verplegenden in hun kantoortje plezier maken en tetteren en tateren, dan vind ik dat spijtig. Stuur die mensen de gang op om hier en daar eens hun hoofd binnen te steken en een luisterend oor te hebben voor de mensen die dat misschien wel heel plezant zouden vinden.
Sommige mensen verklaren me gek, anderen vinden het een goede beslissing en natuurlijk zijn er ook die geen mening hebben of die misschien zelfs blij zijn. Ik heb het namelijk in mijn hoofd gehaald om ( de laatste keer?) te verhuizen. Ik schreef hier enkele dagen geleden al over. Soms doe ik onbesuisde dingen, zonder echt eerst goed na te denken en de voor en tegen argumenten af te wegen. In Leuven zeggen ze: "als hij het in zijn kop heeft, dan heeft hij het niet in zijn g..." Natuurlijk zijn er al dingen tegen gevallen, maar ook zijn er goeie beslissingen geweest. Nu hoop ik dat dit enorm gaat meevallen en dat we in ons nieuwe verblijf nog jaren gelukkig kunnen zijn.We gaan zo ideaal wonen dat ik zelfs overweeg om de auto buiten te gooien. Natuurliijk is je auto ook je vrijheid, maar als je zo weinig kilometers maakt, is het een duur speelgoed. Als ik al de kosten bij mekaar reken komt elke verplaatsing neer op ongeveer 40 cent per kilometer. Ik denk dat openbaar vervoer en een taxi minder kosten. We zien wel. Misschien gaat dat de volgende onbesuisde beslissing worden.
Gisteren schref ik over de uit de hand gelopen betoging en de ravage die aangebracht werd. Hoe is het mogelijk dat 200 (volgens de krant) gemaskerde mannen mee mogen opstappen in, wat een vreedzame optocht had moeten worden. Je weet toch op voorhand dat die mensen met slechte bedoelingen gekomen zijn. Ze waren in groep, zoals ik kon zien op een foto in de krant. Haal die daar toch op voorhand tussen uit. Volgens de wet, mag dat dus blijkbaar niet, tot op het ogenblik dat het te laat is en de vernietigingen al gebeurd zijn. Het is een bende amokmakers die van elke gelegenheid profiteren om vernietigingen aan te richten. Gestoorde geesten zijn het. Het is zelfs gevaarlijk om er over te schrijven, want morgen staan ze aan je deur om je in mekaar te slaan.
Iedere vakbond juicht. Wat een succes die staking! Wat een opkomst voor die optocht! Allemaal goed en wel, maar het zal toevallig jouw auto maar zijn die daar langs de kant staat en die ze bekrassen of op zijn dak zetten of in brand steken. De ravage die onderweg aangeriicht werd kost fortuinen. Toch eigenaardig dat er bij elke massa bijeenkomst telkens enkele vandalen tussen zitten die puur voor het plezier enorme schade aanrichten of die er op uit zijn om vechtpartijen te houden. Ik hoop echt dat er genoeg camerabeelden bestaan om toch maar enkelen van hen er tussenuit te halen en streng te bestraffen. Och, ik ken de reactie al, vandaag opgepakt en morgen lopen ze terug vrij rond.
Deze namiddag waren we op bezoek bij de jongste dochter Trui. (Geertrui, maar Trui voor de familie en vrienden) Sinds kort hebben we, met de geboorte van Kobe, acht kleinkinderen. Ik ben echt onder de indruk van de manier waarop mijn kinderen hun kroost opvoeden. Het is echt voorbeeldig om die bezig te zien en te horen. In deze tijd zou ik er zelf niet meer durven aan beginnen, maar zij doen het meer dan voortreffelijk. Vandaag zag ik Evora, de dochter van ons Trui doende met alles en nog wat. Mens toch, voor zo een jong kind, wat een verantwoordelijkheidszin. Wat een verstandig kind! Schitterend om die bezig te zien. Ik wil de anderen zeker geen onrecht aandoen, want zoals ze in Leuven zeggen, je kan met die hele bende gerust buiten komen.Ik ben een fiere grootvader. (opa voor de kleinkinderen) Apetrots.
We hebben het in ons hoofd gehaald om te verhuizen. We zouden graag een appartement vinden in een van de nieuwbouwen achter het station in Leuven. Dit heeft een aantal voordelen. Alle mogelijk openbaar vervoer vlakbij en vrijwel onmiddellijk in het centrum van de stad. Er komt bij zo een verhuis natuurlijk een hoop werk kijken, maar ik zie er absoluut niet tegen op, integendeel. Een uitdaging om zo alles beginnen plannen en uit te tekenen en meteen een grote kuis houden. Ik kijk er zelfs naar uit om dat alles te organiseren. We zijn zo ver nog niet. Eerst een koper vinden en een geschikt pand.
Mijn verbrande hals is stilaan aan het genezen. Veel meer dood vel kan er nu niet meer los komen. Ik heb nu terug een nieuwe huid, maar dat is het enige positieve dat ik hierover kan zeggen. Oud vel, blijft oud vel en de rimpels zijn door die ruil niet verdwenen. Al weken geeft die huidvernieuwing een enorme jeuk en het is verdomd moeilijk om niet te krabben. Nu lees ik op internet toevallig dat krabben eigenlijk nog meer jeuk geeft. Waar het jeukt moet je krabben, zeggen ze in Vlaanderen, maar eigenlijk zou je dat beter niet doen, maar blijf er maar eens vanaf.
