Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
30-01-2016
geen vermoeden
In een kleine gemeenschap waarin wij hier leven zijn er weinig dingen die je verborgen kan houden. De grootste dikkenek en de arrogantste kerel die hier rondloopt, heeft ook financiële problemen, want hij krijgt ook maar zijn 100€ per maand aan zakgeld zoals zo velen hier. Even wat uitleg misschien. Het kan zijn dat je geld genoeg hebt, maar dat door een tussenkomst van de vrederechter je daar niet kan of mag over beschikken. Er zijn tal van oorzaken en er zijn er bij waar je van denkt: "dit kan of mag toch niet". Toch zit onze Belgische wetgeving zo in mekaar. Ik geef een voorbeeld. Iemand wil zijn huis verkopen, maar een familielid stapt naar de vrederechter met de verklaring dat die persoon wilsonbekwaam is en dat die verkoop niet mag door gaan en zonder enig medisch attest wordt die verkoop afgeblazen. Dit kan dus in ons apenlandje. Het enige wat je kan doen is naar de rechtbank van eerste aanleg stappen om dat vonnis te laten vernietigen. Eerste probleem is dat je over genoeg financiële middelen moet beschikken, want dit moet via een advocaat. Tweede probleem is de duurtijd. Als je bv voorzien had om vandaag naar de notaris te gaan, zal dat ten vroegste oktober worden voor er een vonnis is. Nog een moeilijkheid: Je beloofde aan de koper dat die al mocht intrekken in het appartement, want het beschrijf zou toch al binnen een paar dagen gebeuren. Met andere woorden, de kandidaat koper woont daar dan onwettig. Wat ik hier schrijf is geen fantasie, maar de bittere waarheid. Ik begrijp de wetgeving niet. Je beslist toch zelf wat je doet met je eigendom? Iemand stapt naar de vrederechter, ZONDER enig medisch attest, met de verklaring dat die persoon wilsonbekwaam is en dat wordt door die man zo maar aangenomen. Begrijpe wie begrijpen kan.
Maandag hebben ze die pin uit mijn hand gehaald. Je weet misschien nog dat ik een tijd geleden schreef dat er een vinger gebroken was en uit de kom. Daarvoor hadden ze daar een metalen pin in gestoken om alles op zijn plaats te houden. De chirurg vroeg of ik dat mee wilde als souvenier. Vandaag dacht ik daar ineens aan en ik ging eens kijken naar wat dat nu precies was. Dit hou je niet voor mogelijk, een haak van 4 cm. Ik weet niet waar ze dan zo iets wel gestoken hebben. Gelukkig was het weg halen onder plaatselijke verdoving. Een klein sneetje in mijn hand, dat was alles. Ze hebben daar meters verband rond gedaan. Zo dik dat ik amper nog door mijn mouw geraakte. Enfin, het is allemaal achter de rug. Al bij al heeft dat toch zes weken geduurd, voor zo een klein mankementje. Dit is het allereerste dat ik breek in mijn leven en het mag voor mij daar bij blijven. Nog een voorvalletje. Ik was op internet op zoek gegaan naar een boekenrekje. Tot mijn verbazing stonden ze hier straks met een pak voor mij, waarvoor ik dacht dat de betaling mislukt was. Houden dus, niks aan te doen. Misschien valt het nog mee.
