Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
26-04-2015
serieuze vergissing
Sedert een paar dagen heb ik pijn aan mijn tong en ik liet daarvoor de dokter komen. Het is een gezwel aan de kant waar ik kanker had en dus heb ik schrik dat het terug zo ver is. Enfin, we zien volgende week wel weer. Geen paniek. De dokter beging een serieuze vergissing. Hij schreef een zalf voor om aan mijn tong te smeren om de pijn te verzachten. Gelukkig lees ik altijd eerst de bijsluiter. Wat staat daar nu op: "de canule in de urethra brengen. Met de ene hand de tube vasthouden en het uiteinde in de urethra brengen, terwijl de penis achter de glans tussen de wijsvinger en de middelvinger wordt vastgehouden. De gel instilleren door met de hand op de tube te drukken". Dit is de letterlijke tekst. Ten eerste begrijp ik er niet veel van en ten tweede denk ik eerder dat dit een zalf is voor net het tegenovergestelde uiteinde dan waar ik het voor nodig heb. In Leuven zeggen ze: "beter pijn in je hoofd dan aan uw gat, want daar moet je niet op zitten". Wel hier is dus een volledig foute zalf voorgeschreven. Dochterlief was die gaan halen en ik stuurde ze terug met de opdracht om aan de apotheker te vragen om dat voorschrift nogmaals te lezen. Je weet, dokters en schrijven! Nee, het was dat wat op het voorschrift stond. Toch maar niet aan mijn tong smeren wat moet dienen voor het ondereinde.
Al een hele tijd heb ik een gezwel op mijn tong en eten gaat minder gemakkelijk. Dinsdag moet ik naar de kliniek voor foto's. De dochters zijn zeer bezorgd omdat ik zo vermagerde. Natuurlijk, als eten een kwelling is, doe je dat ook minder en het een is een gevolg van het ander. Ondertussen hebben de meiden de koelkast volgepropt met alles wat ik zeer graag eet. Eclairs (ondertussen al op), soep, maatjes (ook al op) enzovoort. Die enzovoort zal voor straks of morgen zijn. Ondanks het feit dat eten een marteling is, overheerst de zin en de lust. Eerst een pijnstiller en dan gaat het wel om te knabbelen en te slikken. De laatste tijd ben ik weer een beetje op de sukkel. Het zal wel weer doorgaan zeker.
Begrijpen wie begrijpen kan. Voor een bepaalde aanvraag voor een tussenkomst moest ik een kopie geven van de pensioenfiche, kwestie van te weten wat ons maandelijks inkomen is. Dit begrijp ik en daar heb ik absoluut geen probleem mee. Deze morgen krijg ik een mail om te vragen om ook een kopie te geven van onze rekeninguittreksels waarop de storting van dat pensioen gebeurde. Dit is er voor mij een beetje over. Deel gewoon het totaalbedrag van die pensioenfiche door twaalf en dan weet je hoeveel we per maand ontvangen. Daarenboven heeft niemand iets te zien in onze rekeningen. Een kopie van een uittreksel geeft meteen ook een zicht op eventueel andere verrichtingen. Ik schreef hiervoor, maar zonder antwoord tot nu toe. Ik ben echt curieus wat de reactie gaat zijn.
Al twee keer probeer ik een bericht toe te voegen, maar het loopt gewoon fout. Ik weet niet wat ik mis doe, maar er is duidelijk iets fout met mijn computer. Dat ding blijft voortdurend hangen. Zoon lief was een tijd geleden in België en ik had hem moeten vragen om er eens naar te kijken. Jammer, het zal voor een volgende keer zijn. Vervelend toch.
Ik herinner me dat ik een bericht op mijn blog wilde aanmaken over de bedrieglijke verpakkingen. Je weet wel, je koopt een grote doos die veel laat vermoeden, maar de inhoud is soms maar de helft. Hetzelfde met de gevulde(?) paaseieren. Onderin zit stro of van dat snipperpapier. Net een dun laagje pralines, maar daaronder niks meer. Nog een voorbeeld. De siigaretten verhoogden niet in prijs, maar er stak gewoon eentje minder in het pakje. Dus, ik weet absoluut niet meer wat ik in mijn blog wou verdedigen of afbreken, maar misschien komt het terug in de loop van de dag.
Zoals ik al dikwijls schreef ben ik een slechte slaper. Vannacht gebeurde er iets eigenaardigs. Ik kon weer niet in bed blijven en ik ging naar mijn bureauke om een en ander te doen. Ik ben in slaap gevallen opmijn stoel naast de grote kleerkast die daar staat. Plots werd ik wakker net naast de spiegel deur die in die kast verwerkt is. In nog een halve roes begon ik tegen mijn spiegelbeeld te praten. Lang heeft het niet geduurd, want je bent vrij snel uit die eerste fase van wakker worden. Een heel speciale gewaarwording toch. Ik dacht, dit moet ik meteen opschrijven en ik hoop dit nooit meer mee te maken. Ik werd boos op mezelf in de spiegel. Bijna zou ik er op beginnen kloppen zijn omdat het een indringer was. Nu moet ik dringend naar bed, want om 8 uur moet ik er weer uit. Dit is zo voor alle werkdagen, want om 8, 30 uur staat hier altijd iemand aan de deur. De enige momenten dat ik zou kunnen uitslapen zijn de weekends en de feestdagen. Ik ben toch een slechte slaper, dus het steekt niet. 's Avonds voor tv val ik dan wel regelmatig in slaap of zoals nu, gewoon op mijn bureaustoel naast de kleerkast.