Ik zou eigenlijk moeten schrijven: een moeilijke nacht en een moeilijke dag. Ik heb dus mijn protese kunnen inhouden deze nacht , maar ik heb niet veel kunnen slapen. Voortdrurend wakker geweest en reeds om 7 uur opgestaan omdat ik het niet meer kon uithouden in het bed.
Het gevolg van datalles was dat ik veel te vroeg beneden was nadat ik me geschoren had en gewassen. Dus was ik ook veel te vroeg op om naar de bib te gaan enz. Dan ben ik maar te voet naar het station gegaan en daar heb ik de pendelbus naar de ring genomen en vandaar met de bus naar de bib gegaan. Daar vond ik niet dadelijk wat ik zocht, dan ben ik naar de leeszaal gegaan en heb in de krant  gelezen  over de aanslag in Londen. Daarna heb ik nog in het tijdschrift 'computer totaal' gebladerd tot ongeveer half twaalf en dan was het weer tijd om terug naar huis te gaan. Daar ik onmidddellijk een bus had op het Kolonel Dusartplein en aan de statie was ik reeds vroeg thuis voordat Hilda gedaan had met poetsen in heel het huis.
Heel die tijd heb ik afgezien van die protese die weer overal begint pijn te doen en te kraken van mijn mondbewegingen         
Ik heb nu een klein beetje afgedaan van de eerste molares links en heb tenminste de indruk dat het iets beter zit;
Of ik vanavond nog de moed zal hebben die protese in te houden valt nog af te wachten!!!
Staf.